คือตอนนี้ เป็นถึงขั้นที่รักษาไม่ได้แล้ว มะเร็ง+ติดเชื้อในกระแสเลือด น้องก็แก่มากแล้ว แฟนเลยตัดสินใจว่า อีกเกือบอาทิตย์ จะฉีดยาให้เขาหลับ จะได้ไม่ทรมาน ผมเองก็ไปเจอมันบ่อยจนรักมันไปแล้ว เศร้าอย่างกับหมาตัวเอง แต่อยากจะแบบ สตรอง เพื่อให้แฟนมีที่พึ่งตอนเขาแย่

ผมควรปลอบแฟนยังไงดีครับ ให้เขาผ่านเวลาแย่ๆแบบนี้ไปได้ ผมก็เคยมีหมาของผมเองที่ตายไปเข้าใจความรู้สึกของเขาอยู่ ของผมแค่ใช้เวลาเยียวยาเลย

มันเป็นสัจธรรมฮะ รักมากผูกพันมากย่อมเสียใจเป็นธรรมดา
ท่านก็คอยให้กำลังใจอย่าให้ขาด พาไปเที่ยวอย่าให้หมกมุ่นอยู่กับเรื่องเศร้าๆ
แล้วเวลาจะเยียวยาเองครับ

โหยาก จากใจคนรักหมาผมอยู่กับมันมา 15 ปี ตอนมันตายนี่ผมใจสลายมากอะ คำปลอบก็ช่วยได้ยากเพราะเรารู้อยู่แล้วว่ามันต้องตาย(หมาผมก็ตายเพราะมะเร็ง) ต้องให้เวลาเยี่ยวยาครับ

ปล.ตอนนี้กลายเป็นเลี้ยงแมวเฉย มีแมวจรมาอยู่บ้าน ไปๆมาๆคลอดไว้แล้วไม่ยอมไปไหนอีก ตอนนี้เต็มบ้าน

ปลอบยังไงก็ทำใจไม่ได้ครับผมว่า อยู่ด้วยกันยันเค้าแก่ด้วย ของผมก็ติดเชื้อตายไปปีที่แล้ว

ผมหาลูกหมามาใหม่ทันที อย่างน้อยความน่ารัก ขี้เล่นของลูกหมา มันช่วยให้บ้านไม่เศร้ามาก

อยู่ข้างๆเท่านั้นครับ รับฟัง และไม่ต้องพูดอะไร หรือพูดแค่เค้าไปสบายแล้ว ไม่ทรมานแล้ว เชิงๆนี้



ผมเองก็ใกล้จะถึงเวลานั้นเข้าไปทุกทีละ คิดว่าปีนี้ ปีหน้า น่าจะต้องจากกันแล้ว ผมก็ยังทำใจไม่ได้เหมือนกัน


ปล. ตอนนี้ผมมี 3 ตัว 15ปี 1ตัว กับ 2ขวบ กับ 3ขวบ อยู่กันมานานมาก แต่ไม่ได้ตัวติดกันเหมือนเจ้า 2 3ขวบสองตัวนั้น คือเป็นหมาปลีกวิเวก แต่ชอบอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่เล่นด้วย ไม่ออเซาะ ไม่อ้อน ผมยังคิดอยู่เลยว่าถ้าเป็นอีกสองตัวนั้น ผมจะใจสลายขนาดไหน


ปล2. การมีเพิ่ม มากกว่า 1 ตัว มันช่วยเยียวยาได้เยอะเหมือนกันนะครับ อันนี้แนะนำ แต่ตอนอนาคตที่มันเสีย มันก็จะหนักกว่าเป็น 2-3 เท่า

ถือว่าน้องหมามีบุญ จะได้ลงไปเจอคนบนฝ้า

หยอกเล่นนะครับ ปลอบเท่าที่ทำได้ครับ แล้วเวลาจะรักษาจิตใจเอง

ให้มันไปสบายครับ ถึงวาระของมันปล่อยมันกลับดาวหมา

ทุกการจากไปของสัตว์เลี้ยงจะ Shape เราให้เราเป็นคนที่ดีและแกร่งยิ่งขึ้น

เขาคือเพื่อน เขาคือสมาชิกคนนึงในครอบครัว
แต่เขาแค่อายุขัยสั้นแค่นั้น

ปลอบได้ก็แค่มันเป็นสัจธรรมของชีวิตอยู่เพื่อรักจากเพื่อคิดถึง
เจ็บป่วยตายเป็นเรื่องธรรมชาติมาก

การที่เขาได้อยู่กินดีมีสุข มีคนลูบหัว มีคนพาเดินเล่นทุกวัน แค่นี้เขาก็มีความสุขมาตลอดชีวิตแล้ว

เคสผมไม่ต้องปลอบ อยู่กับเค้า พาไปทำบุญ ทำที่เค้าสบายใจ

ไม่ต้องปลอบ ไม่ใช่เรื่องของเราเลย มนุษย์แยกแยะเป็น คงไม่เศร้าถึงขนาดฆ่าตัวตายตามน้องหมาไปหรอก ทำหน้าที่แฟนปรกติให้ดีที่สุดก็พอ

แฟนคุณกับน้องหมาอยู่ด้วยกันมานานมั้ยครับ

12 13 ปี ได้ครับ

โอ้โหผมอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้เลย ผมว่าให้เค้าได้ใช้เวลากับตัวเองและคุณก็คอยปลอบโยนเป็นบางเวลาที่เขาต้องการ ก็พอแล้วครับ

อยู่ข้างๆเขาแค่นี้ก็สำคัญแล้วครับ

มีคนเคยบอกกับผมว่า

"น้องไม่ได้หายไปไหนหรอก น้องแค่ย้ายที่อยู่จากตรงหน้า ไปอยู่ในหัวใจ และ ความทรงจำ และเราทำได้มากที่สุด เพียงแค่คิดถึงเท่านั้น"