ใครเคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้บ้าง ระบายหน่อยครับ [ดราม่า]
คือไม่มีอะไรมากครับดราม่าหน่อยๆ เกี่ยวกับเรื่องของเพื่อนในกลุ่มงานอดิเรก ต้องย้อนเล่าจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์มันเกิดที่openchatครับเมื่อประมาณปลายปี2022(ช่วงเดือนตุลาคม)
ผมกำลังติดงานอดิเรกอย่างหนึ่งหนักมากปัจจุบันก็ยังติดอยู่จึงได้มองหากลุ่มคนที่ชอบอะไรคล้ายๆกัน ทีนี้กลุ่มที่ผมเข้าไปมันมีสมาชิกไม่มากเบาบางเลยล่ะนานๆทีคุยทีประมาณวันละ2-3รอบข้อความก็แค่หลักสิบต่อวัน ผมเข้าไปก็พยายามชวนคุยชวนอะไรจนกลุ่มเริ่มกลับมาคึกคักอีกครั้งในเวลาประมาณหนึ่งเดือนให้หลัง (จะเรียกว่าผมกับสมาชิกในตอนนั้นเป็นผู้ช่วยกันบุกเบิกก็ไม่ผิด

)
พอเริ่มคุยกันมากขึ้นก็สนิทกันมากขึ้นมีเจอกันบ้างสำหรับคนที่อยู่ใกล้กันอย่างผมกับแอดมิน(พนักงานร้านอาหาร)และก็เพื่อนๆอีกสองคน เด็กม.ปลาย(ช) กับ สาวออฟฟิศ ทีนี้แอดมินกลุ่มก็อยากขยายกลุ่มให้ใหญ่ขึ้นทุกคนก็เห็นด้วยพวกเราก็เลยไปช่วยกันโฆษณาผ่านช่องทางต่างๆที่คิดว่าจะรวมคนมีความสนใจแบบเดียวกันเข้ามาได้
ผลคือคนเข้ามาเรื่อยๆแบบล้นหลามจนต้องเกิดการคัดกรองกันขึ้นซึ่งจุดเริ่มต้นของปัญหาคือตรงนี้ครับ แอดมินไว้ใจตั้งสาวออฟฟิศเป็นผู้ช่วย กับ นักศึกษาสาวผู้เข้ามาภายหลังอีกคน คนเก่าเริ่มเอะใจแล้วทำไมตั้งคนใหม่มาเป็นแอดมินแต่ก็ไม่มีใครถาม
ทีนี้น้องนักศึกษาสาวเนี่ยค่อนข้างมุทะลุทำอะไรแบบไม่เห็นหัวใครอะครับแล้วก็ยึดความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ผมก็พยายามปรามบ้างเวลาเธอแซวคนอื่นแรงแบบไม่ค่อยมีมารยาท และก็อธิบายเหตุผลเวลาถกเถียงกันในงานอดิเรกบวกกับผสานเรื่องพื้นฐานของงานอย่างละเอียดเพื่ออธิบายให้เค้าเข้าใจว่าแบบนี้มันไม่ได้นะครับต้องลองใช้วิธีนี้มันมีแบบแผนมันมีขั้นตอนของมัน
แรกๆก็ฟังนะแต่พยายามจะเถียงผมก็พยายามยกเหตุผลทั้งที่มาของข้อมูลมาตอบจนเธอดิ้นไม่หลุดในฐานะผู้ประสงค์ดีที่ไม่รู้ว่าเธอต้องการหรือเปล่า
ต่อมาพบว่าปัญหาความขัดแย้งภายในกลุ่มของเรารุนแรงขึ้นเรื่อยๆและคนเก่าๆกลับดูเหมือนเปลี่ยนไปหรือเขาเผยนิสัยที่แท้จริงออกมาก็ไม่ทราบ กลายเป็นเล่นหัว ตบมุก หักหน้าคนอื่นแบบทุเรศหลายรอบ ทั้งแอดมิน สาวออฟฟิศและก็นักศึกษาสาวนี่ตัวดีเลยรายนี้
ก็มีจะผมคอยปรามจนคนพวกนั้นทำเป็นแซวผมอย่างนู้นอย่างนี้ แต่ก็ไม่กล้าทำอะไรเพราะคนในกลุ่มสมาชิกเดิมค่อนข้างให้ความเคารพผมที่วางตัวเป็นคนมีเหตุผลเฟรนลี่บวกกับสมาชิกใหม่บางคนที่พูดคุยกันถูกคอ เคยท้าเลยด้วยตอนนั้นแบบโมโหเหมือนกันคนอุตส่าห์ตั้งใจทำบรรยากาศให้มันดีแต่กลับมากวนเราล้อเลียนเรา ผมเลยพูดไปเลยว่าถ้า"พวกคุณรำคาญที่ผมตักเตือนก็จัดการสิครับไม่ใช่รอผมทนไม่ไหวถึงต้องออกหน้าแบบนี้"
ช่วงนั้นมีสมาชิกใหม่ออกไปเยอะมากแต่ก็ไม่เท่ากับที่เข้ามาครับ เหมือนมันจะกลายเป็นกลุ่มตลาดล่างจากที่เคยเป็นกลุ่มที่ทุกคนให้เกียรติกันปรึกษางานอดิเรกที่ทำด้วยกันอย่างสนุกสนาน แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันระหว่างงานตัวเอง แชร์เทคนิคต่างๆข้อมูลต่างๆ
เหตุการณ์ใกล้จะจบละครับขอเล่าอีกสองช่วง

ขอเรียกช่วงต่อไปว่า จุดแตกหักที่ 1 ละกันครับ เมื่อทุกอย่างเปลี่ยนไปผมเข้าใจว่าเราก็ต้องปรับตัวเมื่อเปลี่ยนเค้าไม่ได้ผมจึงเปลี่ยนวิถีของตัวเองด้วยการเข้ามาน้อยลง พูดคุยแต่กับสมาชิกที่อยากจะพูดคุยกับผมหรือต้องการความช่วยเหลือในการอดิเรกนั้น แต่ว่านะในที่สุดผมก็ต้องระเบิดอีกครั้งคู่กรณีก็คือนักศึกษาสาวคนเดิม เธอไปเที่ยวให้ข้อมูลแบบผิดๆตามความเข้าใจในงานอดิเรกของเธอ ซึ่งผมได้ไปช่วยตามแก้ข้อมูลให้
เธอกลับมองเหมือนว่าผมจงใจไปหักหน้าเธอซะงั้นทั้งๆที่ผมเนี่ยตัวตอบคำถาม ตัวสาระประจำกลุ่มเลย แม้เธอจะไม่พูดออกมาตรงๆนะแต่ก็เพราะข้ความประชดประชันส่อเสียดเหล่านั้นต่อให้เป็นควายตัวผู้สูง4เมตรก็ต้องเข้าใจได้ว่าหมายถึงใคร ผมเลยตอบโต้เลยด้วยการพยายามพูดด้วยการใช้เหตุผลว่าสิ่งที่เธอทำมันก่อให้เกิดผลเสียอย่างไรกับตัวงาน และวิธีที่ผมไล่แก้ไขให้ใหม่มันแตกต่างกับที่เธอให้คนอื่นไปตรงไหนและถ้าหากได้ข้อมูลตรงนี้ไปงานของพวกเขาก็จะเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาได้
ให้ตายสิเธอทำเป็นเมินผมครับแต่ก่อนไปก็ทิ้งระเบิดก้อนใหญ่ พิมพ์ประมาณ "โอ้ย ต้องมาเจอกับปวดหัวอะไรแบบเนี้ยไม่คุยดีกว่า น่าเบื่ออะทำอย่างอื่นดีกว่า" แล้วreplyข้อความผม ซึ่งผมก็ตามสบายไม่คุยก็ไม่คุยผมไม่ซีเรียสยังมีคนอื่นที่คุย (ตอนนี้ผมสงสัยมากแอดมินกับผู้ช่วยลอยตัวเหนือปัญหากันเหรอคุณปล่อยให้กลุ่มเราตกต่ำถึงเพียงนี้เชียวด้วยการยังเอาคนแบบนี้มาเป็นผู้ช่วย)
หลังจากเหตุการณ์นั้นก็ยังมีคนเข้ามาใหม่แต่สมาชิกเก่าที่สนิทกับผมเริ่มเงียบแล้ว ผมเองก็เริ่มเงียบไม่ค่อยอยากคุยแต่มันผูกพันธ์อะอยากให้คนทำงานอดิเรกเดียวกันเติบโตก็คอยเข้ามาวันละครั้งหมั่นตอบคำถามให้กับคนที่ต้องการจริงๆ ผมเชิ่อว่าตอนนี้สมาชิกเก่าคงแค่ให้ชื่อคากลุ่มแต่เลิกเล่นไปแล้ว ช่วงหลังๆหาสาระไม่เจอครับ ข้อความวันละ999+ แต่สาระประมาณ10-30ข้อความ พวกเขาเริ่มรวมตัวกันติดแล้วซึ่งจะนพาไปสู่จุดแตกหักที่2 และการเดินออกมาของผม
จุดแตกหักที่2 เจ้าเก่าครับน้องนักศึกษาจอมโวยคนเดิม ผมไม่รู้นะว่าเธอคิดอะไรอยู่วันนั้นจู่ๆมาแซะข้อความที่ผมพิมพ์ตอบสมาชิกที่ต้องการสาระเฉย แรกๆผมก็ปรามเค้าไปเบาๆและก็ทำเป็นชวนเปลี่ยรประเด็นเพื่อไม่ให้เครียด
แต่เหมือนน้องอยากเล่นกับผมมากกัดไม่ปล่อยจนผมเริ่มรำคาญก็เลยแกล้งพิมพ์อะไรที่มันเป็นสาระยาวๆตอบไป เธอไม่พอใจครับทำเป็นพิมพ์บ่นลอยๆทิ้งระเบิดใส่ผมอีกละหายไปผมก็เล่นเลยละกัน ผมพิมพ์ประมาณ "ถ้าคุณไม่ให้เกียรติผมเราก็ไม่ต้องคุยกันก็ได้ครับแต่นั้น ส่วนใครที่อยากจะกำจัดผมออกจากกลุ่มก็เชิญได้เลยนะครับผมเหนื่อยละ"
ทีนี้มาเป็นขบวนแอดมิน ผู้ช่วยที่เป็นสาวออฟฟิศวิ่งมากันใหญ่บอกไม่มีใครอยากไล่คุณออกหรอก ยังมีสมาชิกเก่าอย่างน้องม.ปลายก็เข้ามาบอกให้ใจเย็นอยู่กันก่อน และก็คนเก่าๆกับคนที่พูดคุยถูกคอกันต่างพากันออกโรงปกป้องผม หลังจากนั้นวันรุ่งขึ้นเหมือนน้องนักศึกษาจะสำนึกได้เลยมาขอโทษผมแต่เช้าแบบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาชวนคุย ซึ่งผมกว่าจะตอบก็4ทุ่มไปแล้ว
เหตุการณ์ที่ทำให้เดินออกมา มันเกิดขึ้นเมื่อคืนครับ ผมพบว่ากลุ่มนี้กลายเป็นกลุ่มอะไรก็ไม่รู้และtoxicจัดๆ คือขนาดคนที่เคยสนิทและให้เกียรติกันอย่างแอดมินกับผู้ช่วยแอดมินสาวออฟฟิศอยู่ๆมาแขวะผมเหมือนกับที่น้องนักศึกษาทำเด๊ะๆเลย แรกๆผมก็คิดว่าคงคะนองมันมือไปหน่อยเลยพิมพ์เตือนๆไปว่าเล่นได้ครับแต่อย่าลามปามให้เกียรติกันด้วยครับ ทีนี้ไม่เพียงแค่สองคนนี้สมาชิกเข้ามาใหม่เหมือนเกณฑ์มาแต่ตลาดล่าง โอ้โห ครื้นเครงเล่นกันยับ ผมอยู่เฉยๆก็เอามาล้อเลียน เวลาผมตอบคำถามอะไรจริงจังเป็นประโยชน์ก็เอามาล้อ
จนกระทั่งวันนี้ผมตัดสินใจเดินออกมาครับ อยู่ไม่ไหวแล้วมันไม่ใช่สถานที่สำหรับผมอีกต่อไปก็เลยไปสิงกลุ่มอื่นแทนแม้จะไม่ค่อยพูดคุยกันบ่อยก็ตาม
ส่วนฟางเส้นสุดท้ายคือผมกำลังพิมพ์ตอบปัญหาให้กับน้องม.ปลายอยู่ แอดมินมันนึกสนุกอะไรไม่รู้มาพิมพ์คั่นแล้วยิงมุกขยะๆ พอผมเมินไม่สนยังพิมพ์ตอบน้องเค้าไปมันแซะผมเฉยล้อเลียนสิ่งที่ผมพิมพ์ ผมเลยบอกน้องม.ปลายพี่ไปก่อนนะ แล้วจะคอยติดตามดูผลงานของน้องติดต่อหลังไมค์มาได้เสมอ จากนั้นกดออกเลยไปละ
ปล ตลาดล่างประมาณไหน ก็มียิงมุกใต้สะดือสุดสัปดนก็มี แซะกัน อำกันแบบไม่เหลือความเกรงใจก็มีแล้วเหลือแต่คนแบบนี้ที่ยังactiveอยู่ส่วนคนเก่าๆที่รู้จักกันผมไม่เห็นพวกเค้าพิมพ์นานละนะ คือกฏของกลุ่มทีเหมือนไม่มีอะครับใครจะทำอะไรก็ได้ละงานอดิเรกมีคุยกันประมาณวับๆแว่บๆที่เหลือเลอะเทอะ เล่นกันหยาบโลนไปทั่วไม่รู้ละใครเล่นไม่เบ่นแต่ ตูจะเล่น เสียดายบรรยากาศเก่าแต่คงต้องยอมรับความจริงถอยออกมาทั้งที่มีอีกหลายคนที่ผมสนิทด้วยแต่ดันไม่ได้ขอช่องทางติดต่อส่วนตัวมา
ปล2. น้องนักศึกษาใส่แว่นตัวขาวๆหมวยๆหน่อย ไว้ผมยาวแล้วก็ยอมหัวสนิมอะสีแบบนั้นล่ะท่าทางก็ดูคุณหนูมีการศึกษาดีนะอยู่มหาลัยก็ดังอะพูดไปรู้เลยบอกย่านก็ไม่ได้ หุ่นก็โอเคใช้ได้เลยนะแถมมีน้ำมีนวลหน่อยเคยเห็นตอนยกแขนไม่แข็งแห้ง หน้าอกนี่อย่าให้พูดนะพวกเราชาวssชอบไซส์บิ๊กอยู่ละนั่นล่ะไซส์แบบเอาหน้าไปซบคงฟิน ผมเคยเจอน้องอยู่ตอนมีตติ้ง ครั้งที่2-3ของกลุ่ม