ผมไม่รู้ลึกตื้นหนาบาง แต่อยากให้กำลังใจ และที่สำคัญคือข้อแนะนำที่ผมอยากจะแสดงความเห็น ตรงบ้าง ไม่ตีงบ้าง ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง เผื่อจะเป็นประโยชน์

เลือก 1 ครับ ผมเชียร์ให้ท่านเลือกข้อนี้ เอาชีวิตตัวเองให้รอด ทำงานให้มีความสุข คนนี้อาจไม่ใช่คู่ชีวิตของท่านนะครับ

เปรียบเทียบกับผม ภรรยา เป็นกำลังใจและสู้ชีวิตร่วมกันกับผมมาตลอด จนสุดท้ายได้ย้ายอยู่ใกล้ๆ กัน ฝ่าฝันอะไรมากันเยอะ แม้มีเรื่องเงินเรื่องหนี้สิน แต่ภรรยาผมจะให้กำลังใจตลอดว่า "ช่วยๆ กันใช้หนี้ เดี๋ยวก็หมด" เชื่อไหมครับ ถ้าภรรยาทิ้งผมไป หนี้ทั้งหมดอยู่ที่ผม การเงินผมติดลบ ชีวิตล้มละลายแน่นอน แต่มันก็ไม่ทิ้งผมไปไหน ช่วยทำงาน ช่วยใช้หนี้ตลอด จนตัวเองต้องประหยัด แต่..ผมมีบ้าน มีรถ มีความสุขในชีวตครอบครัว

ส่วนภรรยาและครอบครัวภรรยา ผมไม่คอมเม้นต์นะครับ แต่อยากให้สติ จขม.ว่า ความผิดครึ่งหนึ่งอยู่ที่ จขม. ที่รักภรรยามากกว่าตัวเองและอนาคตของตัวเอง เชื่อเถอะครับว่า คนบางคนผ่านมาแค่ช่วงเวลาหนึ่ง ถ้าไม่ผ่านคนนี้ไป จะรู้ได้ไงว่าอนาคตอาจหาได้ดีกว่านี้ ผมเข้าใจว่า จขม. "รัก" ภรรยามาก ผมผ่านมาก่อนครับ มันลืมไม่ลงหรอก แต่สุดท้ายท่านจะปลงและอยู่กับความสุขในปัจจุบันเอง

ย้ำอีกครั้งว่า สถานการณ์ตอนนี้ของท่านคือ ท่านไม่รักตัวเอง และทางภรรยามองที่ประโยชน์ที่ท่านจะมีให้ ถ้าไม่มีเขาก็ไม่สู้ร่วมกับท่าน ขอให้ใช้ "สติ" คิดดีๆ อย่าคิดสั้น กลับมารักตัวเองให้มากๆ เชื่อผม ผมผ่านมาก่อน

เลือกข้อ 1 ควรกลับไปทำงานที่ตัวเองถนัด รายได้เพียงพอ
2 เรื่องภรรยา ถ้ารักเขาแล้ว ก็ให้รักต่อไป รักกันไม่ใช่ว่าต้องอยู่ด้วยกันตลอด
รักเราบางทีก็ไม่เท่ากัน ควรหย่าแล้วออกมาเริ่มต้นใหม่กับใครดีๆ ซักคน
เหลือแค่ความทรงจำดีๆไว้กับภรรยาเก่าพอ ปล่อยเขาไปเถอะ แก้วมันร้าวแล้วยาก
ที่จะประสาน

ส่วนของผมแฟนไปทำงานตปท.จะเดือนนึงแล้ว อยู่ด้วยกันมาจะ 13 ปี
แต่ด้วยภาระ หน้าที่ หนี้สิน ทำให้ต้องห่างกัน นางได้สัญญาสองปี
คุยกันไว้ว่าจะเจอกันในอีก 2 ปีข้างหน้า
ถึงเวลามันจะเดินช้า แต่เราเป็นผู้ชายต้องอดทน..
เป็นกำลังใจให้ครับ อย่าลืมกินยาด้วย :)

ถ้าสามารถกลับไปทำงานข้อ 1 ได้โดยไม่ต้องหางานใหม่ ผมว่ากลับไปข้อ 1 ดีกว่า เนื่องจากตอนนี้ภาระใหญ่ของคุณคือเรื่องหนี้ เคลียร์ตรงนี้ได้ โอกาสจะเปิดอีกมากมาย

ส่วนเรื่องภรรยา ดูเหมือนจะต้องมูฟออนล่ะมั้งครับ คุณทำตามสิ่งที่ภรรยาเรียกร้อง แต่พอผลไม่ออกมาดี คุณกลับโดนโทษอยู่คนเดียว มันไม่ใช่ล่ะ

ปกติผมจะเข้ามาอ่านบ่อยๆ
อันนี้บอกเลยว่าขอล๊อกอินเข้ามาให้กำลังใจเลยครับ
ส่วนตัวเห็นว่าควรไปหางานที่ถนัดและมีรายได้ที่สามารถเลี้ยงดูตัวเองได้ เพื่อแก้ไขปัญหาทางการเงินก่อน
หลังจากนั้นค่อยมาโฟกัสเรื่องความรักอีกครั้งครับ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้ผ่านไปให้ได้ครับ

ตอนนี้ ภรรยาคุณตัดขาดแล้ว

แนะนำไปทำงานที่ตัวเองถนัด ให้มีรายได้มากกว่านี้ เคลียร์ภาระตัวเองให้หมด และ เอาความ Toxic เป็นบทเรียนและเรียนรู้ที่จะไม่ใช้มันอีกครับ

มันไม่ควรตั้งแต่กลับมารับราชการรอบ 2 แล้ว ถอยให้ไวเลยเพื่อน กลัยมาตั้งหลักก่อน ตัวคนเดียวกีกว่าอยู่กับเมียแบบนี้แน่นอน

คำถามคือยึดติดอะไรกับการไปอยู่บ้านเกิดเมีย ทำไมเมียไม่มาอยู่ กทม เงิน งานลงตัวกว่าอีก

หนี้เกิดจากอะไรบ้าง อยากให้แจกแจง ทรัพย์สินเป็นของใครที่เป็นหนี้อยู่ ความเห็นส่วนตัวยังอยากให้รับราชการต่อไปเพราะในอนาคตมันสบายจริงๆ เริ่มต้นใหม่ขายใช้หนี้ให้หมดครับ ส่วนเมียใหม่หาไม่ยาก ตอนสบายสบายด้วยกัน ตอนลำบากหนี ไม่เอาหน้า หาเมียใหม่ครับ

ผมก็เป็นหนี้เยอะ ราชการจะกากตอนแรกครับ ต่อไปมันจะสบายและเริ่มอยู่ตัว ผมก็เป็นคือแฟนไม่มี ไม่ใครเอา เพราะไม่มีบ้านไม่มีรถ มีแต่หนี้สิน แต่ทนอีกหน่อย5-10ปีผมรับรองจะมีคนเข้ามาให้เลือก เพียงแต่ตอนนี้ท่านต้องทนกินแกลบ หารายได้เพิ่ม เคลึยหนี้สินให้หมดแล้วสู้กับมัน ชีวิตผมก็กากไม่ต่างจากท่าน เพิ่งตั้งกระทู้ไป อยากจะบอกว่า สู้ไปด้วยกันครับ

1 ครับ กลับไปทำงานให้มีเงิน cover ภาระรายจ่าย และเหลือพอเก็บก่อนดีกว่า

เดี๋ยวพอมีเงินมากขึ้น หนี้น้อยลง สมองท่านจะโล่ง จิตใจท่านจะแจ่มใส ฟ้าจะเปิดให้ท่านเห็นอะไรสวยงามครับ

ส่วนเรื่องความรัก รักตัวเองให้ดีที่สุดก่อนครับตอนนี้ ผมก็เคยโดนทิ้ง โดนนอกใจ ดีที่สุดคือรักตัวเอง

แล้วเดี๋ยวจะมีคนที่รักเราเข้ามา เยอะมากๆครับ ไม่ว่าจะคนเก่า คนใหม่

อยากให้คำแนะนำเพิ่มเติม

ถ้าทำราชการ ต่อ เรื่องหนี้ท่านไม่ต้องห่วง ถ้าหนี้ในระบบ ท่านไปเจรจา ค่อยไปหากู้ราชการมาปิด
แต่ยอมเป็นหนี้เสียหน่อย

ส่วนถ้ากลับมาทำเอกชน ถ้าหมุนเงินไม่ทัน ให้ไปเจรจา ยอมหนี้เสียต่อรองหน่อย เจ็บแต่จบ ไวกว่า
ดีกว่า ทำงานส่งแต่ดอก ต้นนิดหน่อย

ส่วนเรื่องชีวิตคู่ อย่างที่บอก ถ้าคิดว่าคู่ของท่าน ปกป้อง สู้ด้วยกันอยู่ ผมก็เชียร์นะให้สู้ต่อไป
แต่ถ้าคู่ท่าน ปล่อยจอยให้ท่านแก้ปัญหาคนเดียว ไม่ปกป้องท่าน ผมก็อยากให้รักตัวเองเยอะๆ

ผมก็แต่งงานกับภรรยาเก่า มีลูกด้วยกันมา 10 ปี สุดท้ายมาเลิกเพราะเรื่องเงิน

ทิ้งผมให้ใช้หนี้คนเดียว เลี้ยงลูกคนเดียว แถมผมต้องอาศัยบ้านพ่อตา แม่ยายอยู่ โคตรอึดอัดฉิหาย

พอเลิกก็เสียดายแระ เวลา ทุกสิ่งทุกอย่าง

แต่มันก็ทำให้เราเรียนรู้ตัวตน รู้ว่าคุณค่าของเราไม่เหมาะกะเขา ก็แค่นั้น เป็นกำลังใจให้ครับ

ต้องรักตัวเองก่อนครับ ลาออกแล้วกลับไปทำงานเอกชนที่เคยทำดีกว่า ผู้หญิงหาใหม่ได้ครับ คนปัจจุบันคือไม่ได้ส่งเสริมให้ชีวิตท่านไปในทางที่ดีเลย หาอะไรทำที่ชอบแบ่งเวลาไปทำอะไรที่ทำให้ตัวเองสบายใจหรอมีความสุขด้วยครับ เป็นกำลังใจให้ผ่านเหตุการณ์และบททดสอบแบบนี้ไปให้ได้ครับ

ขอบคุณกำลังใจจากเพื่อนพี่น้องชาว SS ทุกคนที่ให้คำแนะนำต่างๆ
และสำคัญสุดกำลังใจครับ

หนี้สินที่กู้มามันมาจากผมเองครับท่าน ไม่กล้าให้เขามารับภาระใดๆ
ตอนจะแต่งงานกับ ผมร้บผิดชอบคนเดียว (แค่เงินซองก็รับคนเดียวเช่นกัน)
ทางบ้านภรรยาก็ถามผมนะครับ “แค่แต่งงายยังต้องกู้มา ทำไมไม่มีเงินเก็บละ”
ก็ยอมรับจริงๆ ครับว่า ณ ตอนนั้นที่เพิ่งรับราชการได้ไม่กี่ปี ไม่มีจริงๆ
ยิ่งเป็นอะไรที่ทำให้ไม่กล้าโยนภาระไปให้เขา

เงินกู้มาทำธุรกิจที่บ้านแฟนก็กู้พ่อตามานิแหละครับ เขาให้กู้ด้วยดอกเบี้ยแบบน้อยมากๆ
มาทำธุรกิจในที่ของบ้านเขา ซึ่งทุกอย่างเป็นชื่อของภรรยาทั้งหมด ผมแค่ลงมือทำและหาเงินมาคืนเขา
ถึงผมไป ทุกอย่างที่เคยทำไว้ก็เป็นของเขา ยกเว้นหนี้สินที่อยู่กับผม

ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับท่านว่าจะกล้าหย่ากับภรรยาไหม
แต่ก็คาดหวังให้ชีวิตเดินหน้าต่อครับ ขอบคุณครับท่าร

ตอนยังรักกันดี เขาก็ปกป้องผมตลอดครับท่าน คอยให้กำลังใจบ้าง
แต่เรื่องภาระใดๆ ไม่ได้รบกวนกัน จนมีปัญหาจากความเครียดและ Toxic ของผมนิแหละครับ
พลิกทุกอย่าง ก่อนเลิกกันประมาณเดือน ผมป่วยหนักเขา รพ เขาก็บอกว่าผมเป็นภาระ
หรือตอนแยกบ้านกันแล้ว ผมเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ เขาก็ไม่ได้สนใจถามไถ่ใดๆ เลย

อยากขอคำแนะนำจากท่านหน่อยครับว่า ยากไหมที่จะหย่ากับภรรยา
แล้วยากมากไหมครับกว่าที่เราจะเริ่มต้นอะไรกับคนใหม่
ด้วยกลายเป็นบุคคลที่มีประวัติหย่าร้าง