ปัญหาอยู่ที่ฝีมือโค้ชกับสภาพจิตใจนักเตะ คุณภาพฝีเท้านักเตะเชลซีไม่ได้แย่เลย ดีกว่านิวคาสเซิลด้วยซ้ำ คืออยู่ในระดับลุ้นท็อปโฟร์ได้หรืออย่างแย่ก็น่าจะพอถูไถไปยูโรป้าได้ แต่ทีมอยู่ในช่วงฟอร์มตกความมั่นใจหายทั้งทีมยิ่งหลังๆ แพ้บ่อยเกินแล้วโค้ชดึงสติดึงฟอร์มกลับมาไม่ได้ หัวตกกันทั้งทีม โค้ชที่เลือกมาก็ห่วยทั้งคู่ทั้งพ็อตเตอร์และแลมพาร์ด เทียบกับลิ้วพูลจะเห็นภาพชัดว่าการมีโค้ชระดับท็อปมันช่วยได้เยอะเวลาทีมเจอวิกฤติ การตัดสินใจเอาแลมพาร์ดที่กำลังอยู่ในช่วงขาลงกับเอฟเวอร์ตันมาคุมชั่วคราวมันไม่ได้ช่วยรีเฟรชทีมเลยซักนิด กลับกันถ้าช่วงหลังบอลโลกโค้ชเชลซีเป็นนาเกิลส์มันหรือเอ็นริเก้เชลซีคงไม่เละเทะถึงขนาดหลุดไปครึ่งล่างตารางหรอก เผลอๆ อาจได้ไปเล่นยูโรป้าเป็นอย่างน้อย

นักเตะหลายคน มันก็มีฟอร์มที่ดีกับทีมชาตินะ

แต่เพราะระบบมันเอื้อไง

ปูเล่นสุดใจให้ทีมชาติ เพื่อนรู้ว่าเป็นตัวความหวังก็ป้อนบอลให้ตลอด พอมาสโมสรแม่ง เล่นสองนัดเจ็บสามเดือน

ชีเย็คก็ไม่ต่าง เป็นครีเอเตอร์ให้ทีม แต่มีเพื่อนช่วยวิ่งให้ อัมราบัต ฮาคิมี่ แล้วก็มิดฟิลด์อีกตัวที่ผอมๆ

แต่พอสองคนนี้มาเล่นกับสโมสร มันไม่มีใครวิ่งทำทางให้ เม้าท์,ไค มันก็พักบอลไม่ได้ เจมส์เจ็บคือจบ มิดฟิลด์ตัวรับก็ไม่มี พอเสียบอลตัวเองก็ต้องวิ่งน้ำบาน
กองหน้าก็ไม่มี สปีด,แรงปะทะไม่มีสักคน

แดนกลางหลวมโครก ไร้พลังงาน ไอ้ตัวที่มีพลังงานก็ไร้สมอง โกลแม่งก็พร้อมแจก กองหลังสลับกันเจ็บ

ไร้ทีมเวิร์ค มีแต่คนเล่นเพื่อตัวเอง

เกมรุกมีไอเดีย

แต่ขาดความมั่นใจ (ฟอรมตก)

กากหมดครับ โกล หลัง กลาง หน้า โค้ช ยันเจ้าของทีม

แฟนแมนยูก็เคยตั้งคำถามนี้อยู่นะ กับเฟร็ด เลิฟ ชอว์ แรช หมาก สุดท้าย ETH ก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าทุกคนมีดีทั้งนั้น โดยเฉพาะแรช ที่ตอนแรก ETH บอกว่าจะปั้นให้ยิงกระจาย ปีนี้ก็ทำได้ตามคำพูด