บางครั้งก็ไม่ถึงขั้นผิดกฎหมาย แค่มาขอความร่วมมือนิดหน่อย
เพราะเขาอาจจะผิดมารยาท หรือ ทำให้คนอื่นเดือดร้อหรือรำคาญแบบนิดหน่อย

คนพวกนี้มักจะไม่ชอบ พาล ด่ากลับ จนถึงขั้นใช้กำลัง
เขามักจะชื่นชอบที่อีกฝ่ายนิ่งๆ ไม่กล้าพูด ปล่อยผ่าน รอให้มันผ่านไปเองก็จบ

เขารู้ตัวนะว่าเขาไปก่อความรำคาญหรือเดือดร้อนแม้เพียงเล็กน้อย
แต่เขาเลือกที่ทำต่อไปและจะพอใจมากถ้าฝั่งตรงข้ามไม่พอใจ แต่ไม่กล้ามาคุยไม่กล้ามาพูดเจรจา

เลยอยากรู่ว่าทำไมคนบางคนถึงมีความคิดแบบนี้พอจะวิเคราะห์ได้ไหมครับ

กลัวเสียหน้า หรือจิตใจบางคนก็บอบบางครับ

เรื่องเดียวกัน เปลี่ยนคำพูด ฟีลลิ่งที่ผู้ฟังได้รับก็ต่างกันครับ

พูดแรงๆ พูดตรงๆ แทนที่ผู้ฟังจะรับสาสน์จากเรา เค้าจะตั้งกำแพงใส่มากกว่า

โดนแฟนงอนใส่ประจำเวลาผมพูดตรงๆ พูดดีๆก็ทำหน้าซึมจะร้องไห้ พูดแรงๆก็โดนโกรธกลับ

ผมว่าเป็นธรรมชาติของมนุษย์เลยนะ ใครๆก้ออาจจะเปนได้หมด แม้แต่ตัวเราเอง

ถ้ามาบอกมาเตือนผิดจังหวะ กลังเครียด กลังทะเลอะกะใครอยุ่

มาตฐานของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน บางคนถือว่าเป็นเรื่องเล็กน้อง แต่สำหรับบางคนคือเรื่องใหญ่

ถ้าใครไม่เคยอารมเสียตอนมีคนมาเตือนเรื่องอะไรนี้ ยกนิ้วให้เลย

แค่ครูมาบอกมึงไปตัดผมให้สั่นๆดิ ผมยังด่าในใจตลอดเลย

สนิทขนาดไหนมากกว่า ถ้าสนิทมากเตือนตรงๆได้ แต่ถ้าไม่สนิทคงต้องอ้อมๆ นะผมว่า

อยู่ที่ว่าสนิทแค่ไหนครับ

ผมคิดว่า จังหวะและเวลาก็มีผล
จังหวะนั้นควรพูดหรือไม่
เวลานั้นทั้งคนพูดพร้อมที่จะพูด และ คนฟังพร้อมที่จะฟังหรือไม่

สิ่งที่ขออนุญาตแชร์จากมุมมองส่วนตัว
ผมเชื่อว่าความตั้งใจของคนพูดน่าจะเป็นเรื่องดี ต้องการให้คนฟังรับรู้เพื่อปรับปรุง หรือ รับรู้เพื่อพัฒนาตนเอง
ดังนั้น ก่อนพูด คุณอาจจะแชร์ความตั้งใจของคุณไปก่อน