เคยฟังรายการสัมภาษณ์นักกฎหมายอยู่ท่านหนึ่งเมื่อนานมาแล้วครับ สมัยที่ตอนกำลังบูมเรื่องให้แก้กฎหมายให้ประหารชีวิตคนข่มขืน ที่ยังแก้โทษไม่ได้เพราะยังมีข้อค้านอยู่ตรงที่ว่า เค้ากลัวผู้ต้องหากลัวความผิดที่โทษข่มขืนรุนแรงจนลงมือฆ่าเหยื่อเพื่อปิดปากครับ เพราะถ้าข่มขืนแล้วก็โดนประหารอยู่ดี ผู้ต้องหามีโอกาสหน้ามืดฆ่าเหยื่อเพื่อปิดปากแล้วมีโอกาสรอดคดีมากกว่าครับ

ฆ่าข่มขืน แบบนี้มันไม่ต้องประหารหรือ? ถ้าไม่ ก็ให้มันติดคุกตลอดชีวิตไปและเอามันไปใช้แรงงานแลกค่าข้าวในคุก

แต่ถ้าแยกเป็นสองประเด็น
- ฆ่า ติดคุกตลอดชีวิต งดเยี่ยมทุกกรณี
- ข่มขืน ติดคุกตามจริง ไม่มีลดโทษ งดเยี่ยมทุกกรณี หากทำซ้ำก็เพิ่มจำนวนโทษเข้าไป

การตัดตอนไม่ช่วยให้คนร้ายลดลง แต่จะเกิดคนร้ายวิตถารแบบใหม่ๆ เช่นพวกใช้อุปกรณ์แทนปิ๊กาจู กลายเป็นเหยื่อจะยิ่งได้รับอันตรายมากขึ้นไปอีก

การปล่อยคนเลวๆกลับคืนสู่สังคม มันก็คือการเพิ่มภาระให้สังคมดีๆนี่เอง

ยังไงต้องประหารสถานเดียว
อยู่ไปก็รกโลก ให้โอกาสแล้วยังไปก่อเรื่องอีก เห็นมาเยอะแล้ว กม.ไทยอ่อนยังไงก็อ่อนยังงั้น พวกเดนยิ่งได้ใจอีก

เมืองนอกเค้าใช้วิธีฉีดให้ฝ่อมากกว่า แต่ต้องได้รับความยินยอมจากคนร้าย ไอ้วิธีตอนมันไม่ได้ผลเท่าไหร่ ยิ่งจะทำให้คนร้ายมีแนวโน้มกระทำการรุนแรงขึ้น

ประหาร หรือ ติดคุกตลอดชีวิตแบบไม่ให้อภัยโทษ ไม่มีผ่อนอะไรทั้งนั้นคือรอตายในคุกอย่างเดียว

ตามนี้เลย แล้วก็ถ้าข่มขืน=ประหาร แต่สุดท้าย เค้าไม่ได้ข่มขืนจริง ทำไงเนี่ย

คนตายไปแล้วจะฟื้นคงไม่ได้ ระบบกระบวนการยุติธรรมบ้านเราก็รู้ๆกันอยู่

พูดยากอะครับ

บางทีเหตุในลักษณะคดีมันนำสืบยากมากว่ามีการอนาจาร หรือข่มขืนจริงๆไหม ต้องนำสืบให้ลึกถึงการสอดใส่อวัยวะเพศเลยนะครับ อีกอย่างในบางเคสตอนแรกก็สมยอมกัน แต่พอมีปัญหาก็อ้างว่าเขาข่มขืน ดังนั้น เรื่องโทษผมว่าเขาบัญญัติกว้างคลอบๆไว้ดีแล้วนะครับ ในส่วนของการลงโทษขึ้นอยู่กับพยานหลักฐานล้วนๆ ถ้าอัยการเก่ง หรือทนายเก่งก็นำจำเลยนอนคุกได้หากเขาทำจริง ในส่วนเคสที่มันผิดแบบชัดแจ้งอยู่แล้วนี่เขาก็ลงโทษอยู่แล้วครับ ส่วนเรื่องการลดโทษและกระบวนการอะไรต่างๆในคุก เป็นหน้าที่ของกรมราชฑัณครับ มันมีหลายหน่วยงานที่รับผิดชอบ ซึ่งในไทยเราก็ได้มีวิจัยเรื่องเหล่านี้อกมากเรื่อยๆ ลองหาอ่านได้ครับว่าผลดีผลเสีย เป้นยังไง บางทีทฤษฎีต่างๆมันอาจขัดความรู้สึกของวิญญููชนอย่างเราๆได้ แต่การเอาคนๆนึงเข้าไปนอนคุกเนี่ยไม่ใช่เรื่องง่ายเลย มองลึกๆลงไปอีก ปัญหาการข่มขืนหรืออนาจารมันเกิดขึ้นกับคนทุกชนชั้นนะครับ ไล่จากอีลิทลงไปจนถึงคนจนก็ยังมีเรื่องนี้ เรื่องความร้ายแรงของแต่ละเคสผมว่ามันพอๆกันเลย ขึ้นอยู่กับสื่อเอาไปตีข่าว ยกตัวอย่างง่ายๆ เวลาคนรวยข่มขืนจะจั่วหัวด้วย ไฮโซนู่นนี่นั่นข่มขืน....... ถ้าคนจนข่มขืนก็จะแบบ ไอ้....ข่มขืน, วัยรุ่นเสพยา....ข่มขืน หารู้ไม่ว่าพวกอีลิทนี่ก็มีพี้ยาเหมือนกัน เมื่อคนรวยข่มขืน เขามีเงินสู้คดีหรือเยียวยาเหยื่อเรื่องก็จะเงียบไป สังคมประนามแปปๆไปฟอกตัวเมืองนอกคนก็ลืมละ ส่วนคนจนจะโดนตราหน้าไปตลอดกาล แม้ออกจากคุกมาแล้ว >>> ที่พูดมาทั้งหมดผมอยากสรุปว่า อาชกรรมทางเพศมันไม่เลือกฐานะ แต่ความเหลื่อมล้ำมันทำให้อาชญากรรมเติบโต

คุก 20 ปี + ฉีดยาอัณฑะฝ่อ สำหรับความผิดครั้งแรก และต้องแสดงตัวเพื่อรายงานพฤติกรรมทุกๆ 3 เดือน 6 เดือน เป็นเวลา 5 ปี

กระทำความผิดซ้ำ หรือเหยื่อตาย ประหารชีวิต