เราได้ถึง 7 สมัย เวียดนาม 2 สมัย เอาจริงๆห่างกันเยอะอยู่นะครับ

ขนาดสิงคโปร์ เงียบๆ ยังได้ 4 สมัย

ช่วง 10ปีหลัง ไทยแชมป์ไป 4 สมัย 2014 , 2016 , 2020 , 2022

ในขณะที่ช่วง 2004 - 2012 เราไม่ได้แชมป์เลย

ช่วงปี 2004-2012 รวม 5 รอบ เราเข้าชิงถึง 3 ครั้งเลยนะครับ แต่ไม่ได้แชมป์ ตอนนั้นขนาดที่เราไม่ได้แชมป์ ชาติอื่นๆไม่ว่าจะ มาเลเซีย อินโดนีเซีย รวมทั้งสิงคโปร์ ก็มองว่า ไทยน่ากลัวที่สุดอยู่ดี ไม่นับปีที่เวียดนามได้แชมป์ ปี 2008 ตอนนั้นเวียดนามยังไม่อยู่ในวงจรเท่าไหร่เลยครับ มาๆหายๆ

สิงคโปร์ช่วงได้แชมป์นี้ นักเตะโอนสัญชาติคือกุญแจสำคัญครับ รวมทั้งนักเตะบางคนก็เก่งจริงๆแหละ + กรรมการด้วย ถ้าใครได้ดูทีมชาติไทยเจอสิงคโปร์ ช่วงนั้น จะเกลียดสิงคโปร์หรือโปรโตกไม่น้อยแหละ ผมโครตเกลียดสิงคโปร์เลย

ที่นึกออกกองหน้าตัวหนึ่งคือ ดูริช ตัวหนึ่ง เซนเตอร์อีกตัวจำชื่อไม่ได้ละ แล้วโค้ชตอนนั้นคือ อัฟราโมวิช โค้ชเขี้ยวเลย ส่วนพวกเก่งจริงๆก็ ไครูล อัมรี่ กับ อิซวาน มาห์บูด ตอนนั้นเหนียวจริงๆ

แต่สมัยไทยเจอสิงคโปร์ทีไร แม่งกรรมการต้องเป่าแปลกๆตลอด ให้จุดโทษ ค ไรไม่รู้ ปี 2007 จุดโทษอะไรวะ ทุกวันนี้ผมก็ยังงง ที่นักเตะเราไม่พอใจไม่ยอมลงไปเล่นต่อ แต่นัดที่ 2 ไม่ได้ดู ยังไม่ไดติดตามบอลทีมชาติจริงๆจังๆ

ปี 2012 ผมเริ่มดูบอลไทยจริงๆจังๆ ปีนั้นเป็นปีที่ บอลไทยเรียกศรัทธาได้มากที่สุดปีหนึ่งเลย ยุควินนี่ แต่รอบแบ่งกลุ่มดูแค่เจอพม่านะ แต่พอเข้ารอบดูทุกนัด พอนัดชิงนัดแรกไปเยือนสิงคโปร์ กรรมการก็เป่าตัดสินแปลกๆ + ภาณุพงษ์เจ็บ พอโอ๊คลงมาไม่ดีเท่าใหม่ รวมทั้งเจอความใหญ่ของสิงคโปร์เบียดปะทะ จนทำให้แพ้ นี้แหละ พอมานัดที่ 2 เราไม่คมเท่านั้นเอง เลยยิงได้แค่ 1 อดแชมป์ วันนั้นผมร้องไห้โครตเจ็บปวดแม่งไม่รู้จะบรรยายยังไงวันนั้น วันที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิต กับฟุตบอล เป็นอีกปีที่ทีมชาติไทยทำผลงานได้ดีตั้งแต่นัดแรก จนมาถึงนัดชิง โครตมีความสุขเลยตอนนั้น ล้มมาเลย์ยุคทองรอบรองโดยที่เราไม่แพ้เลย

2004-2012 มีวันนั้นเพราะยีให้

ไทยนามบอกเวียดเค้านำเรรไปแล้ว

ช่วงปี 2004-2012 รวม 5 รอบ เราเข้าชิงถึง 3 ครั้งเลยนะครับ แต่ไม่ได้แชมป์ ตอนนั้นขนาดที่เราไม่ได้แชมป์ ชาติอื่นๆไม่ว่าจะ มาเลเซีย อินโดนีเซีย รวมทั้งสิงคโปร์ ก็มองว่า ไทยน่ากลัวที่สุดอยู่ดี ไม่นับปีที่เวียดนามได้แชมป์ ปี 2008 ตอนนั้นเวียดนามยังไม่อยู่ในวงจรเท่าไหร่เลยครับ มาๆหายๆ

สิงคโปร์ช่วงได้แชมป์นี้ นักเตะโอนสัญชาติคือกุญแจสำคัญครับ รวมทั้งนักเตะบางคนก็เก่งจริงๆแหละ + กรรมการด้วย ถ้าใครได้ดูทีมชาติไทยเจอสิงคโปร์ ช่วงนั้น จะเกลียดสิงคโปร์หรือโปรโตกไม่น้อยแหละ ผมโครตเกลียดสิงคโปร์เลย

ที่นึกออกกองหน้าตัวหนึ่งคือ ดูริช ตัวหนึ่ง เซนเตอร์อีกตัวจำชื่อไม่ได้ละ แล้วโค้ชตอนนั้นคือ อัฟราโมวิช โค้ชเขี้ยวเลย ส่วนพวกเก่งจริงๆก็ ไครูล อัมรี่ กับ อิซวาน มาห์บูด ตอนนั้นเหนียวจริงๆ

แต่สมัยไทยเจอสิงคโปร์ทีไร แม่งกรรมการต้องเป่าแปลกๆตลอด ให้จุดโทษ ค ไรไม่รู้ ปี 2007 จุดโทษอะไรวะ ทุกวันนี้ผมก็ยังงง ที่นักเตะเราไม่พอใจไม่ยอมลงไปเล่นต่อ แต่นัดที่ 2 ไม่ได้ดู ยังไม่ไดติดตามบอลทีมชาติจริงๆจังๆ

ปี 2012 ผมเริ่มดูบอลไทยจริงๆจังๆ ปีนั้นเป็นปีที่ บอลไทยเรียกศรัทธาได้มากที่สุดปีหนึ่งเลย ยุควินนี่ แต่รอบแบ่งกลุ่มดูแค่เจอพม่านะ แต่พอเข้ารอบดูทุกนัด พอนัดชิงนัดแรกไปเยือนสิงคโปร์ กรรมการก็เป่าตัดสินแปลกๆ + ภาณุพงษ์เจ็บ พอโอ๊คลงมาไม่ดีเท่าใหม่ รวมทั้งเจอความใหญ่ของสิงคโปร์เบียดปะทะ จนทำให้แพ้ นี้แหละ พอมานัดที่ 2 เราไม่คมเท่านั้นเอง เลยยิงได้แค่ 1 อดแชมป์ วันนั้นผมร้องไห้โครตเจ็บปวดแม่งไม่รู้จะบรรยายยังไงวันนั้น วันที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิต กับฟุตบอล เป็นอีกปีที่ทีมชาติไทยทำผลงานได้ดีตั้งแต่นัดแรก จนมาถึงนัดชิง โครตมีความสุขเลยตอนนั้น ล้มมาเลย์ยุคทองรอบรองโดยที่เราไม่แพ้เลย

ถ้าย้อนไปใครจำได้ กรรมการ ริวจิ ซาโตะ เริ่มเข้าวงการขยิบตาก็ตั้งแต่ไทยชิงกะสิงคโปร์นี่แหละ ช่วงนั้นจนก่อน2014 เราจะเกลียดกะสิงโปร์มากเพราะมันกวนตรีน แต่หลังจากนั้นแหละ เป็นเหงียนที่แซงหน้าเรื่องความกวงติงจนเป็นอริกับเค้าทั้งอาเซียน

Singapore ยุคนั้นตัวโอนฝรั่งเลย แต่ที่เราแพ้เนี่ย กรรมการแมร่งเล่นเราตลอด เล่นบ้านมันจำได้ชาร์จประตูเรา กรรมการให้เฉย (แพ้ไป1-3) กลับมาบ้านเรา กีรติ โหม่ง นำ1 ขออีกเม็ดทำไงก็ไม่ได้ โคตรเจ็บใจเลย

ยุคโค้ชหัวทอง รีด รอบสัน วินนี่ คือยุดมืดของไทยก็ว่าได้ เล่นบอลไร้ทรง เทคนิคก็ไม่ได้ดี ความฟิตไม่ต้องพูด โค้ชก็มาเหมือนพักร้อนเพราะเสียงโหวตเจ้าภาพบอลโลก อุ่นเครื่องก็เตะขอไปทีเพื่อหาเงินจากสปอนเซอร์ (ลงเล่นแบบมีคาดอก) คะแนน ranking บอดตลอด

ยุคนั้นมีภาพจำที่ดีก็แค่เสื้อบอลไนกี้นี่แหละ

ไม่แปลกครับ เวียดนามที่เป็นเวียดนามทุกวันนี้ ส่งทีมเตะบอลครั้งแรกซีเกมส์ 1991 นี่เองนะครับ (ก่อนหน้านั้นเป็นเวียดนามใต้แล้วเกิดสงครามปิดประเทศไป 20 ปี) ขณะที่ไทยเราส่งทีมเตะบอลครั้งแรกโอลิมปิก 1956 หรือก็คือเราหัดเตะบอลก่อนเวียดนาม 35 ปี สมัยนั้นเวียดนามยังไม่อยู่ในสายตาเราด้วยซ้ำ เพิ่งมาไล่ตี้ตื้นเราขึ้นมาช่วงหลังๆนี่เองครับ

ที่เราแพ้สิงคโปร์ในนัดชิงครั้งล่าสุดนี่ ไบฮัคกี้ ไคซาน อย่างเก่งเลย เจ็บใจมาก

แต่ยุคนี้สิงคโปร์ดร็อปลงไปเยอะ ที่ขึ้นมาท้าทายอำนาจเราก็คง เวียดนาม มาเลย์ อินโด

อาจจะมีชนะไทยได้บ้าง เป็นนัดๆไป แต่โดยลึกยันรากแก้วแล้ว ผมว่าไทยเราคือ no.1 มาตลอดนะ

นับไปนับมา ชิง 5 ครั้งที่แข่งในบ้าน (ยกเว้นปีนี้) ผมไปดูหมดเลยนี่หว่า

2007 - ดราม่านัดแรกโดนโกงจุดโทษ + การเมืองระหว่างไทย - สิงคโปร์ ทำเอาคนไปต่อแถวซื้อตั๋วที่สนามศุภแต่เช้า ตั๋วขายหมดเกลี้ยง เพราะพวกแรกๆเหมาทั้งเล่ม พวกหลังเลยให้ขายได้คนละ 2 ใบ

2008 - รอบแรกชนะมาสบาย ๆ คิดว่านัดชิงกินนิ่มเลยไม่ได้ซื้อ แต่สุดท้ายเพื่อนชวนไป (คนไม่เต็มสนามอีกต่างหาก)

2012 - เหมือนปี 2007 เลย โดนโกงจุดโทษ จากกรรมการญี่ปุ่น คนเต็มสนามศุภ แต่ก็ชนะแค่ 1-0 สกอร์รวม 2-3 อดแชมป์ไป แต่ก็ได้เห็นลีลา ชนาธิป ครั้งแรก

2014 - ชิงในบ้านสอนบอลมาเลย์ไปสบาย ๆ (ก่อนไปลุ้นใจหายใจคว่ำในนัดที่ 2 55555+)
2016 - จำได้แค่ ปีโป้ ยิง 2 ลูก กับ อินโดเตะบอลใส่ซุ้มม้านั่งสำรอง โดนใบแดงไป