เช้าวันนี้ร่วมตรวจสอบการบุกรุกที่ดินในเขตป่าเป็นวันที่ 2
โดยในครั้งนี้ทีมเรามีเป้าหมายอย่างชัดเจนว่าเป็นแปลงไหนบ้าง โดยมีผู้บริหารกำหนดแปลงมา
ส่วนมากจะเป็นรีสอร์ท ร้านอาหารดูดี

แปลงแรกเป็นพื้นที่ที่เจ้าของกำลังปลูกสร้างเป็นรีสอร์ทขนาดเล็ก
เราก็ขอดูเอกสาร เจ้าของที่ดินส่งเอกสารฉบับนึงให้ดู ซึ่งไม่ใช่เอกสารสิทธิ์ทางที่ดิน ไม่ใช่โฉนด นส3 พวกนี้
สรุปสั้นๆว่า ไม่น่าจะก่อสร้างรีสอร์ทนี้ได้ ทีมงานจึงขอให้ระงับการก่อสร้างไว้ก่อน

เจ้าของแกน้ำตาคลอเลยครับ แล้วแกตัดพ้อว่า แกก็เป็นคนในจังหวัดนี้นะ สิ่งที่แกทำมันผิดนักหน้าหรือ
ทำไมเจ้าของที่ดินข้างเคียงซึ่งเป็นพื้นที่ป่าเหมือนแก ทำไมเขาทำได้ ทำไมเขาปลูกผัก ทำไร่ได้
ทำไมคุณไม่ไล่เขา เป็นเพราะเขาเหล่านั้นจนเหรอ

แล้วคุณก็เลือกบังคับกับเรา เพราะเห็นว่าเรามีฐานะ มีรถหรูขับเหรอ แบบนี้มันยุติธรรมตรงไหน

ผมฟังแล้วก็เข้าใจเลยนะ มันไม่ยุติธรรมกับเขาจริงๆนั่นแหละ

พอมองย้อนมา บางทีในสังคมเราเหมือนเลือกปฏิบัติกับคนรวยไม่เท่าคนจนจริงๆ
คนรวยสร้างบ้าน รีสอร์ทในเขตป่า พวกเราโวยวายกัน
แต่พอคนที่ดูเหมือนจนทำสวน ปลูกทุเรียนในเขตป่า พวกเรากลับเฉยๆ หรือโวยวายน้อยกว่า
และพยายามทำความเข้าใจ

เฮ้อ...

พื้นที่ทำกิน มันสร้างรีสอร์ทได้รึไง

เลือกปฏิบัติกับคนรวย หัวจะปวด

ไอ้ตอนทวงคืนผืนป่านี่*ิบหายไปเท่าไหร่ บางหมู่บ้านอยู่มาตั้งนานนม ก็โดนรื้อถอนไปดื้อๆ เพราะไม่รู้กฎหมายบ้างไรบ้าง

แล้วสัดส่วนของคนรวยกับคนจนในการโดนไล่ที่มีอัตราส่วนเท่าไหร่ เจอเคสเดียวถือว่าเลือกปฏิบัติเลยรึ

ยังไม่นับว่าการเข้าถึงความรู้ทางกฎหมายอีกนะ

เคสกะเหรี่ยงในแก่งกระจานอีก อยู่มา 3 รุ่น วันดีคืนดี รัฐบาลประกาศเขตอนุรักษ์ โดนไล่ที่เฉย

บางทีผมก็งง mindset ของข้าราชการนะ

เลือกปฏิบัติมีหมดแหละ หลายครั้งคนจนโดนมากกว่าด้วยซ้ำ ไม่เกี่ยวกับฐานะหรอก

เค้าถึงบอกว่า เพียงแค่เราหน้าตาดี โลกใบนี้ก็จะใจดีกับคุณ

พื้นที่ทำกิน มันสร้างรีสอร์ทได้รึไง

อาจจะเป็นเพราะว่าเคสคนจนมันไม่ได้ผลงานหรือเปล่าเพราะมันแค่ปลูกผักปลูกทุเรียนเฉยๆไม่ได้ทำธุรกิจใหญ่โต แต่ถ้าได้ทำเคสพวกนายทุนร้อยล้านรีสอทนี่ผลงานเยอะกว่า

อันนี้แอบอยากรู้เหมือนกันครับ ทำไมถึงทำได้

ไม่มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้มาก่อนเลยครับ

แล้วทำไมข้างๆปลูกผักได้ครับ ผิดกฎหมายมั้ยล่ะ ถ้าผิดก็จับ ถ้าไม่ผิดก็บอกเค้าไปว่าทำไม

ถ้าเรารู้สึกไม่ดี เราควรปิดแกปเรื่องนี้ จะได้ไม่ทำให้เราต้องคิดมากทีหลังครับ

ผมไม่ใช่หน่วยงานที่บังคับใช้กฎหมายนี้นะ
เป็นเพียงหน่วยงานผู้ร่วมตรวจสอบ

ถามเขาแล้ว ที่ผ่านมามีการแจ้งความดำเนินคดีคนจน แต่ผลที่ตามมาคือภาพลักษณ์ที่ไม่ดี

เลยกลายเป็นขอให้ออกจากพื้นที่ โดยไม่ดำเนินคดี แต่หากใครดำเนินการก่อนการประกาศผ่อนผัน ก็ทำต่อไปได้ ประมาณนี้ครับ

เห็นหน่วยงานนั้นเขาบอกว่า กลัวกระทบเรื่องการปกครอง และปัญหากับคนในพื้นที่

มันใช่เหรอ ทำผิดแล้วอ้าง ใครๆเขาก็ทำกัน คนนั้นทำได้ ทำไมผมทำไม่ได้ ทำไมมาจับแต่ผม

ทำตามข้อกฏหมายให้เหมือนกันทุกพื้นที่นั้นละครับ ไม่เกี่ยวกับรวยจน
ห้ามก็คือห้าม ทำได้ก็คือทำได้ กฏหมายมันเขียนไว้ชัดเจนแล้วนิ
แล้วคนรวยที่ว่านะ ถ้าปลูกผักได้ก็ปลูกผัก แล้วนำเงินที่มีไปซื้อที่ดินใกล้เคียงที่สามารถสร้างได้สร้างแทน

เลือกปฏิบัติกับคนรวย หัวจะปวด

ไอ้ตอนทวงคืนผืนป่านี่*ิบหายไปเท่าไหร่ บางหมู่บ้านอยู่มาตั้งนานนม ก็โดนรื้อถอนไปดื้อๆ เพราะไม่รู้กฎหมายบ้างไรบ้าง

แล้วสัดส่วนของคนรวยกับคนจนในการโดนไล่ที่มีอัตราส่วนเท่าไหร่ เจอเคสเดียวถือว่าเลือกปฏิบัติเลยรึ

ยังไม่นับว่าการเข้าถึงความรู้ทางกฎหมายอีกนะ

เคสกะเหรี่ยงในแก่งกระจานอีก อยู่มา 3 รุ่น วันดีคืนดี รัฐบาลประกาศเขตอนุรักษ์ โดนไล่ที่เฉย

บางทีผมก็งง mindset ของข้าราชการนะ

เรื่องบางเรื่อง ทำให้ถูกต้อง มันช้าหน่อยแต่มันดีกว่าไปลัดเลาะหาเส้นทางที่เทาๆ

อย่าง ยัดเงินซื้อใบขับขี่ พับแบงค์เวลาโดนตร.เรียก

ผมว่าการกระทำแบบนี้มันสร้างนิสัยให้เราโกงเพื่อเลี่ยงความผิด หลายคนยังเคยคิดจ่ายเงินค่าปรับจะได้จบๆ เวลาโดนล็อคล้อ ไม่อยากไป สน.

แม้แต่คนกทม.ที่บ่นเรื่องน้ำท่วมขัง แต่ก็ยังทิ้งขยะเกลื่อน ไม่แยกประเภท หรือพยายามลดขยะลงเลย

ขนาดบ้านนอกผม ยังแยกขยะทิ้งตามวันเลยนะเฮ้ย ไอ้คนกรุง จอกมากก

เอาจริงๆเรื่องบุกรุกที่ ผมไม่โอเคหมดทุกเคสเลย จะรวยจะจน
ผมอาจจะไม่ใช่คน ได้-เสียผลประโยชน์ด้วยเลยคิด ด่า ได้เต็มที่

ผมเลือกปฏิบัติแค่กับสาวหน้าตาดีครับ ไม่เกี่ยงรวย จน

เอาจริงๆ ถ้าบังคับใช้กฎหมายอย่างเคร่งครัด เคสกะเหรี่ยงแก่งกระจาน มันก็ผิดเต็มๆแหละครับ