ถ้าเอาเรื่องแชมป์มาวัด แฟนทีมที่มันไม่เคยได้แชมป์ระดับเมเจอร์หรือห่างการได้แชมป์มานาน

ถามหน่อยว่ามันจะไปดีเบตสู้กับใครเขาได้หว่า แต่แน่นอนว่าในมุมมองของแฟนอยากเห็นทีมเป็นแชมป์ดูซักครั้งนึงอยู่แล้ว

เพราะงั้นถ้าจะดีเบตเรื่องแชมป์ ยังไงก็ไม่ไหวอยู่แล้วป่าว เวลาคนเรามันจะโต้เถียงกัน

มันก็ยกหัวข้อที่ตัวเองได้เปรียบกว่าชาวบ้านเขามาทั้งนั้นแหล่ะ เพราะงั้นเรื่องแชมป์ยอมๆไป

แต่ถามว่าแฮปปี้ไหม แฮปปี้อยู่

พึ่งสังเกตุ อาเซนอลไม่ได้ไป UCL มา 5ปีแล้วหรอเนี่ย
รู้สึกเหมือนพึ่งไปมา 2-3 ปีเองนะเนี่ย...

ปีที่แล้วก็ชิงที่7กะสเปอร์สนะ

ก็ต้องยอมรับแหละครับ ว่าช่วง 5-6 ปีมานี้คือช่วงที่ตกต่ำที่สุดของปืนแล้วในยุคพรีเมียร์

ในขณะที่สเปอร์สช่วง 5-6 ปีหลังคือช่วงที่ดีที่สุดของพวกเขาในยุคพรีเมียร์เหมือนกัน ไม่แปลกที่อันดับจะเหนือกว่า

โห เผลอแปปเดียว นี่จบต่ำกว่าไก่มา 6-7 ปีแล้วหรอเนี่ย อนาถแท้

เอาจริงๆทีมแบบไก่ควรมีสักแชมป์แล้วนะ เข้าชิงบ่อยขนาดนี้ สู้ๆละกันครับ อยากเห็นนักเตะแบบ เคน ซอน ได้แชมป์สักที

ประเด็นมันอยู่ที่ว่า สเปอร์สเป็นลูกไล่อาร์เซน่อลมาตลอด

เอาตามที่ผมพอที่จะทันดู ขอเล่าความเป็นมาที่อาร์เซน่อลเริ่มยิ่งใหญ่

ตลอดยุค 80 มีสองทีมที่ขับเคี่ยวคืออริร่วมเมือง ลิเวอร์พูลและเอฟเวอร์ตัน (ตอนนั้นอาร์เซน่อลและสเปอร์สพอๆกัน)

แล้วจู่ๆ จอร์จ แกรห์ม ก็พาปืนเป็นแชมป์ตอนปลายยุค 80 คือปี 1988-89

แบบว่าก่อนหน้านั้นปืนไม่เคยจบในสามอันดับแรกเลยตั้งแต่ปี 1980-81

แล้วปืนไม่ได้แชมป์ลีคมาแล้ว 18 ปี

แล้วปีนั้นปืนได้แชมป์แบบเหลือเชื่อ(สุดๆ) คือก่อนแข่งนัดสุดท้าย

ปืนมีแต้มน้อยกว่าหงส์ อยู่ 3 แต้ม ลูกได้เสียน้อยกว่า 4 ลูก

Liv ชนะ 22 เสมอ 10 แพ้ 5 ยิงได้ 65 เสีย 26 ลูกได้เสีย +39 มี 76 คะแนน
Ars ชนะ 21 เสมอ 10 แพ้ 6 ยิงได้ 71 เสีย 36 ลูกได้เสีย +35 มี 73 คะแนน

แล้วนัดสุดท้ายปืนต้องออกไปเยือนหงส์ที่แอนฟิลด์

หงส์แค่เสมอก็ได้แชมป์ ปืนต้องชนะในแอนฟิลด์ 2 ลูกขึ้นไปถึงจะได้แชมป์

ปีนั้นผมอายุ 17 ยังไม่เชียร์ทีมอะไรในอังกฤษ แต่เพื่อนผมมันเด็กหงส์ เลยดูเป็นเพื่อนมัน

นาทีที่ 52 อลัน สมิธ ยิงให้ปืนนำ 1-0 หงส์ก็ไม่รวนเท่าไรเล่นให้รัดกุม รักษาสกอร์นี้ไว้ก็เป็นแชมป์

จนเวลาหมด 90 นาที ช่วงทดเวลา ไมเคิ่ล โธมัส ยิงช่วงทดเวลานาทีแรก เป็น 2-0

จบเกมฟ้าผ่าที่แอนด์ฟิลด์ ปืนชนะ 2-0 มาแย่งแชมป์หงส์ถึงแอนฟิลด์ในนัดสุดท้าย ช่วงทดเวลา

จบเกม สองทีม แข่งเท่ากัน ชนะเท่ากัน(22) เสมอเท่ากัน(10) แพ้เท่ากัน(6) ลูกได้เสียเท่ากัน(+37)

แต่ปืนยิงได้มากกว่า เลยเป็นแชมป์ไป และเป็นแชมป์(ลีค)แรกในรอบ 18 ปี


นั่นล่ะครับที่ยกมายาวๆมันคือการเริ่มความยิ่งใหญ่ของอาร์เซน่อล เริ่มจากกุนซือชาวสก๊อตนามว่า จอร์จ แกรห์ม

ช่วงนั้นสเปอร์สอย่างเก่งก็ได้แค่ที่ 3 ในลีค แต่ไปประสบความสำเร็จในบอลถ้วย

ช่วงนั้นได้ FAคัพ 3 ครั้งและ ยูฟ่าคัพ 1 ครั้ง

แล้วอีกสองปีต่อมาปืนก็ได้แชมป์ลีคอีกครั้งในปี 1990-91

พอปี 1992-93 ลีคสูงสูดเปลี่ยนเป็นพรีเมียร์ลีค แรกๆก็ขับเคี่ยวกันระหว่าง แมนยู / แบล็คเบิร์น / นิวคาสเซิ่ล

จนอาแซง เวงเกอร์มาคุมปืนนั่นล่ะ ได้แชมป์มากมาย(โดยเฉพาะ FA CUP) ได้แชมป์ลีค 3 ครั้ง FA ได้ถึง 7 ครั้ง

มันยิ่งทำให้สเปอร์สอยู่ภายใต้เงาของอาร์เซน่อลมาตลอดตั้งแต่ยุคจอร์จ แกรห์ม จนถึง เวงเกอร์


สเปอร์สในยุค 90 ฉายาคือสิงห์บอลถ้วยเพราะได้ FA คัพ มากกว่าใครเพื่อน แต่จนถึงตอนนี้ ทั้งปืนทั้งแมนยูแซงไปไกลแล้วจ้า

มันไม่เหลืออะไรให้ภูมิใจเล๊ย ได้แต่เงยหน้ามองความสำเร็จของเพื่อนบ้านลอนดอนเหนือ


แต่ พอปืนหมดยุคเวงเกอร์ สเปอร์สก็เข้าสู่ยุคพอช โมเมนตั้มเริ่มมาทางทีมจากย่านทอตแน่มมากกว่า

เรื่องแชมป์อ่ะ อีก 10 ปีก็ยังทำไม่ได้เท่าอาร์เซน่อลทำมาตลอด 30 ปีที่ผ่านมาหรอก

เพียงแต่ว่า 6 ปีหลังนั้น สเปอร์สทีมที่ได้แต่แอบมองความสำเร็จของเพื่อนบ้านนั้น มีแค่อย่างเดียวให้พอชื่นใจ

คือ จบอันดับดีกว่า มา 5 ปีรวด มีแค่นั้นจริงๆถึงไม่ใช่ความสำเร็จแบบมีถ้วยรางวัล

แต่มันก็เป็นความสุขเล็กๆของเหล่า YidArmy ที่พอให้ชื่นใจได้บ้างนิดนึง


#COYS

เลวี่เน้นยั่งยืน ไม่เน้นแชมป์อยู่แล้ว ตั้งแต่ผมเชียร์มาก็ไม่เคยได้แชมป์เลย

อันดับเป็นรองตั้งแต่ปอเชตติโน่เข้ามาวางรากฐาน

ไก่นี่ยังดีที่รั้งเคนไว้ได้ แถมซอนยังขยับขึ้นมาช่วยแบ่งเบาภาระไปได้ นี่กลัวเคนจะเป็นแบบเบนเซม่า ปืนจะงานหยาบยาวๆ

ก็ยอมรับว่าแย่จริง แต่ผมไม่ค่อยอินกับการบลัฟกันระหว่างปืนกับไก่เท่าไหร่ หรือเพราะไม่ใช่แฟนบอลท้องถิ่น

ไก่ดูปรับปรุงในระยะสั้นได้มากกว่า หาหลังใหม่โหดๆได้นี่ไก่ชนชัดๆ

อ่านตอนแรกๆคิดว่าแฟนปืนแน่ๆ สุดท้ายแฟนสเปอร์
respectมากครับ

ตอนยุคปืนไร้พ่ายผมนั่งมองดู อองรีกระชากโซโลไปยิงไก่ตาปริบ ๆ ได้แต่นึกน้อยใจทำไมทีมเราไม่มีแบบนี้บ้างวะ

เชียร์ให้ได้ไป UCL ก็พอ พอท้าย ๆ ฤดูกาลหมดลุ้นก็หมดใจอยากดู ตั้งแต่ยุคจ่าเฉยมานี่แหละสเปอร์สนุกขึ้นเยอะ