ผมมาอยู่ปี2002
แรกๆอยากมาทำงานอยากมาอยู่มาก แต่อยู่ไปนานๆก็คิดว่ามันเหมาะกับคนอยากมาหาเงิน มันไม่เหมาะจะอยู่ยาวๆเลย
ผมเคยทำงานกับบริษัทญี่ปุ่น ทำได้ไม่นานก็ออกมาช่วยงานสวนของภรรยาซึ่งยืดหยุ่นมากกว่า ขอแค่ดูแลผลผลิตจนส่งขาย กำเงินกลับไปใช้เที่ยวไทยสบาย...ทุกปีผมจะมาหาเงิน9เดือนแล้วบินกลับไทยไปขี่บิ๊กไบค์เที่ยวทั่วไทย-ลาว...ตอนนี้เหลืออีก4เดือนก็จะได้กลับใช้เงินละครับ. บอกตรงๆว่าอยู่ที่นี่ผมทำอาหารไทยแทบทุกมื้อ อาหารญี่ปุ่นนี่ผมเบื่อมากๆ รายได้ก็มีเที่ยวต่างประเทศแต่ผมก็เลือกกลับไปใช้เวลาที่ไทย-ลาว ตลอดวันหยุดที่มี... แม้ว่าจะไปเที่ยวที่เดิม ร้านเดิมทุกปี ผมก็ไม่เคยเบื่อเลย...

ผมว่าทุกประเทศไม่น่าอยู่ สู้ไทยไม่ได้ ไม่ใช่ว่า ไม่ดี แต่เราเกิดแบบไทย แต่พอไปอยู่แบบเค้า เราจะไม่สนุก ยกเว้น เป็นคนที่ปรับตัวง่าย ชอบความท้าทาย ชอบความลำบาก (กฏ ระเบียบ วัฒนธรรม) ก็น่าจะไม่มีปัญหา สำหรับผมนะ ขอมีเงิน มีงาน มีบ้าน มีรถ ผมอยู่ได้ละ แต่ขอเป็นประเทศที่เจริญและใช้ภาษาอังกฤษ ถ้าได้อากาศดีด้วย สุดยอดไปเลย

เอาชีวิตการทำงานละกันครับ

ผมเคยทำบริษัทอินเดีย โหดมาก แต่พองานหมด เขาก็ให้กลับบ้านเร็วได้ แม้จะยังไม่ถึงเวลาเลิกงาน แต่ก็ออกนะ

มาทำบริษัทญี่ปุ่นคือแบบโคตรระเบียบ โคตรน่าเบื่อ ไม่ชอบเลยแหละ

สุดท้ายมาจบที่บริษัทเยอรมนี ระเบียบมีนะ แต่ถ้าทำงานเสร็จแล้ว จะทำอะไรก็ทำไป แต่งตัวสบายๆ เสื้อยืด เกงยีน เท้าแตะก็ใส่มาทำงานได้ ขอให้งานเสร็จ


ผมว่าก็คงไม่ต่างกันแหละ ระหว่างงาน กับ ความเป็นอยู่น่าจะพอตอบอะไรได้บ้างเนอะ

คิดว่าคนญี่ปุ่นชนบทเค้าไม่ค่อยต้อนรับคนต่างชาติเข้าชุมชนนะ เพราะเค้ามีกิจกรรมชุมชนตลอดใครไม่เข้าก็คงโดนแอนตี้ ซึ่งมันอึดอัดนะที่จะอยู่ในสังคมแบบนั้น ยิ่งต่างชาติจากประเทศกำลังพัฒนาอาจจะโดนเหยียดด้วยซ้ำ