ไม่เคยกินเลย แต่ว่าไปก็อยู่มานานอยู่นะ

ดูเหมือนกัน อีโก้จัดเกิ๊น ระดับตันยังไปเถียงเค้าได้นะ555

Sme ตีแตกครับ เทปนั้นผมก็ดู

เคยกินสาขาทาวน์อินทาวน์ ทำช้า ให้น้อย รสชาติทั่ว ๆ ไปเลย แต่ราคาแรงแซงเพื่อนไปเยอะ

รายต่อไปคือข้าวแกงถนัดแดกนะผมว่า น่าจะเหลืออีกไม่กี่สาขา โมเดลเดียวกันเลย เจ้าของร้านมั่นเกิน
ใครแย้ง ใครติอะไรไม่รับฟังทั้งนั้น จากที่ขายโคตรดีกลายเป็นอะไรไปแล้ว

ผมว่าจบคล้ายๆกันนี่แหละ แต่ของโก๊ะนี่ผมนึกว่าจบไปนานแล้วนะ

ร้านข้าวแนวนี้ ถ้าทำดีๆบริหารจัดการดีๆๆ ยังไงก็อยู่ได้ มันก็เหมือนอาหารตามสั่ง ส้มตำไรเงี้ย

คนกินทุกวัน ขอแค่สะอาด รสชาติไม่แย่ ใช้วัตถุดิบที่ดี

ผมคิดว่าปิดตัวไปนานแล้ว
น่าเห็นใจอยู่นะ

อยากให้ตาโก๊ะ ไหน ๆ ก็ทำช่องตัวเอง ออกมาพูดเรื่องนี้หน่อยว่าเป็นยังไง คิดเห็นยังไง
มีมุมมองเปลี่ยนไปบ้างไหม

ผมว่าของโก๊ะตี๋อร่อยกว่าหลายๆเจ้าที่ดังนะ

เคยไปออกครัวคุณต๋อยมั๊ย

ส่วนตัวว่าอร่อยนะ อร่อยแบบอร่อยเลยแหละ แต่ราคาสูงไปนิด

ครับ แฟนเลสเตอร์

ตอนกินที่ RCA ตอนนั้นถือว่าเป็นข้าวมันไก่ตอนที่ให้ชิ้นใหญ่ไม่มีการตบไก่ ซึ่งมีน้อยร้านมากในช่วงเวลานั้น
ผมว่ารสชาติกับคุณภาพราคาถือว่ารับได้ ถือเป็นข้าวมันไก่ที่อร่อยอยู่นะ
แต่เรื่องคงคุณภาพนี้ก็น่าจะเห็นได้จากบทความ

แค่ไอเดียแต่แรกก็พังแล้ว คือให้ญาติมาบริหารนี่แหละ

การทำแฟรนไชส์จริงๆเน้นยอดขายอะไม่แปลก แต่ต้องมีความฉลาดในการหาจุดลดต้นทุนยังไงไม่ให้กระทบคุณภาพ ไอเจ้าของแฟรนไชส์มันขายเพราะได้ค่าไรงี้แต่แรกละมันเลยไม่สนไงว่าจะเจ๊งไม่เจ๊ง เพียงแต่พอมาให้ญาติทำแบบนี้มันก็เลยกลับมาเข้าเนื้อเอง

เอาจริงๆก็ไม่เก็ทเหมือนกัน เข้าใจแหละว่าอาชีพตลกหรือนักแสดงมันอาจจะไม่ได้มั่นคงจ๋าขนาดนั้น แต่งงว่าทำแฟรนไชส์ประกอบธุรกิจไรงี้มันต้องรู้ Know-HOW รึเปล่า?? เห็นหลายคนละล้มคะมำ เจ๊งแล้วเจ๊งอีก

ไม่ใช่น่ะ ไอเดียแรกมัน อยากให้พวกญาติมีงานทำ ไม่นั่งขอเงินเฉยๆ มันไปซื้อสูตรร้านที่มันชอบมา พอทำดัง คนเยอะ กำไรมหาศาล หลังจากนั้นเล่นใหญ่ เปิดในห้าง

ถ้าทำแค่ให้ญาติไม่ว่าง ไม่กี่สาขา บริหารต้นทุน คุณภาพดีๆ แล้วก็ออกบู๊ทขายตามอีเว้นท์อย่างครัวคุณต๋อยตามงานอาหาร ก็น่าจะขายได้เรื่อยๆสบายๆ

เจ้าของเอาเงินบริษัทไปใช้ เจ๊งทุกรายครับ ที่ผมรุจักนะ