ผมเบื่อเรื่องเปลี่ยนโค้ชคนไหนดี เอาใครติดทีมชาติดีแล้วอ่ะ มันทำไปก้อาจจะดีขึ้น แต่ยังไงก้ไปไม่ถึงหรอก แก้ปัญหาปลายเหตุ

จากที่ผมนั่งคิดมาอ่ะ ปัญหามันพันกันไปหมด วิธีแก้จริงจังมีอย่างเดียว คือ เริ่มเซตแผนระยะยาวสักที ของแบบนี้มัน 20-50 ปี

ตอนนี้นักเตะเรา เอาใครมาคุมก้ไปไม่ถึงรอบสุดท้าย อล้วมันพันกันมาตั้งแต่ระบบเยาวชนที่อ่อนแอ

เพราะฉะนั้นจะเริ่มต้องเซตใหม่ตั้งแต่รุ่น 10 ปีตอนนี้เลย ประเทศที่เราต้องพึ่งพา คือ ญี่ปุ่น ที่เคยเซ็ตแผนระยะยาวจนสำเร็จไปแล้ว จุดที่สำคัญคือเขาพัฒนาระบบเยาวชนได้ดีมาก

สรุป โครงร่างที่สำคัญคือ
Phase 1
- มีอคาเดมี่ประจำโซนทั่วประเทศอย่างชัดเจน ให้มีโอกาสหาเด็กที่มีศักยภาพได้ทั่วถึงที่สุด อาจจะ coop กะโรงเรียนประจำจังหวัด ประจำภูมิภาค โดยเอาเม็ดเงินเข้าไปสนับสนุน
- พัฒนาเด็กในอคาเดมี่นั้นให้ได้มาตรฐาน ทั้ง technical tactical physical โดยใช้ผู้มีความเชี่ยวชาญในการพัฒนาเยาวชน
- สนับสนุนเด็กในอคาเดมี่ ดึงดูดให้เด็กอยากประสบความสำเร็จ พร้อมฝึกซ้อม
- ทั้งหมดนี้ต้องมีระบบ monitoring เพื่อประเมินความสามารถว่ามีระบบตรงไหนผิดพลาดไหม หรือ โซนไหนด้อยลงไป หาสาเหตุแล้วแก้ไขได้
- มีการแข่งขันตั้งแต่ระดับในภูมิภาคอย่างเป็นทางการจากสมาคม โดยต้องให้ความสำคัญสูงสุดในประเทศ ถ้าเป็นเรื่องของฟุตบอลเยาวชนระดับโรงเรียน
จาก phase 1 ผมคาดว่า เราจะได้เยาวชนที่มีมาตรฐานจากทั่วประเทศมาจำนวนหนึ่ง

Phase 2 ต่อไปคือการทำให้ลีค สามารถรับรองนักเตะที่มีความสามารถระดับนี้ โดย สโมสรต่างๆ ต้องใส่ใจ เพิ่มมาตรฐานการพัฒนาผู้เล่น การฝึกซ้มอให้เท่าเทียมลีคชั้นนำของเอเชีย ตรงนี้ยากสุดต้องหาวิธีที่จะได้ผลประโยชน์ทั้งสองฝ่าย

ระหว่างนั้นระบบทีมชาติทั้ง staff ผู้ฝึกสอน, recruitment scout, schedule planning รวมถึงฝ่ายอื่นๆ ต้องทำงานอย่างมืออาชีพ

ของแบบนี้ต้องเริ่มสักที แน่นอนว่ามันมีข้อผิดพลาดอยู่แล้ว แต่ถ้าแกนมันแข็งแกร่งอ่ะ เสริมกับพวกนักเตะจากลีคนอก มารวมกัน ในประเทศที่แข็งแกร่ง แล้วได้ทีมงานทีมชาติที่ดีอ่ะ ผมให้เราเป็น tier 2 เอเชียได้ ภายใน 10-15 ปี (ถ้าเริ่มวันนี้อ่ะนะ)

ยกระดับโภขณาการก่อนเลย นี่คือเรื่องยากที่สุด ถ้าใครรู้ตัวแล้วว่าตัวเองจะมาเป็นนักบอลต้องกินให้เป็น เข้าเวทเข้ายิมให้เป็นอาชีพหลัก พวกเกาหลีมันยังทำได้ทั้ง้ไปเอาความเชื่อจากไหนเรื่องกรดูกปิดไม่ปิดที่รุ่นเยาวชนอายุไม่ถึง20 กล้ามอย่างบึ้ก ตัวอย่างสูง บ้านเราไม่รุ้ไปเอาความเชื่อจากไหนเรื่องกระดูกปิดกระดูกเปิดทำไมชาติอื่นเค้าทำกันได้

อีกอย่างที่่ฉุดพัฒนาการบอลเด็กคือ ไอ้พวกผู้ปกครองเชียร์ข้างสนามที่แมร่งเก่งกว่าโค้ช ผมกล้าท้าเลยว่า ไปดูสนามไหนแมร่งก็สั่งแข่งกะโค้ชทั้งนั้น อย่าเลี้ยงดิวะ ส่งดิเห้ย พอเด็กมันฟังก็สับสนตกลงกุต้องเชื่อใคร งั้นกุไม่เลี้ยงแล้ว จินตนาการกุหยุดแค่นี้พอ เล่นบอลแปะๆง่ายๆจะได้ไม่โดนหมั่นไส้ แต่พอโตขึ้นมาแฟนบอลอยากเห็นนักบอลไทยเลี้ยงกินตัวเก่งๆบ้าง ทำไมไม่มีวะ จะมีได้ไงก็ตอนมันเป็นเด็กพวกมรึงด่ามันอยู่เลยว่าอย่าเลี้ยง มันจะเอาจินตนาการที่ไหนมาต่อยอด

ไอ้เรื่องแรกยังพอทำได้ แต่ไอ้เรื่องสภาพสังคมนี่ยากเลย ทำให้เราเสียทรัพยากรดีๆไปกลางทางเยอะ
ส่วนโครงสร้างแผนงานก็ผมว่าจะเอาอย่างชาติที่เจริญแล้วมาปรับให้เข้ากับเราก็ได้ แต่ปัญหาต้นน้ำอย่างคุณภาพนักบอลต้องร่วมกันแก้และเอาจริงเอาจัง ไม่ใช่ทำงานชิลๆแบบนี้ สโมสรต้องเคี่ยวนักบอลหน่อย เวลาว่่างๆก็ไล่มันไปอัพร่างกายไม่ใช่ปล่อยมันไปเดินห้าง ตอนนี้ผมว่าอย่างน้อยเราก็ได้เริ่มมาอันนึงที่พอเข้าท่าก็คือเริ่มสร้างโค้ชโปรให้มีจำนวนมากๆ นอกจากนั้นยังทรงๆทรุดๆ ถ้าต้นน้ำมันดีปลายน้ำก็ได้ของดี ไม่่ใช่ว่าต้นน้ำอย่างห่วยแต่ไปเอาเชฟระดับโลกมารอปรุงที่ปลายน้ำ ของห่วยๆเอาไปทำไรกินมันก็รสชาติห่วย เสียแรงเปล่า เปลี่ยนโค้ชกี่คนก็วนเวียนเท่าเดิม

ดัชนีชี้วัดของผมคือ ถ้านักบอลไทยไปเจลีค หรือไปชาติที่เจริญกว่าเราแล้วบ่นว่าที่นั่นซ้อมหนักมากนั่นแปลว่า ลีคและสังคมฟุตบอลบ้านเรามันยังกระจอกอยู่ แต่เมื่อใดที่ไปแล้วบอกว่าซ้อมเหนื่อยๆพอๆกับบ้านเราหรือเบากว่าเรามากครับ นั่นแหละถึงจะเห็นแสงสว่างว่าบ้านเรามีคุณภาพแล้วว่ะ มันไม่มีหรอกอยากเก่งแต่ไม่ทำงานหนัก

โภชนาการนี่ผมเห็นด้วยเลย ต้องควบคุมด้วยวิธีการตรวจเลือด อะไรเทือกนี้ นักเตะต้องอยู่ในกรอบอ่ะ แต่ต้องชี้ให้เห็นว่าถ้าทำได้เอ็งไปไกล ไปได้ถึงลีคนอก

แล้วถ้ามีการแข่งขันเยาวชนแบบชัดเจน มันดูออกเลยว่าอนาคตบอลไทยจะเป็นยังไงอ่ะ

ผมว่าเราต้องเริ่มทั้ง ระบบโครงสร้างฟุตบอล ร่างกาย และจิตใจ

ทั้งๆที่ มองด้วยตาเปล่า ถ้าที่ ตปท
เราสามารถแยกบุคคลทั่วไป กับ นักกีฬาอาชีพได้ง่ายๆ

ที่ไทย บางคนไม่อยากจะเชื่อว่า life style แบบนี้อะนะ
เป็นนักกีฬาอาชีพ แล้วต้องมาเล่นทีมชาติ
ให้เรามานั่งหวัง นั่งลุ้น นั่งเชียร์ ...

ใช่ครับ แต่เปลี่ยนนักฟุตบอลอาชีพตอนนี้มันคงยอมกันหรอก ผมเลยมองว่าต้องเริ่มปลูกฝังใหม่ตั้งแต่เยาวชนรุ่นถัดไป

เอาจริงๆรุ่นพี่ นี่ก้เป็นตัวอย่างที่ดีนะว่าถ้ามีความสามารถแต่ใช้ชีวิตไม่มืออาชีพ ก้ได้แค่นี้