ปีนั้นเป็นปีที่ เรา เล่นดีมากในทัวร์นาเม้นต์นั้น อาจจะด้วย ฤดูกาลนั้น เมืองทองเป็นแชมป์ไร้พ่าย และรอบแบ่งกลุ่มเราเป็นเจ้าภาพ ทำให้ผลงานดีมาก แต่ผมก็ดูแค่นัดเดียวนะคือนัดที่ไทยชนะพม่าไป วันนั้น คยิ หลิน กองหน้าพม่า เล่นติกตุก ใส่ ภาณุพงษ์กับชลทิตย์ สรุป ชลทิตย์ ทนไม่ไหวเตะสั่งสอน เงียบไปเลย

นักเตะมีประสบการณ์ กับ ผสมนักเตะที่กำลังเก่งๆ ขึ้นมาอย่าง มุ้ย อุ้ม ตอง
ในภาพนี้คือ ตัวจริงที่ วินนี่ ใช้เกือบทุกนัด นักเตะเมืองทองในภาพมี 7 คน
เป็นปีที่ก็เรียกศรัทธาบอลไทยได้ไม่น้อย แล้วเป็นปีแรกเลย ที่ผมติดตามบอลทีมชาติจริงๆจังๆ

ฝั่งซ้าย ตอนนั้น ผมอย่างชอบเลย อนุชา กับ ธีราทร ที่ประสานกันได้อย่างดี โดยบอยเป็นปีก อุ้มเป็นแบ็ก ที่คอยสลับกัน แบ็กซ้ายขวาของไทยอย่าง ธีราทร กับ ปิยะพล วิ่งขึ้นลงได้ทั้งเกมส์แบบสบาย สบาย

ปี 2012 เป็นปีที่ ธีรศิลป์ ทำผลงานในลีกได้ดี ไม่ว่าจะ กระชากลากเลื้อย วิ่งไว รวมทั้งเป็นฤดูกาลที่ มุ้ย ยิงเยอะที่สุดเลย

อีกคนที่ผมชอบคือ อดุลย์ นี้ละ กลางรับที่เล่นดีอีกคน ตัดเกมส์ไม่มั่วซั่ว ไม่ทำฟาวล์พร่ำเพื่อ วิ่งได้ทั้งเกมส์ ทำให้คู่เซนเตอร์เราเล่นไม่ยาก

แต่สำรองวินนี่ก็คาดเดาได้ง่ายๆอย่าง 4 คน ที่ผมจะนึกถึง คือ อาทิตย์ สุนทรพิธ , อภิภู , สมปอง และ กีรติ

เข้ารอบรอง บุกไปเยือนมาเลย์ยุคทองนัดแรก ที่ บูกิต จาลิล เป็นวันแรกที่ผมก็ยอมรับตะลึงว่า แฟนบอลมาเลเซียเยอะจังวะ มาเต็มสนามเลย กับบอลภูมิภาคนี้ ฟอร์มดีคนละครึ่ง ครึ่งแรกมาเลย์ดีกว่าเราจนถึงจังหวะมาเลเซียนำเรา จากนั้นเราดีกว่ามาเลเซียจนตีเสมอได้ จบที่ 1-1 พอนัดที่ 2 เราบุกตั้งแต่วินาทีแรก แต่การที่มาเลเซียเหลือ 10 คน ช่วงกลางครึ่งแรก ที่ตั้งรับมานานตั้งแต่วินาทีแรก ก็ออกอาการไม่น้อยต้านทานเราไม่ไหว เลยแพ้ไป ด้วยมือของเรา ต่อให้วันนั้นมาเลเซียเหลือ 11 คน เท่ากัน ผมว่าก็แพ้เราอยู่ดี มาเลย์ยุคทองอาจจะพีคไม่นานเหมือนเวียดนาม แต่สิ่งที่มีเหมือนกันคือ ได้แชมป์ซีเกมส์ เหมือนเวียดนามที่ 2 สมัย ชนะเราชุดเล็ก แต่เจอชุดใหญ่เราไม่ชนะเลย แพ้ไป 2 ครั้ง เสมอไป 1 เป็นการปิดยุคทองของมาเลเซียไปจนถึงทุกวันนี้

สาเหตุไม่ได้แชมป์ นัดชิงนัดแรกที่ไปเยือนโปรโตกก่อน เจอกรรมการเล่นเราหลายจังหวะ สิงคโปร์มีนักเตะโอนสัญชาติ ทำให้เราต้องเบียดแรงปะทะ แล้วเจอผลกระทบ รวมทั้งวันนั้นเราไม่คมพอ และ การเจ็บของภาณุพงษ์ ที่ปีนั้นเป็นปีที่พีคที่สุดของใหม่ ได้กองหลังยอดเยี่ยมไทยลีก เจ็บมีผลต่อแนวรับเลย พอ ณัฐพร ที่ตอนนั้นฟอร์มไม่ดีเหมือนเมื่อก่อนลงไปแทน สรุปกองหลังเราก็เจอปัญหา แต่ที่แพ้วันนั้นเราเล่นไม่ดีก็ส่วนหนึ่งไม่คม แต่กรรมการเล่นงานเราไม่น้อย นัดที่ 2 เราไม่คมพอ บุกตลอดเกมส์ ได้แค่จากลูกโขกกีรติ จึงได้แค่รองแชมป์ไป ถึงจะชนะ 1-0 แต่ไปแพ้นัดแรกที่สิงคโปร์ก่อนที่ 3-1 แต่ก็ได้เห็น ชนาธิป ลงมาช่วงท้ายๆ ได้โชว์ฝีเท้า เป็นเกมส์ที่ผมดูฟุตบอลมาทั้งชีวิตเจ็บปวดที่สุดละ ร้องไห้ ให้กับเกมส์นี้นิละ ตอนนั้นคำว่า 10 ปี ที่เราไม่ได้แชมป์ ผมก็หวังอะ เราไม่ได้ 10 ปี เลยหรอวะ

อาจจะเทียบกับปี 2014 หรือ 2020 หรือ 2022 ไม่ได้ แต่เป็นหนึ่งในชุดที่ในภูมิภาคเราเก่ง บุกยับกดทุกทีม เมื่อเล่นในบ้าน กดแบบโงหัวแทบไม่ขึ้น จากนั้นก็เข้ายุคเราเป็นจ้าวอาเซียนทางการอีกครั้ง อีก 2 ปี แทบจะเปลี่ยนยกชุดไปเลย มีแค่ 5 คนมั้ง นักเตะชุด 2012 ไปลุย อาเซียน คัพ ปี 2014 นึกออกแค่ อนุชา กวิน สมปอง กีรติ และ อดุลย์ ส่วนอภิภูไม่น่าจะติดชุดปี 2014

ยุคนั้นกองหน้านอกจากมุ้ย​ คนอื่นไม่ไหวจริงๆ​ กีรติ​ กับ​ สมปอง​ ถ้าไม่ใช่ยุคนั้นผมว่าไม่น่าติดทีม​ชาติ​นะเอาจริงๆ

จำนัดมาเลเซีย​ได้​ กองหลังเจอค่าโง่ไป​ โก้ดัสกรเล่นซะ​ ยอมแลกเหลือ​ง​ ฝั่งโน้นโดนเหลือง​สอง

นัดชิง​ นัดแรกโคตรแค้นเลย​ กรรมการ​มีงานแน่ๆ​ แต่เราก็ไม่ดีพอ​ แพ้เยอะไป

นัดชิงบุกยังไง​ก็ยิงไม่เข้า​ เจลงมาช้าไป​ ป่วนฝั่งซ้ายได้ดีมากๆ

ช่วงนั้นไม่น่าเชื่อ​ นัดชิงแพ้​ สิงคโปร์​2 เหงียนอีก1 แพ้แบบหวุดหวิด​หมดเลย

ชุด2012 นี้เอาจริงก็โคตรเจ๋งเลยนะ เสียดายเหมือนกันที่พลาด


ปีนั้นนัดชิงเกมส์สอง ไม่ได้ดูเพราะบวชอยู่ ได้แค่สวดมนต์ทำวัตรเย็น เผื่อผลบุญจะช่วย .. แต่ผลออกมาไม่ช่วยเลยวะ

ชุดที่แจ้งเกิดเจ แต่คนบอกซุปไก่ค้นพบ 555

ยุคต้น 2010 ผมชอบชลทิตย์มาก ๆ คือขาโหดหนักหน่วง
พิชิตพงษ์อีกคนทำให้กองกลางสมดุล เสียดายชุดนั้นไม่ประสบความสำเร็จได้ถ้วย

มองแวบแรกนึกว่า กวงไห่ 555

เชฟเฟอนี่แหละคนดันเจขึ้นชุดใหญ่ เด็ก 19 ปั่น สิงคโปร หัวหมุน

สิงคโปร์ ชุดนั้นมันโหดจริงครับ ร่างกายดีทักษะดี ทีมเวิร์คเริ่มได้ละ เพราะโอนกันมานานแล้ว

นัดชิงไปดูที่สนามอยู่มันส์ดี

ชุดนี้ผมชอบฝั่งซ้ายมาก อุ้มกับอนุชาสลับกันขึ้นลงโคตรมัน

จำได้เเค่​ นัดสิงคโปร์​หงุดหงิด​กรรมการ​ทั้งประเทศ​