ผมเองที่โตมากับวงร็อคแบบนี้ ยังไม่ได้กลับมาฟังเลยครับ

ผมยังคิดถึงซาวของวงที่มีวินมือกีตาร์เป็นตัวขับเคลื่อน มันไม่หวือหวากว่าวงอื่น แต่มันลงตัวและเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งที่สำคัญของวงเลย พอแยกกันไปโปเตโต้ก็เหมือนสูญเสียตัวตนไปกว่าครึ่งเลย เสียดายมากๆที่ต้องแยกจากกัน ไม่งั้นอาจจะเป็นวงหนึ่งที่มีแนวเพลงที่โตกว่านี้ การแสดงสดเร้าใจกว่านี้ก็เป็นได้

ผมก็เอาใจช่วยวงนี้อยู่ห่างๆแหละ แต่เพลงใหม่หลังจากเสียมือกีตาร์วินไปแล้วนั้นฟังได้ไม่กี่เพลงจริงๆครับ
CIRCLE กับ LIFE ยังเป็นอัลบั้มที่ดีที่สุดและเป็นตัวตนที่ชัดเจนที่สุดของวงนี้ครับ

ผมชอบ Life นะ ติดหูหลายเพลงเลย
รักแท้ดูแลไม่ได้ / ที่เดิม / ปากดี / ภาษากาย / หวังดีเสมอ / สามเวลา / กำแพง

เพลงมันเนื่อยๆ

สุ้ยุคทองไม่ได้เลย

Potato มันต้องมีเสียงริฟกีร์ต้าของวินอ่ะ พอขาดไปก็ไม่สมบูรณ์จริง เหมือนซิลลี่ฟูลซ์ขาดพี่โต เพลงใหม่ๆก็พอฟังได้ แต่ไม่พีคแบบเมื่อก่อน

อัลบั้มที่เปิ้ลนาคร หอย เล่น mv ที่สุดแล้วยุคนั้น

ชอบสุดก็คงเป็น คนกลาง ชอบซาวด์กีต้าร์ เพลงช้าปั๊บร้องออกมาได้ดีนะ ถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้ดี

จากคนทั่วไปไม่ใช่สายดนตรีนะ การที่วินออกมีผลยังไงครับ ทำไมหลายๆคนบอกว่ามันดรอปลงไปเลย พอจะยกให้เห็นภาพมั๊ยครับ

ยกตัวอย่างจากเพลงนี้ละกันตั้งแต่นาทีที่ 1.25 ไป เสียงกีร์ต้าของวินจะประมาณนี้ เอกลักมากผมชอบ แล้วลองเทียบกับเสียงกีร์ต้าของเพลงในกระทู้ที่เจ้าของโพสดูครับ คนละแนว

อีกอย่างตอนนั้นวงคือคาแรคเตอร์ชัดดี ปั๊บร้อง วินกีต้า โอมเบส บ๋อมกลองคือมีแนวของตัวเองทุกคน อย่างวงปัจจุบัณดังก็แค่ปั๊บถึงแม้โอมจะยังอยู่

เพลงนี้น่าจะชัดอยู่นะความแตกต่าง

อันล่างมันส์กว่าเยอะ รู้สึกกีต้าสำคัญเลย