นับตั้งแต่ Circle ที่เป็นอัลบั้มที่ผมชอบที่สุดของ Potato ผลงานหลังจากนั้นผมถือว่าน่าผิดหวัง

อัลบั้ม Human (ที่มีเพลงเธอยัง) อัลบั้มนั่นวินออก แต่ฟองเบียร์ยังอยู่ ผมรู้สึกว่าเพลงเพราะ แต่น่าเบื่อและขาดสเน่ห์
อัลบั้ม "ชุดที่ 7" แยกกับฟองเบียร์แล้ว อันนี้คือมั่วเลย บางเพลงเพราะก็จริง แต่มวลรวมอัลบั้มสะเปะสะปะมากๆสำหรับผม

แต่อัลบั้ม Friends ที่ออกมาปลายปีที่แล้ว ผมชอบนะ เมื่อวานเพิ่งย้อนกลับมาฟังก็ยังรู้สึกว่าชอบ
ผมรู้สึกว่าในที่สุดเค้าก็หาตัวเองในรูปแบบใหม่เจอแล้วจริงๆ ด้วยสมาชิกชุดนี้ที่เกาะกันมาเป็น 10 ปี
ทำให้มีความเข้าขากันสูง และรู้สึกว่าพวกพี่ๆเขาสามารถปลดปล่อยตัวเองจากความ "หนัก" บางอย่าง

ทำให้อัลบั้มนี้มวลรวมมันค่อนข้างมีความสุข อบอุ่น สบายๆ ออกมาอย่างเป็นธรรมชาติมากๆ ไม่เครียด ไม่ฝืน
แล้วก็มีความร่วมสมัยบางอย่างปนอยู่ในนั้นด้วย ฟังแล้วไม่รู้สึกว่าแก่เท่าไหร่อ่ะนะ




5 เพลงที่ผมชอบที่สุดในอัลบั้มนี้ ฟังเรียงกันไปได้เลย












ปล. อีกอย่างคือ ผมรู้สึกว่าเสียงพรี่ปั๊ปแกค่อนข้างอมตะนะ คือเด็กมัธยมสมัยนี้ก็น่าจะยังชอบเสียงแก

คล้ายๆกับที่เรายังชอบเสียงพี่เบิร์ดอ่ะครับ คือผ่านมากี่รุ่นแล้วก็รู้สึกว่าเสียงไม่แก่ มีความร่วมสมัยสูงมาก

อย่างถ้าเทียบกับวงร็อครุ่นนั้น พรี่อูน พรี่แบงค์ พรี่แด๊ก สมัยนั้นเจ๋งจริง แต่ผมว่าเสียงเค้ามันไม่ fit กับยุคสมัยนี้ละ

พี่ปั๊ปนี่น่าจะยังได้สบายๆอยู่ เสียงฟังง่ายมาก อาจจะด้วยความที่แกมีความเป็น Pop ในตัวสูงอยู่แล้ว

sound ซ้ำไปซ้ำมา pop จ๋า ขาดความสดใหม่ เพลงหากินได้ไม่พ้นเพลงช้า ซาวน์ป๊อบๆ เบาๆ

จริงครับ อาจจะเพราะ คอมมู indie pop บ้านเรากำลังบูมจนรู้สึกว่ามันตกยุคไปแล้ว อะไรแบบนี้

เสียงปั๊บยังเหมือนเดิมจริงๆครับ เขาออกเดียวได้แบบสบายๆเลย แต่ก็ยังพาวงไปด้วยเสมอ อันนี้สุดยอดเลย

แต่วันก่อนไปเห็นเล่นสดที่ โรงเรียน เด็กๆมัธยมยืนงงกันหมดเลย สงสัยมันเป็นไปตามยุคแหละ ถ้าเป็นวัย 30+ ก็คงจะสนุกอยู่


แต่ Potato ปั๊บร้องสดไม่ดีอะ ผมไม่ค่อยชอบ Feeling เยอะเกินไป เพลงช้าๆยังแหกปากนึกว่าเพลงเร็ว 555+

ผมว่าน่าเบื่อ ทั้งสองอัลบั้มเลย

ชุดที่7นี่ซื้อนะ แต่ชอบเพลงเดียวคือทุกด้านทุกมุม เพิ่งรู้สึกว่าหั่งก็ครีเอตริฟฟ์กีต้าร์เจ๋งๆได้ดีเหมือนกัน ที่เหลือคือเพลงตลาดทำมาขายทั้งหมด ผมมองว่าเสียคาแรกเตอร์ไปเลย


เวลานึกถึงโปเตโต้ผมจะนึกถึงริฟฟ์กี่ต้าร์ติดหูก่อนเลย อย่าง เล่นลิ้น, ขอบคุณที่รักกัน, ที่เดิม, ยื้อ, ไม่รู้จะอธิบายยังไง

แต่มันก็คงมีแฟนเพลงที่ชอบเพลง easy listening เพราะๆฟังสบายๆแบบ รักแท้ฯ, เธอยัง ฯลฯ ซึ่งวงคงมองว่ากลุ่มนี้เป็นตลาดใหญ่กว่ามั้ง


เสียดายเปลี่ยนเอากานต์เข้ามากลองอย่างดุ หั่งก็ทำริฟฟ์เจ๋งๆได้ โอมนี่ก็แจ๋วอยู่แล้ว ดันติดอยู่กับการทำเพลงตลาด

เป็นวงที่มีเทศกาลดนตรีทีไร แล้วผมผิดหวังทุกที ลิสต์เพลงน่าเบื่อจัดๆ

ทั้งที่เป็นวงไทยวงแรกที่ผมเป็นติ่งวงแรกด้วยการเก็บเงินซื้อแผ่นซีดีอัลบั้ม Life

ส่วนบั้มนี้เท่าที่ลองฟังก็เหมือนเดิม จำเจ ดนตรีก็วนๆ เหมือนเดิม

อยากให้โปเตโต้ปรับมานานละ แต่เหมือนค่ายด้วยแหละ อยากให้เกาะกระแสเพลงตลาดไป พยายามฉีกเอาเด็กใหม่มาใส่ มาfeat.ให้ดูสด แต่ก็ยังเหมือนเดิม ยอมรับว่าฝีมือคนในวงเก่งจริง แต่เหมือนโดนอะไรรั้งไว้อยู่ ไม่กล้าทำแนวใหม่ๆ ติดตามฟังนะครับ แต่หลังๆก็เริ่มห่างเพราะน่าเบื่อไปหน่อย

ไม่ได้ติดตามเลย อัลบัมหลังๆชอบแค่ 1-2เพลงในแต่ละอัลบัม

ส่วนตัวผมชอบอัลบัม Life คิดว่าเพลงมันฟังเข้าหูแทบทุกเพลงอะ มีแผ่นด้วย

เพลงที่ชอบที่สุดดันอยู่อัลบัมแรกกับ 2 คือเพลง คนดีไม่มีที่อยู่ / กล้าพอไหม / ลืมตาในน้ำ /


เอาจริงๆผมยังชอบ Sense มากกว่าทุกอัลบัมตั้งแต่ circle ขึ้นไป นี่แหละความเสียใจ ทีเด็ดเลยสมัยนั้น

บั้มนี้ชอบ คนตัวเล็ก พูดไม่ได้ หมดความหมาย

ยังไง Circle เป็นอัลบั้มดีสุด

Friend ฟังเพลิน ๆ ไม่ถึงขึ้นหยิบมาเปิดฟังบ่อย ๆ เพลงเปิดตัวแรก ๆ ฟังแล้วเฉย ๆ ไม่โดนเท่าไหร่
ชอบแค่บางเพลง

เป็นอัลบั้มที่ฟังแล้วติดหูน้อยสุดตั้งแต่ผมรู้จักวง potato มาเลย

555

ผมว่าด้วยเนื้อเสียงปั๊บ แนวเพลงของ potato มันมีดีมีเสียต่างกันไปครับ

ข้อดีคือไปได้เรื่อยๆไหลๆไปได้ทุกยุค

แต่ข้อเสียคือวงไม่มีอะไรที่น่าจดจำครับ (ลองเทียบกับ clash ดูก็ได้ เวลาใครพูดถึงก็นึกออก อ่อ เสียงพี่แบงค์ ท่าทางพี่แบงค์อะไรงี้ครับ)

เอาจริงๆผมที่ทันฟัง potato ตั้งแต่ชุดแรก (ที่นักร้องนำตาย) ยังนึกภาพไม่ออกเลยว่าอัลบั้มไหนที่เป็น the best ของ potato เลยนะ มันไม่มีภาพจำจริงๆ

กระแสการฟังมันเปลี่ยนไป วงรุ่น ๆ เดียวกัน ทำเพลงในยุคนี้ถ้าไม่ปรับตัวก็อยู่ยาก อัลบั้มนี้เค้าก็คงพยายามบาลานซ์แนวทางของวงกับแนวทางตลาดแล้ว ให้เทียบกับอัลบั้มก่อน มันก็เทียบยาก กระแสมันพาไปในทางของมัน เพลงอัลบั้มนี้ผมว่าก็ใช้ได้อยู่ แค่เพลงฮิตอาจจะน้อยไปหน่อย

ถ้าใครเบื่อพวกเพลงอกหัก คิดถึงแฟนเก่า ฯ อัลบั้มนี้ฟังดีเลยแหละ

ขอพูดถึงนอกเรื่องเพราะไม่ได้ฟังเพลงในอัลบั้มนี้เลย

Potato คือวงที่ถูกจับมาประกอบกัน ไม่ได้เกิดขึ้นมาเป็น Band ตั้งแต่ต้น เลยเป็นวงที่อาจไม่ดูน่าจดจำเท่าพวก CLASH BIG ASS

เพลงเลยไม่ได้มีแนวทางชัดเจนแม้จะอยู่บนพื้นฐาน ป็อป-ร็อก แต่ก็มีเพลงฮิตออกมาเรื่อยๆ เพราะมีทีมงานที่เน้นเพลงตลาดอยู่แล้ว

แต่ถึงยังไงผมก็ว่า Potato เป็นวงประกอบที่มาได้ไกลที่สุดแล้ว แม้จะไม่ได้ฟังเพลงใหม่ๆ ก็ตาม แต่อัลบั้ม Life Sense Circle Human ก็ยังอยู่ในความทรงจำ