นัดเบนฟิก้า ผมว่าก็เป็นรองนะครับ

แต่ไม่เท่านัดอื่นๆ คือคุณภาพนักเตะเราดีกว่าเขาจริงๆที่ชนะมาได้

ปี2012ที่ได้แชมป์ พูดจากใจแฟนสิงห์เลย ดวงจัดๆ โดนบุกยับเกือบทั้งเกม พี่ดร้อกก็โหม่งซะคมกริบ รอบเบนก็ยิงโทษไม่เข้าอีก ดวงมันจะได้จริงๆ อะไรก็เข้าทางไปหมด ได้แชมป์แบบที่ผมก็ยังไม่ค่อยเชื่อใจ ดิ มันเตโอ เหมือนเดิม 5555

ไทม์ไลน์คล้ายกัน แต่บรรยากาศต่างกันมาก

ของมัตเตโอมาแบบไม่มีโปรไฟล์เลย แบบถ้าอยู่จนจบฤดูกาลได้นี่ก็สุดฝีมือละ

แต่ลากไปยันได้แชมป์มาด้วยเฉย แล้วแต่ละเกมนี่โกงความตายตั้งแต่พลิกเข้ารอบตอนเจอนาโปลียันมหาอุดกับบาร์ซ่า บาเยิร์น

ส่วนทูเคิลไทม์ไลน์มารับงานกลางฤดูกาลเหมือนกันก็จริง แต่เปลี่ยนเชลซียุคแลมพ์จากที่เจอทีมใหญ่แล้วสู้ไม่ได้ กลายเป็นสู้ได้ทุกทีมเลย ตอนปีที่แล้วผมกล้าพูดเลยว่าเชลซีเล่นดีกว่าทุกทีมที่เจอในชปล.

ที่มาก็ต่างกันนะ

ดิมัตเตโอนี่เข้ามาในฐานะผู้ช่วยโบอาสแล้วโบอาสโดนไล่ออก..แกเลยได้ขยับตำแหน่ง

ซึ่งนั่นคือสถานะโค้ชชั่วคราว..แบบที่คาริคคุมแมนฯยูฯ 3 นัดก่อน แต่บังเอิญผลลัพธ์ดีเลยได้ต่อสัญญาออกไป

ส่วนทูเคิลนี่มาในฐานะโค้ชถาวรเลยนะ ถึงจะเซ็นระยะสั้นก็ตาม

ไม่นะ ยุคดิมัตเตโอคือทรงบอลแทบไม่มีเลย แต่ทดแทนด้วยนักเตะในทีมชุดนั้นมีตัวเปลี่ยนเกมที่สามารถช่วยทีมพลิกสถานการณ์ได้หลายคน+ดวงที่มีส่วนพอสมควร เลยได้แชมป์มา

ใครจะไปคิดว่านักเตะที่อยู่ในช่วงอายุที่โรยราแล้วอย่างดร็อกบาจะโหม่งตีเสมอได้ช่วงไม่ถึง 10 นาทีท้ายในนัดชิง
ใครจะไปคิดว่าปีเตอร์ เช็คที่ปกติเซฟจุดโทษไม่ค่อยเก่งจะเซฟจุดโทษสำคัญของร็อบเบนได้ในช่วงต่อเวลา และปิดท้ายด้วยเซฟได้ 2 ลูกช่วงดวลจุดโทษ

และสิ่งเหล่านี้เนี่ยแหละคือสิ่งที่เชลซีชุดปัจจุบันนี้ยังขาดไป นักเตะที่สามารถพลิกสถานการณ์ให้ทีมได้ในช่วงสำคัญ

ถ้าผมจำไม่ผิด Di matteo นี้คนซื้อ อาซาใช่ไหม

นัดนั้นโคตรเหลือเชื่อ เชคพุ่งถูกทางทุกลูกเซฟได้ไม่ได้ไม่รู้แต่ไปถูกหมด คนยิงโคตรกดดันอะ

ชินจัง บอลสปิริตล้วนๆเลยครับ

ทรงบอลไม่มีเลย

ถ้วย UCL ปีนั้นโดนกดยับแทบทุกนัดเลย

งัดทุกกระบวนท่ามหาอุดจนได้แชมป์

ดิมัทเทโอนี่ดวงล้วนๆ ผ่านได้แต่ละทีม ต้องพึ่งปาฏิหารทั้งนั้น บวกนักเตะแล้วก็ใจ


UCL ของทูเคิ่ลนี่ชนะแบบหมดจดทุกรอบ ทั้งสกอร์และรูปเกม

ชินจังทีแรกเค้าจะให้แค่ขั่วคราวแหละ แต่ดันผลงานดีเลยได้คุมยาว

ผมมักเปรียบกับโอเล่มากกว่านะ คือเข้ามาในขณะที่บรรยากาศทีมแย่ๆสุดๆ มีความเป็นตำนานสโมสร เข้ามาแล้วกอบกู้ซากเหมือนกัน(โค้ชบรรยากาศ) คือโชคดีที่นักเตะในทีมตอนนั้นเวิล์ดคลาสพอจะเอาตัวรอดได้ คือขอให้นักเตะเล่นแบบมีใจก็บันดาลผลได้น่ะ(แต่ดิมัตเตโอโชคดีที่ไปถึงแชมป์)

พออีกฤดูกาลนี่เห็นชัดเลยว่าผลงานตอนรับงานมันลวงตา คล้ายโอเล่เลยคือไม่ได้มีแทคติกอะไร การแก้เกมก็แย่ ยิ่งแย่ขนาดทำทีมตกรอบ ucl นี่มันบ่งบอกว่าปีที่ผ่านมาคืออาศัยขวัญกำลังใจล้วนๆเลยไม่ใช่แทคติก โดนไล่ออกก็เดือนเดียวกันกับโอเล่อีก จึงว่าคล้ายโอเล่มากกว่า ส่วนทูเคิ้ลนั้นไทม์ไลน์อาจคล้ายแต่เนื้อในไม่เหมือนกันเลย

คล้ายกันอยู่นะ มาในเวลาที่ทีมกำลังห่วย

ต่างกันที่ ดิมัตเตโอ ตำนานของทีม และทีมมีแกนหลักโหดๆอยู่ แต่ทูเคิ่ลไม่มี

และนัดชิง เชลซีไม่เป็นรองซิตี้ แต่ดิมัตโอ รองแบบไม่รู้จะว่ายังไง พูดปาฏิหารย์ที่มิวนิคก็ได้

นักเตะแกนหลักโดนแบน หลังแทบเกลี้ยง
เตะบ้านบาเยิน
บาเยินฟอรม์โหดสัส
โดนนำก่อน ท้ายเกม
เชลซีตีเสมอท้ายเกม
โดนจุดโทษ
เซฟจุดโทษ

สุดอ่ะ