ผมไม่เรียนคอม เพราะสมัยนั้น เม้ายังไม่มีใช้เลย จอยังเป็นตัวหนังสือสีเขียว พร้อมแผ่น ฟอบปี้บี เวิดจุฬา

ผมเป็นคนที่ชอบเล่นคอมมาก พอมหาลัยก็ต่อคณะเกี่ยวกับคอมนี้แหละครับ แต่ไม่ใช่พวกสาย โปรแกรมเมอร์หรือเขียนโค้ดโดยตรง อยากบอกว่าสายอาชีพนี้มันโตไวก็จริง แต่ถ้าเป็นคนที่ไม่ชอบหรือไม่เก่งจริงก็อยู่ยากครับ เพื่อนผมเรียน สายit ซิวไปก็เยอะ ปีหนึ่งเข้ามาเป็นร้อย แต่เรียนจบจริงๆมีน้อยมากๆ ผมก็เคยเรียนพวกเขียนโค้ดนะ โปรเจคจบก็ทำเขียนโปรแกรมนี้แหละ พอได้สัมผัสจริงๆผมนี้ขอบายเลย รู้สึกไม่เหมาะกับมันมากๆ

เพราะขี้เกียจ
Declare Var ทุกอย่างด้วยตัวเองคับ

ผมต่างกัน ผมมีคอมตั้งแต่ม.ต้น เรียนต่อก็สายคอม

ปัจจุบันก็ใช้ Photoshop หากินอยู่ ซึ่งเอาจริงๆ Photoshop ผมเก่งคล่องจากการศึกษาเองก่อนเรียนด้วย

เหมือนถามว่า ชอบเล่นฟุตบอลตอนเด็กทำไมไม่เตะอาชีพ เเบบ เมสซี่เจ
ก็มันทำได้ง่ายๆทุกคนก็ทำไปเเล้วคับ 555

ชอบเล่น แต่ไม่ชอบทำครับ ฮ่าๆๆๆ

คือผมคิดว่า ผมน่าจะเป็นเด็กส่วนใหญ่ของประเทศนี้เลยนะ ที่จบ ม.6 แล้วยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร

สิ่งที่ชอบมากๆคือ เตะบอล อยากเป็นนักบอลอาชีพ (ซึ่งพ่อแม่ไม่สนับสนุน แต่ผมก็เข้าใจท่านนะ เพราะสมัยนั้นบอลไทยมันไม่ได้เป็นแบบทุกวันนี้)

สุดท้ายก็เรียนสายบริหาร ซึ่งก็ติดเกมอยู่ดี ฮ่าๆๆๆ

ผมใช้โปรแกรมหากินนะ ติดเกมมากด้วย แต่ให้ไปเรียนเขียนโค้ดไม่ไหวจริง มหาลัยปี1เคยเรียนแทบร้องขอชีวิต

สมัยก่อนผมชอบดูการ์ตูนกับเล่นเกมมาก เลย Admission เข้าไปเลือกสายทำเกมและอนิเมชั่น เรียนไปซักพักห็น process ต่างๆรู้สึกใช้เวลาในการทำนานมากซับซ้อนมาก (สมัยนั้นไม่มี Add-on)​เลยรู้ตัวว่าเป็นคนที่ชอบดู ชอบเล่นมากกว่าชอบสร้างครับ

User กับ Dev มันต่างกัน เลยเจ้าใจอารมณ์คนออกแบบเลย

ตอนเด็กๆเคยคิดนะ แต่มีอยู่ช่วงนึงมีโอกาสได้คุยกับคนที่ทำงานด้านนี้โดยตรงแล้วได้รู้ว่างานสายนี้มันมีอะไรซับซ้อนกว่าที่คิดไว้เยอะมาก เอาง่ายๆขนาดแค่เรื่องภาษา C พื้นฐาน แค่เห็นผมลองไปศึกษาดูเล่นๆก็ท้อละ

ผมเป็นคนที่ชอบเล่นเกมเล่นคอมหนักมากอ่ะ แล้วก็เลือกมาเรียนสายเขียนโปรแกรมโดยตรงเลยด้วย แต่ผมไม่ได้อยากสร้างเกมนะ แค่อยากทำงานเกี่ยวกับเกมไปทางพวกที่ fps Thailand ทำอ่ะ แต่รู้แหละว่ามาผิดสายแล้ว แต่ไม่ได้เสียใจนะเพราะที่เราเรียนมันไปทำอะไรๆได้เยอะอ่ะ

ผมชอบแหะเล่นเกมส์ตั้งแต่สมัยFR102 เข้าปวชอิเล็กคอมจนจบปวส.แต่โฟโต้ช๊อบแทบจะไม่ได้เลยมัวแต่เล่น กิน เที่ยว เวลาทำงานส่งอาจารย์ไม่เคยใส่ใจเลยเอาจบแค่ปวส.พอละเปลืองตังค์พ่อแม่ ปัจจุบันก็ทำงานซ่อมเกี่ยวกับอิเล็กทรอนิกส์แต่ไม่ใช่สายเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ตรงๆ ถามว่าทำงานสนุกอยู่ไหมก็สนุกเรียนรู้วงจรอิเล็ก(ตอนเรียนแม่มซ่อมห่าอะไรไม่เป็นเลย)แต่พวกสิ่งแวดล้อมอะไรต่างๆพวกบุคคลไรเงี้ยมันน่าเบื่อ

ถ้าเก่งตรรกะ คณิต ก็เรียนวิดคอม จะง่าย

ของพวกนี้มันต้องใจรักด้วยแหละครับ ถึงจะไปกันได้

รุ่นผมจบมาสิบกว่าปี เหลือทำงานสาย dev จริงๆ ไม่กี่คน (ที่รู้ๆ คือสองคน จากทั้งรุ่นหกสิบเจ็ดสิบคน)

คนที่ยังทำอยู่นี่คือพวกเข้าเส้นจริงๆ แบบผม (ไม่ได้เขียนโค้ด นอนไม่หลับ บางวันต้องเปิดพวกเว็บโจทย์โอลิมปิค นั่งเขียนเล่นแก้เซ็ง)

ดังนั้นเอาความชอบเล่นเกมมาเป็นตัวตั้งไม่ได้แน่ๆ เพื่อนผมหลายๆ คนพอเริ่มทำงานไปสักพักก็ไม่อิน แล้วเปลี่ยนไปทำอย่างอื่น หรือไปสาย manage กันหมดละ

ผมนี่ไง เข้าเรียนคอมเพราะในสมัยนั้นใช้คอมเก่งสุดในห้องละ ติดเกม เล่นเกมทุกวัน

พอไปเรียนคอมจริงๆอย่างโง่เลย เจอเขียนโปรแกรมเข้าไปไม่มีพื้นฐานเรียนได้เทอมเดียวโคตรไม่มีความสุข สุดท้ายซิ่วมาเรียนบริหาร ชีวิตมีความสุขกว่าเยอะ เรียนง่ายกว่ากันเยอะ

ใจรักอย่างเดียวไม่พอ ต้องเป็นคนเก่งด้วยแหละครับ ถ้าคนไม่เก่งต่อให้เรียนจบได้ กว่าจะจบก็เหนื่อยมากๆ เพื่อนๆผมที่เรียนสายนี้จบมาทำงานย้ายสาย ไปทำงานธนาคาร ไปเป็นครูกันหลายคนเลย