พอดีเพื่อนผมมันแต่งงานไปละ มันบอกเห็นผมโสดละอิจฉา โสดแล้วชีวิตดี อยากทำอะไรก็ทำ (ผมเป็นพวกงานอดิเรกกับแอ็คทิวิตี้เยอะ) มีการบอกด้วยว่าไม่ต้องรีบมีแฟนหรอก โสดแหละดีแล้ว

มันบอกโคตรคิดถึงชีวิตตอนโสดเลย ไม่น่าแต่งงานเลย แต่จะเลิกก็ทำไม่ลง เพราะแฟนก็เป็นคนดี แล้วเค้าก็ไม่ได้ทำผิดอะไรด้วย

จริงๆ ผมก็นึกภาพตามเพื่อนไม่ค่อยออกหรอก เพราะไม่เคยมีแฟนมาก่อน ถ้าแฟนแย่อ่ะเข้าใจ แต่แฟนดีทำไมอยากกลับไปโสด

บางวันก็อยาก

แล้วเพื่อนรีบแต่งทำไมครับ
ควรมีเมียเมื่อพร้อมฮะ
ส่วนตัวผม แรดเต็มที่แล้วถึงแต่งฮะ
ถามว่าเห็นคนโสดแล้วอิจฉาไหม ก็มีบ้างนิดนึงฮะ เพราะเมียผมเก็บตังค์หมด แต่จะให้กลับไปเป็นโสดไหม คงไม่ฮะ ตัดสินใจมาแล้ว

ไม่ครับ อยู่กับคนที่เรารัก อาจจะมีเบื่อบ้าง รำคานบ้างสุดท้ายเขาก็คือความสุขทางใจครับ

บางวันครับ อยากไป hang out บ้าง โดนที่ไม่ต้องสนใจใครเลย

แต่ก็นะ มาไกลแล้วครับ กลับไปตอนนี้คือเคว้งเลยนะ

มันก็มีความสุขอีกแบบเหมือนกัน

ผมมีภรรยา แต่ก็อยากทำไรก็ทำได้เกือบหมดนะ
ยกเว้นจีบสาว

ไม่น่าถามมมม

คนในโคตรอยากออก คนนอกดันอยากจะเข้า

เมียสวยไม่อยากกลับไปโสดคับ

ผมเดาว่าคงเหนื่อยๆ มา ละแอบโหยหาความรู้สึกช่วงโสดมั้งครับ อาจจะไม่ได้จริงจังขนาดนั้นหรอก แต่ผมก็บอกไปนะว่ามีแฟนน่ะดีแล้ว นี่ยังอยากมีเลย แต่โสดก็ดี ดีคนละแบบ

ผมก็ไม่เชิงว่าอยากกลับโสดหรอกครับ

แต่แค่นู้สึกว่า ถ้าชีวิตครอบครัวรอบนี้จบ คงไม่หาแล้วครับ

นั่นสิครับ ได้ยินคำนี้บ่อยมาก แต่ผมก็แอบอยากรู้นะ มีแฟนนี่ความรู้สึกมันเป็นไง แต่ไม่มีก็ไม่เป็นไร

ไม่เลยครับ แฟนผมนี่เป็นทั้งแฟนและเพื่อนสนิท

แถมพร้อมซัพพอร์ทกิจกรรมทุกอย่าง ยกเว้นเที่ยวผู้หญิงนะ แต่พวกของแพงๆก็ต้องแอบซื้อ เค้าชอบให้ประหยัด

สุข คนละแบบ ทุกข์คนละแบบ แต่จะมีบางช่วงเวลาที่อยากโสด แต่เชื่อเถอะพอเราโสดเราก็อยากหาคนที่ดีอยู่ข้างเรา

ได้ความสุขคนละแบบนะ ตอนโสด ช่วงมหาลัยกับทำงานแรกๆ ก็กิจกรรมเยอะ เพื่อนเยอะ ออกนอกบ้านแทบทุกวัน ตอนนี้ 30+ แต่งงานแล้วแต่ยังไม่มีลูก ชีวิตก็เจอแต่ที่ทำงานกลับบ้านมาเจอภรรยา แยกย้ายกันไปมีครอบครัว
นานๆจะเจอเพื่อนที แต่ก็มีความสุข มีเพื่อนคู่คิด มีเพื่อนชวนทะเลาะ

เดี๋ยวตอนป่วยหนัก ขนาดจะลุกไปกินข้าว หรือกินยาเองยังไม่ค่อยไหวจะรู้สึกครับ

ผมผ่านจุดนั้นมาแล้ว ทรมานมากตอนอยู่คนเดียวแล้วป่วยหนักขนาดนั้น