ผมตี ตอนเค้าเด็กๆ เเต่ตีมือ เนื้องจากเขาทำผิดซ้ำๆ ตอนเเบบเล็กๆเลยะ 3-4 ขวบได้ เราก็คิดว่าเขาจะจำเเละเลิกทำ เเต่ก็เปล่า ด้วยที่เขายังเด็กเเละไม่เข้าใจ ซึ่งขณะนั้นตัวเราก็ไม่เข้าใจเขาด้วย

พอโตขึ้นมา กลับไม่ค่อยคีเลยด้วยซ้ำ ตอนนี้5ขวบจะ6ละ ส่วนมากจะใช่คู่ถ้าดื้อจริงๆ เพราะเราก็คิดว่า การตีมันไม่ดีหรอก เเต่ผมเข้าใจนะบางเหตการณ์ คือเด็กจะทำผิด ซ่ำๆ ทั้งที่เราก็บอกเเล้ว เตือนเเล้วดุเเล้วก็ยังไม่ฟัง

บางคนอาจจะบอกให้เขาเรียนรู้เอาเองเจ็บเเล้วเดียวก็จำเเจ่บางทีมันก็ไม่คุ้มที่เขาจะเจ็บตัว ณ ตอนนั่น

ลูกผม4ขวบกว่าละ นับครั้งที่ตีลูกได้ ไม่น่าจะเกิน5ครั้ง แต่เชื่อมั้ย ที่ผมได้ดีทุกวันนี้ เพราะตอนเด็กผมโดนพ่อตีตลอด โดนมาหมดแล้ว ทั้งเข็มขัด ไม้แขวนเสื้อ แต่พ่อผมไม่เคยตีจุดอื่นเลย นอกจากขา ไม่เคยตีเกินหัวเข่า แต่เค้าไม่ยอมนะถ้าใครมาตีผม ครูตีเค้ายังไม่ยอมเลย ผมว่ามันมีส่งนไม่มากก็น้อย

ถ้าบอกว่าตีจะโดนตราหน้าว่าเลวมั้ย เหมือนเทไปอีกฝั่งหมด

ลองดูกระทู้ผมได้ครับ แล้วลองคิดดูอีกทีว่าจะตีหรือป่าว

https://www.soccersuck.com/boards/topic/1983722

ไม่เกี่ยวครับ ผมก็ตีด้วยมือไปสองครั้ง เด็กแต่ละคนไม่เหมือนกันครับ วิธีการสั่งสอนย่อมต้องใช้ pattern ที่ต่างกันออกไป เด็กบางคนเกิดมาแล้วนิสัยดีเลยก็มีผมก็เคยเจอ พ่อแม่บางคนยังมาเล่าให้ฟังว่าแทบจะไม่ต้องดุอะไรเลยเด็กคิดเองได้หมดเลย แต่บางคนก็สอนเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง นี่ขนาดไม่ตีนะเลี้ยงแบบลูกคนแรกแป๊ะๆ ยังไม่เหมือนกัน

ตอน ป.4 เคยโดนพ่อตีหนักมากๆกับเรื่องท่องสูตรคูณไม่ได้
ผมก็ท่องไปน้ำตาไหลไป สะอื้นท่องไม่เป็นคำ กลัวมากๆตอนนั้น

ไม่มีปมในใจอะไรโตมา แต่คิดไว้ว่าจะไม่ทำกับเด็กคนไหนแบบนั้นอะ
ไม่เคยคิดว่าได้ดีเพราะไม้เรียว ได้ดีเพราะไก้รับคำชมและการสั่งสอนมากกว่า

ไม่ใช่หมา

การตีคือคนที่ไม่มีเวลาเลี้ยงลูกนะผมว่า มันใช้เวลาสั่งสอนเกินไปต้องทำมาหากิน คนสมัยก่อนก็เลยตี

ถ้าผมมองว่าเลอะเทอะจะผิด รึเปล่า

ผมก็โตมาแบบโดนตีนะ

ก็ไม่ได้เกิดบาดแผลในใจ ก็ไม่เกลียดคนที่ตีเราตอนเด็ก ไม่ได้ซึมเศร้า ไม่ได้ไม่มีความสุข ผลการเรียนก็ไม่ได้ตก ไม่มีผลอะไรต่อจิตใจเลย

ไม่เป็นแค่ผม พี่ผมก็โดนเหมือนกัน ก็ไม่ได้มีอาการดังกล่าวเหมือนกัน

เต็มที่เลยที่รู้สึกคือ เจ็บตูด

คิดอย่างเดียวเลย หลังโดนดีคือ ครั้งหน้าต้องเนียนกว่านี้ ต้องแอบเล่นน้ำยังไงไม่ให้ถูกจับได้

ก่อนเราจะทำผิด เรารู้อยู่แล้วว่ามันผิด แต่ก็จะทำ นั้นแปลว่าเรารู้อยู่แล้วว่าผลคืออะไร

เด็กแต่ละคนมีความดื้อไม่เหมือนกัน ไม่ได้บอกว่าการตีมันถูก มันขึ้นอยู่กับบุคคล

555 นี่ไงมันก็บ่งบอกอยู่แล้วการตีไม่ได้ทำให้เด็กเลิกพฤติกรรมนั้น แค่หยุดไว้ชั่วคราวแล้วเด็กจะหาวิธีใหม่ให้จับไม่ได้ แล้วแบบนี้มันจะเรียกได้ผลเหรอ ถ้าทำแล้วไม่ได้ผลจะทำทำไม

คุณยกตัวอย่างตัวเองว่าไม่เป็นอะไร แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะเป็นเหมือนคุณ กระทูที่ผมตั้งนั่นคืองานวิจัย หมายถึงเก็บตัวอย่างหลายๆตัวอย่างซึ่งมันก็บ่งบอกว่าการตีส่งผลเสียต่อเด็กส่วนใหญ่ คุณอาจจะเป็นส่วนน้อยก็ได้

อีกอย่างบางคนบอกที่ได้ดีทุกวันนี้เพราะโดนตี ทำไมไม่คิดว่าถ้าไม่โดนตีแต่ใช้วิธีอื่นอาจจะดีกว่านี้ก็ได้

การไม่ตีไม่ใช่ไม่ทำโทษ เพราะการทำโทษมันมีได้หลายอย่าง แต่การตีคือวิธีที่ห่วยแตกที่สุด

มันแล้วแต่กรณี เรื่องแอบเล่นน้ำอันนี้ ไม่ว่าจะสอนยังไง ลงโทษด้วยวิธีไหน มันก็แก้ไม่ได้ เพราะยังไงเด็กก็จะเล่น

อีกกรณีหนึ่งคือลามปามผู้ใหญ่ ถูกเตือนแล้ว 1 ครั้ง ไม่ฟัง ครั้งที่ 2 โดนไปทีหนึ่งหยุดเลย จากนั้นก็ไม่เคยอีกเลย เพราะเรารู้แล้วว่ามันไม่ถูกไม่ควร

ผมรู้ตัวเลยว่า เด็กอย่างผมถ้าไม่โดน ไม่จำแน่นอน

ถ้ามันเป็นงานวิจัยที่อิงเด็กส่วนมาก ผมก็เห็นด้วยว่า การตีเด็กนั้นไม่ควร

ผมอาจจะเป็นเด็กส่วนน้อยก็ได้

ใส่เสื้อเหลือง ไม่ใช่แค่ตี แต่จะตัดออกจากกองมรดก

ผมโตมาแบบ กินช้า พ่อผมมานั่งนับ1-10 ไม่กลืน หวดด้วยไม้แขวนเสื้อ รอบหน้านับใหม่1-3 ไม่กลืน หวดวนไป ถ้าพ่อผมเป็นแบบท่านความสัมพันธ์คงจะดีกว่านี้

ถ้าท่านมีลูกผมว่าท่านสามารถแก้ปัญหาได้แน่นอนครับ อะไรที่เราโตมาแล้วไม่ดี ผมเชื่อแบบนั้น

เพียบครับ แต่ต้องคาดโทษเบาไปหนักไว้ก่อน เช่น หากทำ.........แบบนี้จะตีนะถือเป็นสิ่งที่ไม่ดีมากๆ หนูเข้าใจใช่ไหมว่าไม่ควรทำ โดยลูกต้องยอมรับก่อนว่าถ้าแบบนี้ยอมรับให้ตีแต่ไม่ใช่ ทำไปเรื่อยน่ะครับ เช่น ไม่เก็บจานชาม ตี อะไรพวกนี้คงไม่ได้ ตัวอย่างง่ายๆ คือ ไปทำร้ายคนอื่น โดยเราเคยคาดโทษแล้วครับ แต่ส่วนใหญ่ไม่ตีครับ ตีเขาเราก็เจ็บ