เจอทีไรอุซเบลูบปากทุกที

ชื่อชั้นเหมือนจะสู้ได้นะ แต่เหมือนเดิมทุกครั้งอ่ะ มาสไตล์บอลยุโรปเลย เข้าทำดีเทคนิคดี ลูกยากมี ลูกง่ายแน่น

ในความคิดผมคือ mind set เขา เจอทีมเอเชียอื่นนอกจากบรรดาบิ๊กทีม ก็เปิดแลกได้เลย ต้องยอมรับว่าบอลเอเชียที่ไม่พัฒนาไปไหนได้สักทีก็เพราะเกมรับ

แต่ด้วยสรีระผมคิดว่าเขาเล่นบอลบล๊อกได้นะ ยืนไลน์ 4 คนกลางรับอีกสองเหมือนบอลพวกยุโรปตะวันออก

ดูแล้วพลิกตำราสู้ยาก ตัวแมร่งก็ใหญ่ขาก็ยาว ว่าแต่ทำไมเราพอสู้ออสได้

2003 ผมอยู่ในสนามคัดเอเชี่ยนคัพ 4-1 ถ้าจำไม่ผิด แต่อุซเบกเข้ารอบไปแล้ว

https://www.11v11.com/teams/thailand/tab/opposingTeams/opposition/Uzbekistan/

เว็บนี้เลยครับ อยากรู้คู่ไหนใส่ชื่อทีมเช็คได้หมดเลย

บอลบ้านเราไม่ค่อยปะทะท่อนบน ไม่ใช่แค่รูปร่าง แต่ด้วยนิสัย วัฒนธรรม เช่น การควบคุมอารมณ์ ระบบอาวุโส รุ่นพี่รุ่นน้อง ความเกรงใจ

สังเกตนักบอลบ้านเราพอเจอของจริงหน่อยอย่างตัวต่างชาติก็ชนไม่เข้า ชนเบาหวิว ไม่สะเทือน ทำได้แค่ไล่เตะติดดาบ

เจอชาติแข็งๆเราเหมือนสู้ได้นะ แต่สุดท้ายโดนเบียดโดนชนจนยุบ แล้วก็แพ้

ฟุตบอลคือกีฬาใช้เท้า แต่จริงๆแล้วการปะทะท่อนบนสำคัญมาก สังเกตชาติไหนผอมแห้งแรงน้อยไม่ได้ไปบอลโลกหรอก ถ้าผอมแห้งแรงน้อยคุณต้องเทพจริงๆ ในทีมนึงมีได้อย่างมาก 3 คน นอกนั้นต้องชนได้ ไม่ยุบ หรือศูนย์ถ่วงต่ำ ไม่ล้ม

จะสู้ด้วยบอลระบบ นิสัยเราก็ไม่ให้ เราใจร้อน ไม่ละเอียด ไม่ชอบคืนหลัง เอะอะครอสเอะอะโยน อยากเล่นบอลแบบญี่ปุ่น ทั้งที่นิสัยเราตรงข้ามกับเขาอย่างสิ้นเชิง

เราไม่พร้อมทั้งเบสิคฟุตบอล และเบสิคร่างกาย ให้ระบบแน่นยังไงก็ลำบาก เพราะพื้นฐานที่สุดของฟุตบอลอย่างนึง คือ การดวลตัวต่อตัว

ดูพวกเมกาใต้ ระบบก็ไม่ได้แน่น หรือเล่นบอลสมัยใหม่อะไรเลย แต่เบสิคฟุตบอล เบสิคร่างกายเขาแน่นเปรี๊ยะ

บอลไทยถ้ายังตีโจทย์ไม่แตก แค่อุซเบก็คงผ่านลำบาก