ผมเคยพูดไว้ละว่า ผมไม่สามารถเชียร์ทีมอื่นได้นอกจากแมนยู แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ แต่เฉพาะบอลสโมสรนะ
หลังๆนี่รู้สึกมันจำเจมากเลย แพ้แบบเดิมๆ ชนะก็เล่นไม่ดี อยากเสมอขึ้นมาก็แบบงงๆ เจอยิงท้ายเกมบ้าง โดนยิงต้นเกมแบบโง่ๆต้องตามตีเสมอบ้าง
เลยไปเชียร์ NBA แทน ตอนนี้เชียร์หมาป่า ทิมเบอร์วูล์ฟ ก็สนุกดี เห็นทีมเข้าชิงสาย
ล่าสุดกลับมาดูรายการ บ.บู๋อะไรสักอย่าง ที่เอาคอลัมนิสต์ตัวแทนแต่ละทีมมานั่งด้วยกัน ก็ไม่เชิงคอลัมนิสต์หรอกเป็นคนดังของแต่ละทีมเฉยๆ
พอเห็นทีมอื่นคุยแล้วดูมีอนาคต ซิตี้นี่เหมือนแมนยูสมัยก่อนคือพูดมากไม่ได้ เดี๋ยวคนหมั่นไส้
แต่พอบ.บู๋คุยทีมตัวเอง ขนาดผมว่าแกโม้เยสม้าแล้วนะ มันยังแป๊กๆเลย
เหมือนคนมีปัญหาชีวิตอ่ะแมนยูช่วงนี้ ทำอะไร พูดอะไรก็แย่ไปหมด บ.บู๋ยังต้องไปเสนอข่าวหงส์แทนมากกว่าอีก เพราะมันมีอะไรให้พูดถึงมากกว่า ถึงจะในแง่ประชดประชันหน่อยก็เถอะ แต่ผมก็รู้ว่าแกคงเซ็งทีมตัวเองเต็มทนแล้ว
แล้วคนอื่น บิ๊กจ๊ะเงี้ย ใครอีกล่ะ ก็เงียบไปเลยนะ เหมือนเข้ารูอย่างเขาว่าจริงแหละ
ก็ไม่มีอะไรหรอกแค่มาบ่น บ่นทุกปีหลังปิดฤดูกาลตั้งแต่มอยส์คุมละ และจะบ่นปีละครั้งต่อไปละกัน เห็นบ.บู๋คุยกับพี่แจ๊กกี้แล้วบอกว่า จะดีขึ้นใน 5 ปี แต่ผมว่า... ไม่รู้สิ น่าจะนานกว่านั้นเยอะเลย