ขอมุมมองความคิดด้านรายได้ของแต่ละท่านครับ เป็นท่านจะเลือกแบบไหน (ไม่มีผิดถูก)
ขอให้พิจารณาตามปัจจัยข้อมุลที่ผมได้ให้ไว้นะครับ อย่าถือว่าเป็นการอวดรายได้หรือโชว์ไรเลย
ถือว่าเป็นโจทย์เป็นนิทานไปล่ะกันนะครับ

ขอเกริ่นก่อนนะครับ พื้นฐานด้านครอบครัว ด.ช.A วัยเด็กเรียกว่ามาจากจุดแบบมีกินไปวันๆบางวันอดบางวันอิ่ม
เรียนโรงเรียนวัดมาตลอด ค่าหนังสือ ค่าชุดนักเรียน เงินไปโรงเรียนขาดมือมาตลอด ไม่ต้องพูดถึงด้านโภชนาการ หรือวิชาการการเรียนรู้ การเรียนพิเศษ ความบันเทิงแม้แต่โทรทัศน์ยังไม่ค่อยได้ดูเลย (ค้างผ่อนโดนยึด) ครอบครัวพ่อแม่พาเช่าห้องแถวมาตลอด ย้ายบ้านบ่อยเพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเช่า


ตัดภาพมาปัจจุบัน จนวันที่ด.ช.Aเรียนจบป.ตรี - ปัจจุบัน เพียรพยายามจน นายAเป็นพนักงานบริษัทในวัย 35 ปี
มีโอกาสได้การงานที่มั่นคง เงินเดือนประมาณ เกือบ50K มีภาระผ่อนบ้านหนึ่งหลัง 2ลบ. ผ่อนรถเก๋งญี่ปุ่นมือสอง 1 คัน

นายA ถือเป็นเสาหลักของบ้าน คือการเงินล้มไม่ได้


โดยส่วนตัวแล้วนายAชอบการลงทุน ก็มีออมหุ้นบ้าง สมัยเรียนมหาลัยฯเคยเปิดร้านเสื้อมือสองบ้าง ขายดีนะแต่ได้งานประจำ เพราะฝันมาตลอด ฝันอยากจะมีกิจการของตนเอง เคยเห็นพวกอะไหล่ยนต์หรือร้านฮาร์ดแวร์ไหม อยู่ร้านเดี๋ยวก็มีคนมาซื้อของ

นายA ประหยัดในการใช้เงิน ไว้ผ่อนรถ+บ้าน และไว้ใช้พาแม่ไปเที่ยวทำบุญ
ชดเชยเวลาในช่วงวัยเด็กที่ไม่ค่อยได้ไปไหนกันเลย


จู่ๆความคิดแปลกๆก็เกิดขึ้น วันนึงมีโอกาสได้ไปทำงานในหมู่บ้านใหญ่หรูมากๆ
ราคาหลักสิบล้านบาท จึงเกิดคำถามในใจว่า ถ้าบ้านมันสร้างขึ้นมาแปลว่ามันก็ต้องมีความต้องการของคนระดับนี้ ที่มีเงินมากๆ เค้าต้องรู้ว่าคนกลุ่มกลุ่มนึงต้องมีกำลังซื้อแหละ เกิดคำถามในใจว่า ถ้าเราขยันมากขึ้น ทำกิจการของตนเองมันก็น่าลุ้นนะว่าเราจะทำแบบนี้ได้ไหม คนระดับนี้มันคงไม่มีใครพ่อแม่รวยมาแต่เกิดไปทุกคนหรอกมั้ง ถ้าคนอื่นเริ่มต้นทำได้ เราก็น่าจะทำได้นะ

มีเงินเก็บอยู่ก้อนนึง
และจุดเปลี่ยนที่กำลังเข้ามาคือโอกาสในการลงทุน + ข้อเสนอจากที่ทำงานใหม่รายได้เฉียดๆ 60K

ถ้าเราเป็นพนักงานบริษัทเราจะไปถึงจุดนั้นน่าจะยาก แต่ถ้าเรามีกิจการของตนเอง ไม่ต้องบ้านขนาดเท่าเค้าหรอก เอาแค่ปลดล๊อครายได้ จากรับรายเดือนเป็นทำมากได้มากก็น่าจะดี
แต่อาจจะได้มากแต่ก็เสี่ยงมากเช่นกัน มีเงินทุนอยู่ก้อนนึง ที่สำคัญเกมส์นี้ถ้าเราแพ้ไม่ได้หลังชนฝา
เราแพ้=ที่บ้านเราจะเป็นยังไง?

ฝั่งซ้าย : กำลังบอกว่าชีวิตมันต้องท้าทายไปข้างหน้า ที่บ้านอาจจะสบายมากกว่านี้ มีเงินมีเวลามากกว่านี้ มีโอกาสทำต้องรีบทำ ถ้าแก่ขึ้นมาทำไรก็ช้าไปแล้ว ตีเหล็กต้องตีตอนร้อน

ฝั่งขวา : จะโลภไปทำไม...จำได้ไหมว่าเมื่อก่อนมาจากจุดไหน ยังอยู่ได้ วันนี้ก็ดีอยู่แล้ว มั่นคงอยู่แล้ว ค่อยๆไปเรื่อยๆอย่าผาดโผนดีกว่าน่า อยู่ในโซนปลอดภัยก็อย่าหาเรื่องใส่ตัวเลยดีกว่า

เคสนี้ การลงทุน ด.ช.Aจะยังไม่ออกจากงานประจำถ้ารายได้ไม่แซงงานประจำ จะเดินเกมส์แบบเซฟที่สุด
ท่านจะเลือกแบบไหนครับ

ผมเองคล้ายๆ ดช. A นี่แหละครับ มีจังหวะหลายที แต่ก็เลือกทำงานประจำ เพราะมีลูกเล็กกับแม่วัยเกษียณที่ต้องดูแลด้วย ซึ่งถ้าเราล้ม ผมกินมาม่านอนห้องเช่าได้แหละ แกงถุง 20 บาทแบ่งกิน 2 วันก็เคยมาแล้ว นอนป้ายรถเมล์ก็เคยมาแล้ว แต่คนอื่นๆคงไม่ไหว แล้วก็ทำใจให้เป็นแบบนั้นไม่ได้เหมือนกัน

แต่การเลือกงานประจำก็ไม่ได้หมายความว่า ดช. A จะรายได้ขึ้นทีละ 5%, 8% เสมอไปหรอกนะครับ ยังอัพได้อีกมาก ยิ่งผ่านจุด 50K มาแล้วจะเริ่มอัพได้ไว หลังจากนี้พอผ่านจุด 100K แล้วจะยิ่งไหล ซึ่งเราคงทำกำไรเดือนละเป็นล้านๆแบบเจ้าของกิจการไม่ได้หรอก แต่รายได้ 100-200K มันก็มากพอจะทำให้อยู่สบายได้ในระดับนึง โดยที่ยังมีเวลาเหลือให้พักผ่อน

ระหว่างนี้พยายามเก็บประสบการณ์กับความสามารถไว้เยอะๆ พยายามทำตัวเป็นตัวเลือกที่แตกต่างและโดดเด่นจากคนอื่นๆในตลาดแรงงานไว้ เดี๋ยวมันก็มีจังหวะสำหรับคนทำงานประจำเข้ามาเหมือนกัน

ไปต่อ เพราะแบ็คดี(พ่อแม่มีเงินเกษียนมีตังหาหมอ+ผมไม่มีหนี้)

สำหรับผมนะ ผมติดชิล ยังเลือกทางฝั่งขวา จะใช้คำว่าชิล รึว่าติดอยู่ในเซฟโซนก็ได้ คือมีกินอิ่ม นอนหลับ งานไม่เครียดเกิน มีเวลา มีเงินพอทำโน่นทำนี่ได้ สิ้นเดือนได้รับเงินเดือน

แต่ก็ชอบศึกษาความรู้ เรื่องหุ้น ลงทุนอะไรควบคู่ไปด้วย ไปควบคู่กัน2ทาง

ผมก็อายุ 35 ทำรัฐวิสากิจ แฟนก็ทำราขการ ตอนนี้ก็มีแต่หนี้บ้านเหลือล้านกว่าๆ แล้วก็เก็บเงิน ลงทุนไปด้วยครับ

ถ้าผ่อนบ้านผ่อนรถหมดแล้วก็ยังน่าเสี่ยง

ตอบเท่าที่มีปัจจัยตามโจทย์ ผมเลือกขวาอะ

แต่ถ้ามีปัจจัยทางที่จะโตมากกว่านี้ อาจเลือกซ้ายนะ

แต่ถ้ามีปัจจัยทางที่จะโตมากกว่านี้ อาจเลือกซ้ายนะ

อยากลงทุนหารายได้เพิ่มแบบไม่เสี่ยงเจ็บตัวเยอะ ผมมองว่าอย่างน้อย ต้องไม่มีหนี้สินใดๆเลยอ่ะ บ้าน,รถ,อสังหาฯ หรือแม้แต่บัตรต่างๆ

ผมขอตอบในมุมของผมนะ ครอบครัวผมมีเงินก้อนฝากในธนาคาร20m+ บ้าน3หลัง รถ4คัน ไม่มีหนี้ผ่อนใดๆทั้งสิ้น ทุกวันนี้ทำธุรกิจอสังฯ(ซื้อ-ขายที่ดิน) กับ รีสอร์ทเล็กๆให้ฝรั่งเช่า

ถามว่าอยากลงทุนต่อยอดมั้ย ก็อยากนะ แต่มองอีกมุมเราก็โอเคกับรายรับ-รายจ่ายแล้วอ่ะ

เลยนิ่งๆไปดีกว่าตอนนี้ ง่ายๆคือ ไม่อยากเสี่ยงเพิ่มแล้วฮะ

ปล. ผมไม่มีเงินเก็บส่วนตัวนะ ใช้เงินเดือนที่ได้จากบ.เอาเดือนละ30k(บางเดือนก็ทะลุ4-50k) แต่ถ้ามีแฟนก็คงใช้เงินประหยัดกว่านี้แหละ

ถ้าปัจจุบันชีวิตดี มีความสุข มีงาน มีรายได้ ไม่เครียด ไม่กดดัน มีเวลาอยู่กับคนที่เรารัก มีเวลาดูแลคนที่รักเรา แล้วจะเอาชีวิตตัวเองออกมาเสี่ยงทำไม เพราะไม่ว่าจะเสี่ยงมากขนาดไหน สำเร็จขนาดไหน เงินเยอะมากขึ้นขนาดไหน สุดท้ายจุดหมายปลายทางจริงๆแล้ว ก็คือสิ่งที่กล่าวไปแล้วข้างต้นเหมือนเดิมทั้งสิ้น

ขอบคุณมากเลยครับ

อยู่ที่บริบทครอบครัวคุณอะ ล้มได้ไหม มีคนซัพพอร์ตไหม

ผมเลือกฝั่งซ้ายครับ ผมรู้ว่าผมล้มได้ มีแบ็กให้พิง ถ้ารวยก็รวยกันไปทั้งหมด รวยเหี้ยมๆ ถ้าพลาดก็แค่มาตั้งหลัก แล้วลงทุนใหม่

เซฟสุดก็เลือกมันทั้งสองทางเลยฮะ เปิดกิจการด้วย ทำงานประจำด้วย

การทำธุรกิจไม่ใช่สำหรับทุกคนนะครับ ถ้าลองเริ่มเล็กๆแบบไม่เสี่ยงมากดูก่อนจะเป็นทางเลือกที่ดีมาก คือถ้าเห็นทางไปต่อได้แน่ค่อยลุยต่อ แต่ถ้าไม่เราก็เสียหายแค่เงินตั้งต้นไม่เยอะ