ไว้คราวหน้า X
ไว้คราวหน้า X
ไม่ต้องแสดงข้อความนี้อีกเลย
ไปหน้าที่ 1
ไปที่หน้า
GO
ตั้งกระทู้ใหม่
ฝากรูป
ผู้ตั้ง
ข้อความ
ออฟไลน์
นักเตะกลางซอย
Status:
: 0 ใบ : 0 ใบ
เข้าร่วม: 10 Aug 2007
ตอบ: 44
ที่อยู่: อยู่ในใจคุณนั้นแหละ
โพสเมื่อ: Sat Mar 20, 2021 09:47
Russell Wilson and The Box


The Box

เด็กๆ ในยุค 80 ต้องรู้แน่ๆ ว่าผมกำลังพูดถึงอะไร.. บางทีเด็กช่วงต้นยุค 90 ก็ด้วย รวมถึงเด็กๆ ที่โตมาไม่มี Internet ก็อาจจะรู้ในสิ่งที่ผมกำลังจะบอก...

ทุกๆเช้าวันเสาร์ ครอบครัวของผมก็จะพาไปห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อของใช้อะไรต่างๆ และแน่นอนเป็นวันที่ผมนั้นมีความสุขมาก พอรถจอดเท่านั้นละ ผมก็รีบวิ่งไปที่รถเข็น แล้วขึ้นไปยืนบนรถ ราวกับว่าตัวเองเป็นกัปตันโจรสลัดอะไรแบบนั้นเลย 555+ และจุดหมายผมก็มีอยู่อย่างเดียวก็คือ “แผนกขนมซีเรียล” คุณอาจจะงงว่าทำไม นั้นก็เพราะกล่องขนมซีเรียลมันมีของแถมยังไงเล่า” 555+

แต่ก็อย่างที่ทราบกันดี พอแม่ของผม มาจับรถเข็นเท่านั้นละ พารถผมเปลี่ยนทิศเลย อย่างเซรง... ไปซื้อของน่าเบื่อก่อน ซื้อผักผลไม้ เนื้อ อะไรแบบนี้ ...

และสุดท้ายนู้นละครับ กว่าจะถึง “แผนกขนมซีเรียล” เย้ๆๆ ...

ในตอนนั้นขอบอกเลยว่ามัน “มันเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดในโลก”

ก่อนที่จะถึงยุค Internet ถ้าคุณติดกีฬางอมแง่มละก็ แผนกขนมซีเรียลคือทุกสิ่งที่คุณฝันใฝ่ เด็กยุค 2000 อาจจะไม่เชื่อ แต่ในยุคนั้นผมและพี่ชายของผม ต้องไปแผนกขนมซีเรียลให้ได้ และจะต้องเป็นกล่องสีส้มด้วยนะ เพราะมันมี “Big Deal” อยู่ในนั้น.. โอ้เย้..

พอเปิดกล่องแล้วได้รูป … MJ !!!!

เปิดออกมารูป Elway … !!!

รูป Juniors ...!!!

ไม่เจ๋งได้ไง....

มีอยู่ครั้งนึงผมเปิดกล่อง blue Honey Frosted Wheaties box แล้วได้ Ken Griffey Jr. ขอบอกเลยว่าโคตรเจ๋งเลย...

และที่ลืมไม่ได้ MJ Space Jam box ปี 1996 โครตคลาสสิคเลย...

ความรู้สึกในช่วงเวลานั้น ผมไม่สามารถกลั่นออกมาเป็นคำพูดได้หมด แต่สิ่งหนึ่งที่จำได้ในช่วงนั้น ในตอนเช้าของทุกๆ วันก่อนไปโรงเรียน ผมจะนั่งกินอาหารเช้าแล้วเอากล่องซีเรียลมาตั้งเอาไว้ ดูท่า MJ ชูตลูกอะไรแบบนั้น แต่ถ้าเป็นเด็กสมัยนี้ มือนึงถือช้อน อีกมือถือ Iphone เป็นแน่แท้..

แต่ในตอนนั้น สำหรับผมกินอาหารเช้าและจ้องมองดู MJ และจินตนาการว่าสักวันผมจะไปอยู่ตรงจุดนั้นบ้าง...

ความฝันของผมในวัยเด็ก จริงๆ แล้ว ผมอยากเป็นเหมือน Junior หรือ Ken Griffey Jr. ผมอยากจะเป็นนักเบสบอล และชอบไปยืนหน้ากระจกสวมหมวก Cap และวาดวงสวิงอันคลาสสิคให้เหมือน Junior
ตอนนั้นผมยังไม่ได้จริงจังกับ Football สักเท่าไร ได้แต่ปาบอล Wilson เก่าๆ เล่นกับเพื่อนเฉยๆ จนวันหนึ่งผมถามพ่อผมว่าผมจะเล่นฟุตบอลทีมโรงเรียนได้ไหม พ่อผมก็ตอบว่าได้สิ ทำไมจะไม่ได้ละ... พ่อผมก็ไปคุยกับครูประถมในตอนนั้นให้ และให้ผมได้ซ้อม ขอบอกก่อนเลยว่าตอนนั้นผมอยากเล่นเป็น Quarterback แต่ขณะนั้นในทีมมี Quarterback อยู่แล้ว ทำให้ผมนั้นต้องรอคอยโอกาสไปก่อน

แต่บางสิ่งบางอย่างที่สุด Crazy ก็เกิดขึ้น .... เกมส์นั้นเป็นแรกเลย และก็เป็นเพลแรกอีกด้วย.. ในตอนนั้นผมนั่งอยู่บนม้านั่งสำรอง ทันใดนั้น QB ของเราโดนอัดซะเละเลย ม้ามแทบแตก.. นอนลงไปกองกับพื้น และโค้ชก็ตะโกนออกมาว่า... Russ ลงไปเลย ... แกลงไปเล่น.... !!!!

ในตอนนั้น ขอบอกตามตรงเลยว่า “ไม่รู้เรื่องแผนการเล่นอะไรเลย” เพราะผมได้ซ้อมแค่ครั้งเดียวเอง มันก็ตลกดีครับเมื่อนึกย้อนกลับไป ไม่ว่าคุณจะอายุ 12 หรือ 29 ความรู้สึกที่มีต่อเกมส์แบบนี้ก็ยังเหมือนเดิม..... ณ เวลานั้นผมจำเป็นที่จะต้อง Huddle เรียกแผนแล้วแต่ปัญหาก็คือผมไม่รู้แผนห่าอะไรเลย เพื่อนอีก 10 คนจ้องหน้าผม เหมือนกับบอกว่าเรียกแผนสิวะ ผมเป็นไงก็เป็นกันละครับ อาศัยว่าดู NFL บ่อยเลยจำท่ามาบ้าง...

จบเกมส์ยังไงรู้ไหม พวกเราชนะ 56-14 เย้ๆๆๆๆๆ

จากวันนั้นเป็นต้นมา ผมต้องการเป็น Quarterback ไม่ใช้ QB กะโหลกกะลา แต่จะเป็น QB ระดับ NFL และจะเอาแชมป์ Super Bowl มาให้ได้ด้วย มันไม่ใช้ความฝันเลือนลอย แต่ผมจะทำมันให้สำเร็จคอยดู....
แต่พวกคุณรู้ไหมปัญหาเดียวของผมคืออะไร “ผมตัวเตี้ย” ยังไงละ... ตอนจบ High School ผมคิดว่าฟอร์มการเล่นอะไรต่างๆ ของผมนั้นแจ่มไม่ใช้น้อย แต่ก็นั้นละผมเป็น QB American African ที่ตัวเตี้ย แล้วคำถามต่อไปที่จะตามมาก็คือ “ไปเล่นตำแหน่งอื่นไหม ??”

ไอ้เรื่องนี้แหละที่ผมรู้สึกติดค้างบุญคุณพ่อของผมเป็นอย่างยิ่ง.. ซึ่งมีเพียง 3 ประโยคที่พ่อได้บอกกับผม และทำให้เส้นทางการเล่นฟุตบอลของผมนั้นมาถึงจุดนี้ได้ เมื่อมีคนมาสงสัยในตัวผม หรือบางทีผมสงสัยตัวเองว่าดีพอที่จะเล่น QB ไหม แต่พ่อผมก็บอกกับผมว่า “Why not you ?” หรือทำไมไม่ใช้แก
ผู้คนอาจจะปฏิเสธในตัวผม ผู้คนอาจจะคิดว่าผมนั้นไม่มีของ แต่ก็นั้นละอุปสรรคที่จะต้องฝ่าฝันไปให้ได้ ผมก็คิดนะถ้าไม่มีพ่อแล้ว ชีวิตผมก็ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน พ่อได้ฝังความคิดลงไปในหัวของผมว่าผมนั้นคือของจริง นี้ละครับคือพลังที่ทำให้ผมก้าวเดินมาถึงจุดนี้

“ทำไมไม่ใช้แก ?”

“ทำไมแกถึงไม่ได้เล่น Division 1”

“ทำไมแกจะเล่น NFL ไม่ได้”

“ทำไมแกจะเล่นให้ Yankee ไม่ได้”

“ทำไมแกจะตามความฝันไม่ได้”

ประโยคเหล่านี้อาจจะฟังดูธรรมดาหรือผยองไปหน่อย แต่ตอนนั้นผมเป็นเด็กไง ซึ่งมันสร้างพลังให้กับผมเมื่อได้ยิน และที่ผมไม่ลืมเลยก็คือ ตอนเป็นเด็กใหม่ที่ NC States โค้ชต้องการให้ผมไปเล่นเป็น Safety พวกเค้าคิดว่าผมตัวเตี้ยเกินไปที่จะเล่นเป็น Quarterback พวกเราประชุมกัน และผมก็ยืนยันหนักแน่นว่า ผมต้องการที่จะเล่นเป็น Quarterback ให้กับที่นี่ และจะติด All Star ของ ACC , ผมจะเล่น NFL , ผมจะคว้าแชมป์ Super Bowl อีกทั้งยังหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะมีชื่ออยู่หอเกียรติยศสักวันหนึ่งให้ได้... นี้ละคือเป้าหมายของผม...

ตอนนั้นผมอายุ 18 ปี ที่กล่าวแบบนั้นออกไป มันไม่ใช้ว่าผมยิ่งผยองอะไร แต่ผมยืนยันหนักแน่นในความคิดของผมและความฝันของผม

ในที่สุดผมก็ชนะในการแย่งชิงตำแหน่งตัวจริง QB มาได้ และผมก็ติดทีม All-ACC และผมก็สามารถทำตามความฝันได้หลายเรื่องอยู่ แต่สามปีต่อมา ผมประสบพบเจอกับเรื่องที่ถือว่าทำใจยากที่สุดในชีวิต นั้นก็คือ พ่อของผมป่วยติดเตียงอยู่ที่โรงพยาบาล พ่อผมต่อสู้อย่างหนักมาเป็นระยะเวลาหลายปีแล้ว พ่อผมอยู่จนได้เห็นความสำเร็จของลูกๆ และได้เห็นลูกๆ เดินตามความฝัน ได้เห็นผมโดนดราฟเข้าสู่ Major League ได้เห็นผมจบมหาวิทยาลัย ซึ่งการจบมหาลัยนั้นสำคัญต่อพ่อและแม่ผมมาก ได้เห็นพี่ผมแต่งงาน...

ผมไม่มีวันลืมเลย ผมยืนอยู่ข้างๆห้องที่พ่อนอนพักอยู่ ผมได้ยืนคุยกับแม่ถึงเรื่องราวอะไรต่างๆ มากมาย ทั้งเรื่องครอบครัว, ความหวัง, ความศรัทธา และชีวิต มันเหมือนกับจิตวิญณานอะไรต่างย้อนกลับไปและได้อยู่กับพ่ออีกครั้ง...

พอคุยกับแม่เสร็จ ผมก็เดินไปดูมอนิเตอร์อะไรต่างๆ ดูปกติทุกอย่าง...

พอผมเดินเข้าไปที่ห้องเพื่อที่จะไปหาพ่อ ผมทักพ่อ “พ่อ ผมอยู่นี้แล้วนะ” ทันใดนั้นเสียงเครื่องวัดชีพจรก็ดังขึ้น

Errrrrrrrrrrrrrtttttttttt.

คุณรู้ไหม ผู้คนได้บอกกับผมมาหลายทีแล้วว่า ชีวิตคนเรานั้นสามารถพลิกผันเปลี่ยนได้ในพริบตา ..

แต่ประสบการณ์แบบนี้มันยากที่จะรับได้ มันยากที่จะเข้าใจ ผมเสียพ่อตอนอายุ 21 แต่ 21 ปีที่ผ่านมาก็เพียงพอที่จะหล่อหลอมผมให้ผมได้เป็นอย่างทุกวันนี้

การตายของพ่อผม สอนอะไรหลายอย่างให้กับผม ความรัก, ความฝัน และเวลาในโลกใบนี้ นั้นช่างสั้นนัก มันสั้นจนเราคิดไม่ถึง ฉะนั้นแล้ว Why not you ?

และสิ่งสำคัญที่สุดเลยที่จะบอกกล่าวกับลูกหลานของเราว่า ไม่สำคัญว่าคุณจะเป็นใคร อยู่จุดไหน พวกเธอสามารถทำได้ทุกอย่าง บทเรียนอะไรต่างๆ ที่ผมได้ประสบพบเจอมา ทำให้ได้คิดว่าชีวิตนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็วจนบางทีเราก็ลืมนึกไปถึงว่าเรานั้นมาจากไหนหรือใครช่วยเรามาได้จนมีที่ยืนจนถึงทุกวันนี้...
สองสามวันต่อมา ผมได้รับข้อความ...

พอเปิดอ่าน... เฮ้.. Russ เดาสิ ??? ตอนนี้แกจะรูปขึ้นปกกล่องขนมซีเรียลแล้ว...

มันทำให้ผมนึกย้อนไปสู่ความหลังครั้งเก่าก่อน กลับไปยังสมัยเล่นฟุตบอลท่ามกลางหิมะกับพี่ชาย กลับไปยังความสมัยเล่นเบสบอลอยู่ในสวนหลังบ้าน กลับไปยังสมัยเฝ้ารอวันที่ได้ไปห้างสรรพสินค้าและนั่งรถเข็นกับแม่...

ในตอนนี้ผมก็เป็นพ่อคนแล้ว ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่พ่อของผมได้สอนอะไรต่างๆมากมาย ตอนผมยังเป็นเด็ก ตอนนี้ผมเข้าใจอย่างท่องแท้ถึงพลังอันยิ่งใหญ่ที่พ่อส่งต่อมาให้ผม พ่อทำให้เด็กผิวดำตัวเตี้ยอย่างผมกลายเป็น QB ระดับ NFL ดูที่กล่องขนมซีเรียลสิ “Why not you ?”

มันเป็นของขวัญที่ยอดเยี่ยมที่สุด….

เขียนโดย – Russell Wison

เรียบเรียงและแปลโดย Sports Talker TH https://web.facebook.com/Sports-Talker-TH-318238271948072

โหวตเป็นกระทู้แนะนำ
Manchester United Forever ++
ออฟไลน์
นักเตะอบต.
Status:
: 0 ใบ : 0 ใบ
เข้าร่วม: 16 Jan 2020
ตอบ: 1549
ที่อยู่:
โพสเมื่อ: Sat Mar 20, 2021 14:26
[RE: Russell Wilson and The Box]
ผมในฐานะแฟน seahawks อยากให้ทีมเทรดเสี่ยนะ 555555 แบร์ให้มาโคตรอลังการ
0
0
หากโดน 40 เรื้อน จะถูกแบน
ออฟไลน์
ดาวซัลโวยุโรป
Status:
: 0 ใบ : 0 ใบ
เข้าร่วม: 13 Mar 2008
ตอบ: 19654
ที่อยู่:
โพสเมื่อ: Sat Mar 20, 2021 21:49
[RE: Russell Wilson and The Box]
ตัวอยู่กับเอลเวย์เลยฮะ
เดี๋ยวเฮียเซ็นการ์ดให้
0
0
หากโดน 40 เรื้อน จะถูกแบน
AFC Wimbledon "The Real Dons"
ออฟไลน์
ดาวซัลโวยุโรป
Status: The Potters
: 0 ใบ : 0 ใบ
เข้าร่วม: 05 Sep 2013
ตอบ: 7275
ที่อยู่: Stoke City
โพสเมื่อ: Sat Mar 20, 2021 21:57
[RE: Russell Wilson and The Box]
อ่านเพลิน​ดีครับ
0
0
หากโดน 40 เรื้อน จะถูกแบน
ไปหน้าที่ 1
ไปที่หน้า
GO
ตั้งกระทู้ใหม่
กรุณาระบุเหตุผลที่จะแจ้งความ
ผู้ต้องหา:
ข้อความ:
Submit
Cancel
กรุณาเลือก Forum และ ประเภทกระทู้
Forum:

ประเภท:
Submit
Cancel