“โก๊ะตี๋” เริ่มเข้าสู่วงการตั้งแต่อายุประมาณ 13 ปี โดยร่วมงานกับคณะตลกเอ็ดดี้ ผีน่ารัก ใช้ชื่อในวงการ ณ ตอนนั้นว่า "โก๊ะตี๋ผีน่ารัก" มาเปลี่ยนชื่อเป็น “โก๊ะตี๋ อารามบอย” หลังจากมีชื่อเสียงในภาพยนตร์เรื่อง “โก๊ะตี๋ วีรบุรุษอารามบอย” และแยกออกมาตั้งคณะตลกของตัวเอง โดยชื่อเสียงของ “โก๊ะตี๋” โด่งดังมาก มีทั้งงานละคร , ภาพยนตร์ , พิธีกร รวมถึงมีธุรกิจ “โก๊ะตี๋ข้าวมันไก่” ของตัวเองด้วย

ข้อมูลจากกรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์ ระบุว่า มีการจดทะเบียนจัดตั้ง บริษัท โก๊ะข้าวมันไก่ จำกัด เมื่อวันที่ 29 มิ.ย. 2555 ด้วยทุนจดทะเบียน 5 ล้านบาท และถ้าลองย้อนไปดูไอเดียของธุรกิจนี้ “โก๊ะตี๋” เคยกล่าวว่า "ตั้งใจอยากทำร้านข้าวมันไก่ เพราะตัวเองชอบมาก ได้เจอข้าวมันไก่เจ้าหนึ่งอร่อยมาก จึงตัดสินใจซื้อสูตรแล้วเอามาปรับให้เหมาะสม ใช้เวลากว่าปีครึ่งกว่าที่สูตรทุกอย่างจะลงตัวถึงเริ่มเปิดร้านแรกได้"

โก๊ะตี๋ข้าวมันไก่สาขาแรกเปิดที่ RCA และในเวลาไม่กี่เดือนก็ทยอยเปิดสาขาอื่นตามมามากขึ้น ช่วงเวลาที่พีคสุดของโก๊ะตี๋ข้าวมันไก่คือปี 2558 ที่ระบุว่าตอนนั้นโก๊ะตี๋ข้าวมันไก่มีถึง 18 สาขา เช่น ทาวน์อินทาวน์, พุทธมณฑลสาย, เมืองทอง, พหลโยธิน 18 sun tower, รามอินทรา, ศูนย์อาหารสามย่านสเตชั่น เป็นต้น

ในบรรดาสาขาหลายแห่งช่วงนั้นเน้นการขยายสาขาเองไม่ได้ขายแฟรนไชส์ โดยแบ่งเป็น 2 ส่วน คือ ที่ร่วมหุ้นกับญาติๆ และเพื่อนๆ พี่ๆ ในวงการ อีกส่วนหนึ่งคือการลงทุนร่วมกับบริษัท พระนครฟิล์ม ช่วงเวลาที่พีคแบบสุดขีดตั้งเป้าจะขยายสาขาไปตามหัวเมืองใหญ่ทั่วประเทศ รวมถึงมีแผนจะเปิดร้านในต่างประเทศด้วย นอกจากนี้รายได้ของร้านโก๊ะตี๋ข้าวมันไก่ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน สูงสุดถึง 800,000 บาท/เดือน (สาขา RCA)

แต่แทนที่ธุรกิจนี้จะรุ่งและพุ่งแรงไปเรื่อยๆ กลับกลายเป็นว่า “สาขาเริ่มทยอยปิดตัวไปเรื่อยๆ” ทั้งที่ความจริงแล้ว “รสชาติ” ของโก๊ะตี๋ข้าวมันไก่ก็ถือว่าอร่อยระดับหนึ่ง โดยส่วนตัวก็เคยได้ลองไปกินตามงานอีเว้นท์ต่างๆ ราคาต่อจาน 50-60 บาท ทั้งข้าวและไก่ถือว่านุ่มอร่อย น้ำซุปก็รสชาติดี เด็ดสุดคือน้ำจิ้มที่ทำออกมาได้อร่อยกว่าอีกหลายแบรนด์ที่เราเคยลองกินมา แม้ตอนหลังจะมีการปรับราคาขายต่อจานแพงขึ้น ก็พอเข้าใจได้ถึงต้นทุนวัตถุดิบต่างๆ ที่ปรับขึ้นมาก

ปัญหาที่ทำให้ “โก๊ะตี๋ข้าวมันไก่” ไปไม่รอด หลักๆ น่าจะเป็นเพราะ “การบริหารงาน” เนื่องจากถ้าไปดูความตั้งใจของโก๊ะตี๋ที่เริ่มธุรกิจนี้ เพราะอยากให้ญาติพี่น้องมีรายได้ จึงได้สร้างธุรกิจข้าวมันไก่ แต่กลายเป็นว่าไม่มีใครที่คิดจะจริงจังและทำธุรกิจนี้ให้ไปต่อได้ คิดแต่เรื่องการขายจนสุดท้ายไม่มีการควบคุมคุณภาพและมาตรฐานของสินค้า เกิดเป็นกระแสว่าร้านโก๊ะตี๋ข้าวมันไก่ สาขานี้อร่อย แต่ทำไมสาขานี้ไม่อร่อย บางสาขาก็รอนาน ยังไม่นับรวมปัญหาจิปาถะต่างๆ อันเกิดจาก “ระบบบริหารงาน” ที่แก้ปัญหาในภาพรวมไม่ได้

ช่วงหนึ่งโก๊ะตี๋เคยกล่าวว่า “ร้านข้าวมันไก่ที่ RCA ชายดีมาก ดังมาก แต่ไม่เหลือเงินเลย กำไรได้เดือนหนึ่งสูงสุดคือ 8 แสนบาท เงินที่ได้มาก็แบ่งให้คนในครอบครัวทั้งหมด แต่กลายเป็นว่าคนในครอบครัวมาคิดเล็กคิดน้อย คนนั่นทำมาก คนนี้ทำน้อย สุดท้ายก็แยกกัน แล้วเราก็ต้องไปใช้หนี้ให้”

และนี่คงจะเป็นปัญหาหลักที่ทำให้ “โก๊ะตี๋ข้าวมันไก่” เดินทางมาถึงจุดสิ้นสุดโดยสาขาสุดท้ายที่เหลืออยู่คือ เส้นรัชดา-รามอินทรา (เส้นตัดใหม่) ซึ่งถ้าใครที่ขับรถผ่าน คงสังเกตว่าร้านนี้ไม่เปิดมาสักพักแล้วด้วย สอดคล้องกับข้อมูลจากกรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์ ที่ระบุว่าบริษัท โก๊ะข้าวมันไก่ จำกัดได้แจ้งเลิกกิจการตั้งแต่ปี 2558

ซึ่งสาขาที่เปิดต่อเนื่องมาหลังจากนั้นอาจเป็นสาขาที่ดำเนินธุรกิจด้วยตัวเอง โดยยังใช้ชื่อของโก๊ะตี๋ข้าวมันไก่ เพียงอย่างเดียว แต่ไม่ได้มีระบบการสนับสนุนจากบริษัทในการช่วยเหลือแต่อย่างใด สุดท้ายเมื่อขายไม่ดี ก็ต้องปิดกิจการไปในที่สุด

บทสรุปของเรื่องนี้สะท้อนความจริงให้เห็นว่า “ระบบบริหารจัดการ” สำคัญที่สุด แม้จะเป็นธุรกิจที่มีแม่เหล็กดึงดูดเป็นคนมีชื่อเสียงแต่ถ้าไม่รักษาคุณภาพสินค้าและบริการให้ดี ลูกค้าเกิดความเบื่อหน่าย สินค้าก็ขายไม่ได้ แย่ที่สุดคือการบริหารจัดการภายในถ้าไม่เป็นอันหนึ่งอันเดียว ไม่ได้มีความตั้งใจทำธุรกิจอย่างจริงจัง ไม่สนเรื่องบริหาร สนแต่รายได้อย่างเดียว ช่วงแรกอาจจะขายได้ขายดี แต่เมื่อน้ำลดตอผุดเมื่อไหร่เมื่อนั้นก็เตรียมตัวเจ๊งได้เลย

รู้หรือไม่! เปิดร้านข้าวมันไก่แบบใช้แบรนด์ตัวเองมีค่าอุปกรณ์+วัตถุดิบเปิดร้านครั้งแรกประมาณ 25,000 บาท ยังไม่รวมค่าเช่าสถานที่ , ค่าน้ำ ค่าไฟ และเงินทุนหมุนเวียน เบ็ดเสร็จควรมีงบลงทุนเบื้องต้นประมาณ 50,000 บาท โดยขึ้นอยู่กับขนาดร้านเป็นสำคัญด้วย

ที่มา https://www.facebook.com/photo/?fbid=821203753374125&set=a.541401748020995

ยังจำภาพตอนไปออก smeตีแจกได้อยู่เลย คุณตันเตือนไปก็ไม่ฟัง

ว่าแต่แกเลิกเล่นตลกละเหรอ เห็นคลิปเก่าๆ ตลกหกฉากผมว่ายังฮากว่ารุ่นโรงเรียนเยอะเลย

ว่าแต่แกเลิกเล่นตลกละเหรอ เห็นคลิปเก่าๆ ตลกหกฉากผมว่ายังฮากว่ารุ่นโรงเรียนเยอะเลย

ข้าวมันไก่เจม, โก๊ะตี๋ ผ่านมาหมดละ

จำความรู้สึกไม่ได้ละ แต่ผมกินบ่อยอยู่นะ เพราะอีกเจ้าแม่งเอาพม่ามาขาย

คุณภาพไม่นิ่ง

อันนี้น่าเห็นใจอย่างนึงคือโก๊ะตี๋เองพยายามอยากจะให้ญาติพี่น้องมีงานทำไม่ใช่มาคอยแบมือขอเงินจากเดิมทีที่ต้องเล่นตลกตั้งแต่เด็กเพื่อเอาเงินมาดูแลครอบครัวด้วยตัวคนเดียว ที่ไหนได้โดนโกงจากครอบครัวตัวเองนี่แหละขายของได้ไม่เอาเงินไปหมุนแต่เอาไปปล่อยเงินกู้แล้วเก็บไม่ได้ ก็ต้องไปเซ็นของไว้เป็นชื่อโก๊ะตี๋หมดก็ต้องไปคอยตามจ่ายเงินให้

ส่วนเรื่องการทำธุรกิจก็อีกเรื่อง มั่นใจตัวเองเกินไปจนรีบขยายสาขาเยอะดูแลไม่ไหวก็พังกันไป

ยังจำภาพตอนไปออก smeตีแจกได้อยู่เลย คุณตันเตือนไปก็ไม่ฟัง

ญาติพรี่น้องของแทร่เกิน

เคยลองกินกับแม่ตั้งแต่เปิดใหม่ๆ ครั้งแรกและครั้งสุดท้าย

วันนั้นสิ่งที่ได้ คือ ให้น้อย ไม่อร่อย

ถ้าเปิดแค่ไม่กี่สาขาก็น่าจะรอดสบายๆ ไปเปิดในห้าง ไม่ใช่ในส่วนฟู๊ดคอร์สด้วย เล่นใหญ่ ลงทุนเยอะมาก แถมออกรายการธุรกิจก็ไม่ยอมฟังพิธีกรสายบริหารแนะนำ คิดเอง อยากทำแบบนี้ๆ ไม่จากเทพโพธิงามเลย

เห็นแต่ตามรายการ ซุปเปอร์จิ๋ว กับ ของต๋อย ไตรภพ แล้วก็หนังพจน์ อานนท์

ก็เปิดเพื่อแค่ให้พี่น้องที่ไม่ทำงานทำการได้มีอะไรทำ สุดท้ายคนมันก็นอนรอรับเงินสบายกว่า ก็แบกต่อไปทีนี้

คิดดีแหละ เปิดธุรกิจง่ายๆให้พี่ น้อง จะได้หมุนเงินในครอบครัว แต่ไปขยายใหญ่เกิน แทนที่จะทำแค่ให้ญาติไม่กี่สาขาพอ คุ้มต้นทุนง่าย

ทำดีๆ ยังไงก็รอด ธุรกิจlifetimeยาวมาก แต่เพราะการบริหารจัดการล้วนๆ

ไม่อยากทำต่อด้วยมั้งเพราะตอนนี้หลักๆคือกระบองเพชรหรือเปล่า

ญาติพาพังแท้ๆ

เห็นเพจมหาชะนีไปเจอร้านที่พี่ชายโก๊ะตี๋ยังทำอยู่นะ แถมอร่อยด้วย

เจ้าที่เจ๊งๆน่าจะเป็นญาติห่างๆทำล่ะมั้ง


ส่วนของเรืองศักดิ์ ได้ยินว่าอร่อยอยู่แต่เจ๊งเพราะหวัดนก ล่าสุดเจ้าตัวเหมือนไปขายคอร์สป้ะ