1. อยู่เพื่อคนที่เรารัก (เรายังห่วงเค้าอยู่..ไม่อยากจากไปก่อนเค้า)

2. อยู่เพื่อคนที่รักเรา (เราไม่อยากให้เค้าต้องเสียใจหากเราจากไป)

แค่ 2 ข้อนี้เลยฮะ.. นี่เป็นประเด็นหลักเลยที่ผมตกลงกับเมียตั้งแต่ก่อนแต่ง ว่าจะไม่มีลูก..(ไม่งั้นไม่จบ 2 ข้อนี้แน่ๆ)

หมด 2 ข้อนี่เมื่อไหร่(เหลือตัวเองเป็นคนสุดท้ายของครอบครัว) คงใช้ชีวิตอีกซักพัก กินที่อยากกิน ไปที่อยากไป ทำที่อยากทำ

แล้วคงหาทางจากไปแบบสบายๆไม่ทรมาณ (การุณยฆาต)..


.



..



นั่นคือสิ่งที่ตั้งใจไว้ เป็นเป้าหมายหลักของชีวิต (คิดไว้ตั้งแต่ตอนอายุ 30 กลางๆ)

แต่น่าเสียดาย จนถึง ณ ตอนนี้..ความดัดจริตของคำว่าจริยธรรม/ศีลธรรม ยังไม่มีกฏหมายที่ไหนในโลก

ที่เอื้อให้สามารถตัดสินชีวิตตัวเองแบบนั้นได้ (อย่างดีสุดก็ต้องเป็นโรคร้ายแรง ได้รับอนุมัติจากแพทย์ก่อนถึงจะทำได้)..

ซึ่งจริงๆมันควรจะเป็นวาระที่ถกเถียงกันได้ในแบบเดียวกับกฏหมายทำแท้ง..ชีวิตเราทำไมเราตัดสินใจเองไม่ได้


ปล. ตรูบ่นรัยฟระ

เพื่อครอบครัว พ่อ แม่ เมีย อยากให้มีชีวิตที่ดีขึ้น

เกิดมาเพื่อให้โลกจดจำหรือจะเกิดมาเป็นคนไร้ค่า เลือกเอาครับ

ฟีลิปปี 1:21

ก็หาคำตอบอยู่เหมือนกัน ว่าใจนั้นต้องการอะไรกันแน่

ตอนนี้อยู่ไปวันๆ เคยมีไฟแต่เงื่อนไขในชีวิตเยอะเหลือเกิน

ช่วงนี้ไม่อยากเก่ง ไม่อยากรู้ไรเพิ่มละ รู้สึกทำไปก็เท่านั้น แถมเครียดกว่าเดิม

สำหรับผมอะนะ

นอกเหนือจากอยู่ใช้หนี้ ก็เป็นสามีที่ดี เป็นพ่อที่ดี
อยากประสบความสำเร็จสายงานของตัวเองสักครั้ง
อยากไปดูแสงเหนือ อยากไปประเทศ/จังหวัดที่ไม่เคยไป

อยู่ไปวันๆ รอวันตายตามอายุขัยคับ

ตัวผมมีความรู้สึกแบบนี้ตั้งเเต่เด็กแล้ว ไม่ถึงขั้นอยากตายหรือเบื่อชีวิตแต่มีความสุขกับชีวิต

อธิบายไม่ถูกอะ อยากหลับแล้วไปเลยอะ ไม่ต้องรับรู้ไม่ต้องเปิดใหม่

อยู่เพื่อตามความฝัน
สำเร็จก็หาฝันใหม่ไปเรื่อยๆ

รวย แสงเหนือ กินของแปลกๆ เที่ยวที่ใหม่ๆ รู้จักคนใหม่ๆ มีบ้านริมทะเล

ชดใช้กรรม

ผมตายไม่ได้ครับ ชีวิตต้องมีความสุข

ไม่เช่นนั้น คนที่รักผม เขาจะไม่มีความสุข

ลูก คนที่รัก ความฝัน ละก็อยากเห็นพวกเผด็จการพินาจ

หลายอย่างมากของผม เพื่อคนอื่นคือเพื่อครอบคัสตัวเอง

ส่วนเพื่อตัวเองนี่เยอะแยะ อยากไปเที่ยวอีกหลายที่ อยากกินอีกหลายอย่าง อยากโน่นนี่เยอะมากๆ

เยอะขนาดอยากย้อนเวลากลับไปตอนที่วัยรุ่น ร่างกายฟิตปั๋งด้วยซ้ำ

แต่ถ้าตัวเองหาจุดหมายไม่เจอ ก็อย่าไปรู้สึกไม่ดีกับตัวเอง ทางพุทธคือไม่มีกิเลส คือดีนั่นแหละ

ไอพวกที่ผมอยากๆทำนั้นมันก็มาจากกิเลสทั้งนั้น

นั่นนะซิ ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ ไม่มีความสุขเลย
แต่พอมองไปที่คนเขาลำบากหรือด้อยกว่าเรา มันก็ทำให้เราพอมีแรงที่จะอยู่ต่อ

ยังมีอีกหลายวงเลยที่ยังไม่เคยดูคอนเสิต
พ่อกับแม่ยังไม่เสียไม่รู้จะรีบไปก่อนทำไม
รอวันที่ประเทศดีขึ้นกว่าทุกวันนี้ อันนี้ไม่รู้จะตายก่อนป่าว