ใส่ซอง 20 อย่าเรื่องเยอะ หยอกๆ 555

มีแรงสนับสนุน นักการเมืองท้องถิ่นจะมาขอขึ้นเวทีนิดนึง

พ่อแม่ได้โชวพาวเวอร์ก็งานแบบนี้ละครับ

ของผมบวชเงียบๆ บวชวัดป่า บวช1พรรษาด้วย นอนคนเดียวไม่มีไฟฟ้า สนุกดี

พ่อแม่80%

สมัยนี้จัดงานบวชใหญ่โต น่าจะเหลือแค่ตามหมู่บ้านไกล ๆ แล้วมั้งครับ ขี่ช้างขี่ม้าแห่นาคแบบเก่า ๆ

เมื่อสิบกว่าปีก่อน ผมบวชที่เชียงใหม่ ไม่มีเลี้ยงอะไรอลังการเลย บวชเงียบ ๆ ไม่ได้แห่นาคด้วยซ้ำ

เอาหน้า โชว์รวย ผมว่าเป็นงานที่ไม่ควรมีเหล้ากับดนตรีเลย
ต้องงานแต่งนู้น

การบวชมันน่าจะสื่อถึงการสละทางโลก (แม้จะช่วงเวลาสั้นๆในบางคน) เพื่อไปปฏิบัติตนเป็นพระสงต์
แต่นี่แค่เริ่มต้น ก็ฆ่าหมู ฆ่าไก่ ล้มวัว เปิดเพลงเสียงดัง สร้างความเดือดร้อน

พูดไปก็หาว่าเสือกอีก กลายเป็นการบวชที่(ถ้าบุญมีจริง) ไม่รู้จะได้บุญจริงๆแค่ไหน หรือแค่บวชเอาหน้า เอาสังคมไปแค่นั้น

ศาสนาพุทธทุกวันนี้ไม่รู้มันกลายเป็นอะไรไปแล้ว พระเป็นกลุ่มบุคคลที่ผมเคยคิดว่าน่านับถือที่สุด แต่ทุกวันนี้ไม่แน่่ใจแล้วว่าพระมีหน้าที่อะไร

จะบอกว่าศาสนาพุทธเปลี่ยนไปจากตอนที่เราเด็กก็คงไม่ถูกซะทีเดียว ต้องใช้คำว่า เรารู้อะไรมากขึ้นจากตอนเป็นเด็ก คงจะถูก

เคยทะเลาะกับที่บ้านจนเกือบไม่ได้บวช และจากที่เคยถามเพื่อนหลายคน คำตอบคล้ายๆกันครับ

"ใส่ซองเค้าไว้เยอะ มีแต่คนอยากมาช่วย" เลยจัดเล็กไม่ได้

งานบวช แค่พ่อแม่อุ้มบาตร ถือตารปัต เดินรอบโบสถ์ ไม่มีค่าใช้จ่าย
งานแต่ง มีแค่พ่อแม่ 2 ฝั่งผูกข้อไม้ข้อมือ ไม่แห่ ไม่มีสินสอด ไม่มีเครื่องเสียง ทำกับข้าวกินกันเอง ค่าใช้จ่าย 1500
งานขึ้นบ้านใหม่ นิมนต์ พระ ที่นับถือ 1 รูป มาฉันเพลที่บ้าน ค่าใช้จ่าย 1000
งานศพ จัดที่วัด คนมาฟังสวดได้ Boxset กินข้าวต้ม ไม่มีห่อกลับ

งานง่ายๆ แต่คนไทยบอก เงินฉัน จะเดือดร้อนทำไม ก็นานาจิตตังครับ

หลักๆก็เป็นเรื่องของศักดิ์ศรีนั่นแหละครับ เสียเงินไม่ว่า...เสียหน้าไม่ได้

สั้นๆได้หน้าครับ
คนแก่ๆทั้งหลายเป็นแบบนี้หมด
งานบวช งานแต่ง บลาๆ

บวชเพราะศรัทธา กับ บวชตามประเพณี นั้นต่างกัน

ผลเลยออกมาอย่างที่เห็น คลาสมันต่างกันชัดเจน

เอาหน้า + สนอง need ตัวเองและพรรคพวก

จากใจหลานชายคนแรก และเป็นคนเดียวที่คาดว่าบวชตอนปู่ ย่า ยังมีชีวิต (และเป็นแบบนั้นจริงๆ) เราไม่ได้อยากจัดใหญ่ แต่คนห้ามครอบครัวไม่ได้ จ้างวงดนตรีงี้ เราาคิดว่ามันสิ้นเปลืองมาก

เงินเหลือครับ