อ่านข่าวคนป่วยแต่ละข่าว เห็นเคสแต่ละเคส บางอันอ่านแล้วน้ำตาจะไหล มาเจอข่าวสิ่งที่รัฐบาลทำ หรือสิ่งที่กำลังจะทำ

ก็ได้แต่ถอนหายใจพร้อมคำด่ามากมายในใจ เห้ออออ ทำงานหรือหาไรดูก็ยังหน่วงๆ ไม่รู้สุดท้ายมันจะจบยังไง มองไม่ออกเลย

เลยมาขอรบกวนพื้นที่บอร์ดระบายหน่อยครับ

ว่าว ครับ

ต้องกลับมาถามเราเองครับ ว่าเรื่องพวกนี้เราควบคุมได้มั้ย
ถ้าทำไม่ได้ก็ปล่อยวางบ้างครับ ไม่งั้นความทุกข์สะสมที่ตัวเราแล้วเราจะทำอย่างอื่นต่อไปไม่ได้

ผมก็ตามข่าว และก็ได้แต่เสียใจและแค้นกับการทำงานของพวกเห้ นั่นเหลือเกิน
แต่ก็ต้องปล่อยวางไปบ้าง เพราะเราควบคุมพวกมันไม่ได้ขนาดนั้น

อีกอยางที่ผมทำแล้วสบายใจขึ้น ก็ดูว่าเราช่วยอะไรได้บ้าง อย่างผมยังพอมีกำลังก็ขอบริจาคช่วยพวกโครงการต่างๆ ที่ช่วยเหลือผู้ป่วยโควิดตามกำลังที่ผมมี เดือนผ่านมาช่วยไปหลายพันบาทแล้ว และก็จะช่วยเรื่อยๆ ตราบที่ยังมีกำลัง

นอนไม่ค่อยสนิทมาสามวันแล้วครับ ผมเพิ่งจะได้ WFH สามวันพอดีรู้สึกร่างกายมันเพลียสุดๆ
ไม่รู้จะเอาความโกรธไปลงที่ไหนดี ภรรยาผมเป็นพยาบาลก็จะไม่ไหวละ
เมื่อวานก็เพิ่งมีเคสหนักในวอร์ด รอผลตรวจคนไข้ยันสองทุ่มถ้าผลเป็น + นี่ซวยกันทั้งวอร์ด

ออกจากเรื่องทำให้ดาวก่อนเลยครับ ออกไปหาอะไรที่ฟิลกู๊ดดู จะตลกขำๆเลยก็ได้ ดีขึ้นแล้วค่อยว่ากันใหม่

ผมว่าเป็นวิธีที่ง่ายและช่วยได้จริงๆน่ะจ๊ะ

หาอะไรผ่อนคลายดูก่อนครับ เอาตัวเองให้ห่างจากสื่อสักแปบ

หาอะไรเบี่ยงเบนเพื่อไม่ให้โฟกัสแต่ข่าวแย่ๆครับ
ว่าวก็เป็นตัวเลือกที่ดี แต่จะให้ว่าวบ่อยๆก็ไม่ไหว

คงหาอะไรทำน่ะครับ หาเป้าหมายก่อน
อย่างผมก็เป็นพวกสอบ cert it อะไรแบบนี้เป็นต้นครับ
ไม่ก็ออกกำลังกายที่บ้าน ตั้งเป้าหมายว่าจะลดกี่กิโลอะไรก็ว่าไปครับ

เล่นเกมที่ติดอะคับ ถึงมันจะแก้ถาวรไม่ได้ แต่ก้อช่วยเราลืมปัญหาไปช่วงนึง

ผ่อน

ฟังเพลง

เลิกเล่น social เป็นการ detox ที่ดีที่สุด

ให้เขายึดรถครับ ดาวน์เราจะหายไปเลยครับ