1. เพลงสมัยใหม่ก็เหมือนสื่ออื่นๆ ถ้าขึ้นต้นเพลงแล้วไม่น่าสนใจ โอกาสที่จะ mass ก็ลดลง

แต่ประเด็นที่ผมจะพูดไม่ใช่เรื่อง mass หรือไม่ ปัญหาคือในยุคนี้แม้แต่คนยุค 90 ก็ยังเลือกฟังเพลงกันที่อินโทร เพราะว่าตัวเลือกในยูทูปและอื่นๆมันมากมายและรวดเร็วมาก การก็เปลี่ยนไปเพลงอื่นทำได้แค่ไม่ถึงวินาที

2. สมาธิในการฟังเพลงของคนลดลง

"ในยุคก่อนคนทำเพลงและคนฟังมี concentration ร่วมกัน"

- ธงชัย แมคอินไตย กล่าวในรายการคุยให้เด็กมันฟังของน้าเน็ค

อันนี้อาจจะสืบเนื่องจากข้อแรก แต่อยากให้คิดว่าแต่ก่อนเราก็รีเทป หมุนหาคลื่นเปลี่ยนไปมาได้เหมือนกัน ถ้าจะพูดว่าสมาธิสั้นในยุคนี้ เฉพาะยุคนี้คงไม่ถูกนัก

แต่ปัจจัยที่ผมว่าเห็นชัดคือเรื่องของความง่าย เวลาฟังเพลงสมัยก่อนถ้าเพลงที่ชอบในวิทยุหรือโทรทัศน์มันหายไป นั่นหมายถึงเราอาจจะต้องรออีก 1 วันเพื่อที่จะได้ฟังอีก หรือต้องทนเก็บเงินไปซื้อเทป พอซื้อมาก็นั่งฟังซ้ำๆ เก็บทำนอง ดูความหมายแฝง

แต่ปัจจุบันคือ เราอาจจะรู้สึกว่า เห้ย เพลงนี้เจ๋งดี จากตอนที่กำลังนั่งขี้อยู่ แล้วแทนที่จะจดจ่ออยู่กับเพลงก็ดันไปอ่านคอมเม้นท์ก่อน จากนั้นพอมาฟังอีกรอบก็คิดในหัวว่าจะไปหาเพลงแนวนี้อีก หรือไปฟังเพลงของศิลปินคนนี้อีก โดยข้อความที่ศิลปินต้องการจะสื่อออกมาในเพลงนั้นเรายังเข้าถึงไม่ได้ครึ่งเลยด้วยซ้ำ

ในภาวะนี้ผมอยากจะเรียกมันว่าภาวะเสพติดความสำเร็จในการค้นพบเพลง คือค้นอินเตอร์เนตเพื่อหาเพลงที่คิดว่าดี เป็น treasure hunter ไปเรื่อย แต่เข้าถึงตัวเพลงอย่างละนิดละหน่อย

3. ในยุคก่อน อัลบั้มเหมือนอาหารชุดใหญ่ที่ลงตัว

มีเพลงเรียกน้ำย่อย เพลงจานรอง เพลงจานหลัก เพลงของหวาน เพราะฉะนั้นจะเห็นได้ว่าศิลปินหลายคนพอทำงานใหม่ก็มักจะยึดติดกับอัลบั้มอยู่ เพราะเขาคิดว่ามันเป็นวิธีการที่พิถีพิถันและสื่อตรงถึงคนฟังได้ ซึ่งมันก็คงใช่ น่าเสียดายที่ mp3 เถื่อนทำลายระบบนี้ไปนานเกือบ 20 ปีแล้ว

เพราะฉะนั้นผมเลยมองเพลงยุคนี้ตามแบบที่สืบเนื่องมาจากข้อสองว่าเหมือนอาหารฟาสต์ฟู้ด กินอิ่ม สนุก แล้วก็ไปกินอย่างอื่นต่อ

สรุปคือการฟังเพลงมันก็เปลี่ยนไป ตัวผมตัวคุณ หรือเด็กรุ่นใหม่เขาก็มีวิธีการฟังไม่เหมือนกัน

จริงๆบทความนี้ก็ไม่มีอะไรมาก แค่ผมก็อยากเตือนตัวเองหรืออยากให้คนที่อ่านมาถึงตรงนี้ให้ลองนั่งลงแล้วฟังเพลง มีสมาธิกับเนื้อหาของเพลงโดยลองไม่ทำกิจกรรมอื่นเท่านั้น เพื่อให้สามารถเสพเพลงเพลงหนึ่งให้สมกับคุณค่าที่มันถูกวร้างขึ้นมา ในยุคนี้วงที่มีเนื้อหาดีๆก็ยังมีอีกเยอะมาก

จบแล้วครับ ผมเขียนอะไรมีสาระแล้วก็จะรู้สึกคันๆตัวหน่อย ไปรีวิวหนัง AV ต่อก่อนนะ

ผมเลอืกเป็นเพลงๆมากกว่านะ บางเพลงไม่ดังกับศิลปินคนนั้นเลยแต่ผมก็ชอบมากก็ยังมี อันดับแรกที่ผมฟังถ้าทำนอง ดนตรี หรือใดๆมีความเอ๊ะน่าสนใจของเพลงนั้นๆหรือท่อนนั้นๆมันเจ๋ง ก็ค่อยไปเจาะฟังอีกที แต่แรกเริ่มจะผ่านๆไป

ผมว่าเพลงโดนๆ หายาก แล้วก็เบื่อไว
เพราะ ตอนนี้เราอยากฟังตอนไหน เปิดตอนไหนก็ได้
ตอนนี้ ผมชอบเพลง ขับรถเล่น มากเลย

อัลบั้มนี่ผมว่าแนวยัดเยียดมากกว่า ส่วนใหญ่เพลงเพราะเพลงเดียว แต่ซื้อเพลงเดียวไม่ได้ต้องเอาทั้งอัลบั้ม

พิงค์ฟลอย, Led Zeppelin, เมทัลลิก้า และอื่นๆ ความยาวเพลงละ5-6นาที บางเพลงล่อไป10นาที แต่ยังดังและเป็นตำนานได้

ถ้าพวกนี้มาเกิดสมัยนี้จะทำได้ป่ะ ผมว่าไม่น่า จิมมี่เพจ อาจต้องไปทำบีทให้เแรปเป้อแทน

หลายคนก็คิดแบบนี้ ไอพอดถึงเกิดได้ไงทั้งที่ตอนนั้นแมคอินทอชกินส่วนแบ่งตลาดแค่ 5% เวลา sync เพลงวิ่งหาแมคกันวุ่นเลย

แต่ที่ผมแนะนำคือ ลองนอนฟัง candyman ทั้งอัลบั้ม คนเดียวในห้องมืดๆ กับหูฟังเทปๆสักตัว จินตนาการว่าซื้อ CD มาด้วยราคาเท่าข้าว 10 จาน

ผมว่าสิ่งสำคัญที่จะทำให้คนฟังมีประสิทธิภาพ
คือเราต้องรู้ genre ของเพลง/อัลบั้ม/วงดนตรี ในเบื้องต้นด้วยครับ

ไม่งั้นคนฟังนี่แหละจะเหนื่อยซะเอง

คือยุค 70-80 นี่ถ้าลองเปิดใจนะ ฟังเต็มๆสักเพลงแบบไม่ว่อกแว่กแล้วเข้าถึงเนื้อหา แมร่งโคตรลึกเลย

เพลงไทยผมแนะนำ วิมานดิน แล้วก็เพลงพี่เต๋อหลายเพลง คนนี้อัจฉริยะมาก

อันนี้คือยังไงอ่ะครับ ช่วยขยายความ

ผมเนี่ยจะชอบดื่มด่ำและก็เจาะลึกรายละเอียดต่างๆในดนตรีนะ

แต่ก็ไม่ถึงขนาดว่าจะทำแบบนั้นกับทุกแทร็คในอัลบั้ม ผมทำแบบนั้นเฉพาะเพลงที่ฟังแล้วรู้สึกโดนใจ

โดนหมดแหละซีรี่ย์ก็โดน หลังๆถึงไปเน้นบทแทน
เพราะคนไปอ่าน/ดู รีววิว+วิเคราะห์ มากกว่าดู
ที่ตัวเนื้อเรื่องซะอีก

คำตอบผมมันดูกำกวมใช่ไหมครับ ขออภัย 555

"ภาวะเสพติดความสำเร็จในการค้นพบเพลง" "แต่เข้าถึงตัวเพลงอย่างละนิดละหน่อย"
สองประโยคนี้นี่แหละครับ ผมเอาคำว่า"เหนื่อย"มามัดรวม

====================

และจากต้นเรื่อง ประโยคท้ายๆ ที่ว่า..

ผมก็อยากให้คนฟังเพลง ฟังเพลงได้เหมือนตอนเข้าไปดูหนังในโรงหนังอ่าครับ
ซึ่งไม่ใช่หมายถึงไปซื้อตั๋วดูคอนเสิร์ตนะครับ ไม่ได้หมายถึงสถานที่ แต่คือวิธีการเสพงานครับ
ฟังเพลงที่ไม่เคยฟัง เหมือนหนังที่ไม่เคยดู

คือทั้งหมดผมก็เห็นด้วยทั้งสามข้อ และบทสรุปนั่นแหละครับ ขอบคุณครับ

ใช่ อันนี้ตัวอย่างที่ชัดมากเลย