เกิดมาแค่รักกัน สุดท้ายไม่เป็นอย่างฝัน ฉันยอมทำใจ

สู้ๆนะท่านทุกอย่างจะผ่านไปได้ คิดว่ามันเป็นประสบการณ์

เป็นกำลังใจให้นะครับ

สู้ ๆ ครับ

เหมือนผมเลย คนก่อนก็ 9ปี ทุกวันนี้ก็ยังมีฝันถึงบ้าง มันฝังใจ

สู้ๆครับ เวลาเท่านั้นที่จะช่วยเยียวยาเราได้

ความรู้สึกเคว้งๆตอนตื่นนอนนี้แย่ที่สุดแล้ว สู้ๆครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ บางทีมันอาจเป็นโอกาสอื่นๆในชีวิตเราเท่านั้น

ให้เพื่อนๆ และเวลาค่อยๆถมความรู้สึกเศร้าให้มันค่อยๆจางครับ อาจจะใช้เวลาถมนานหน่อย แต่ยังไงตัวเราก็ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันไปเดี๋ยวก็ลืมเองครับ นานหน่อยแต่ลืมแน่ๆครับ เอาใจช่วยครับ

ของผม 16 ปีครับคบตั้งแต่มัธยมครับ ตอนนี้เลิกกันมาได้ 4 ปีจะ 5 ปีแล้วครับ โสดยาวๆเลยตอนนี้ เวลาครับเวลาเท่านั้นจะค่อยๆเยียวยาความรู้สึกและจิตใจได้ครับ ที่สำคัญอย่าทำร้ายตัวเองด้วยการดื่ม การไม่หลับไม่นอน มันจะทำให้ร่างกายอ่อนล้าและคุณจะแพนิคตัวเองครับ ค่อยปรับตัวให้ได้ครับเป็นกำลังใจให้ครับ

เข้าใจครับ

ฝืนเอาหน่อยเดี๋ยวก็ชินครับ

อาจใช้เวลาเป็นปีๆ

แต่ผ่านได้แน่นอน

สู้ๆครับ มันอาจจะเหงาหน่อย เคว้งจนไม่รู้จะทำอะไรต่อแต่ท่านต้องผ่านไปให้ได้นะครับ พวกเราทุกคนเหมาะกับการมีรอยยิ้มสุดแล้งครับ

อาการเดียวกันเลยครับ โดนบอกเลิกตอนเป็นไข้อยู่ด้วย 21 สิงหาคม 2564 (ก่อนหนึ่งวันเพิ่งไปฉีดวัคซันมา) ที่สำคัญ เลิกงานมาต้องกลับบ้านมาอยู่คนเดียว ข้าวของเครื่องใช้ เสื้อผ้าของแฟนยังมีอยู่ที่บ้าน เวลานอนก็พยามไม่คิด แต่ยังนอนฝันถึงทุกคืน รู้สึกตัวตื่นมาอย่างทรมาน (ขออนุญาต จขกท ระบายครับ)

"มึงก็ชิลๆดิวะ"

(จากคนที่เจ็บหนักอยู่ร่วม2ปี ทุกวันนี้อยู่คนเดียวสบายๆ)

Be strong and carry on!