สวัสดีครับ วันนี้ผมขอนำเสนอเรื่องราวของ Al Harrington ที่พูดถึง Draft Class ปี 1998 หวังว่าจะถูกใจแฟนๆ รุ่นเก๋านะครับ

Draft Classic ปี 1998

5 นาทีหลังจากที่โดนดราฟ โดยทีม Indiana Pacers ในลำดับที่ 25 …
ผมบอกก่อนเลยว่าผมนั้นเติบโตมาโดยเป็นแฟน New York Knicks แล้วผมก็โคตรเกลียดทีม Indiana Pacers หลังจากผมโดนดราฟโดยทีม Pacers ผมสตั้นไปชั่วขณะ สักพักนึง Larry Bird ก็โทรหาผม แล้วเค้าก็พูดว่า

“ Surprised ใช้ไหม ???”

ผมก็ตอบกลับไปว่า “ไม่หรอกครับ” แต่ในใจผม “ใช้สิ มันโคตรเซอร์ไพร์เลย” ซึ่งไม่เพียงแค่อันดับดราฟของผมจะตกลงมาตั้งอันดับที่ 25 เท่านั้น ทีม Pacers ยังดราฟผมมาอีก ที่ยิ่งเจ็บไปกว่านั้น ผมยังต้องเล่นกับ Reggie Miller ที่ทำผมใจสลายมานักต่อนัก จากการที่เค้าซัดทีม Knicks ของผมจนต้องพังพาบมาหลายครั้ง
“ผมถึงกับต้อง สบถในใจว่า “เยสเข้ ทำไมกรูต้องเล่นให้ทีมที่เกลียดที่สุดในชีวิตด้วยเนี่ย”

วันนี้ผมเลยอยากย้อนอดีตกลับไปเรียงลำดับการดราฟของปี 1998 ใหม่ ว่าใครควรที่อยู่ในลำดับ 1 – 10 และแน่นอนว่าต้องผมมีอยู่ด้วย 5555+



10. Cuttino Mobley

Position – Shooting Guard , Rhode Island ( อันดับดราฟจริง ลำดับที่ 41 โดย Houston Rockets )

Cuttino Mobley โดนดราฟเข้ามาในรอบที่ 2 ซึ่งผมว่ามันบ้ามากๆ เพราะว่า Cuttino Mobley นั้นเล่นได้โคตรดีเลย ซึ่งถือว่าเป็นความโชคดีของ Rockets สมัยนั้นเค้าเล่นคู่กับ Steve Francis ซึ่งทำให้ผมถึงการ์ดคู่หูสมัยนี้นั้นก็คือ คู่ของ Damian Lillard กับ C.J.Mccullum

ในตอนนี้ Cuttino เป็นเพื่อนบ้านของผม ผมยังนึกถึงสมัยก่อนอยู่เลย ผมว่าสมัยก่อน Cuttino สามารถกดนัดละ 30 แต้มต่อเกมส์ก็ได้ถ้าเค้าอยากจะทำ แต่ในตอนนี้ Mobley เหมือน Uncle Drew ไปแล้ว ผมสีเทาอย่างกับคนอายุ 80 อะไรอย่างนั้น

สุดท้ายนี้ผมคิดว่า Draft Class ปี 1998 เป็นอะไรที่พิเศษ เพราะแต่ละคนสามารถแบกทีม เปลี่ยนเกมส์กันได้เกือบทุกคน เริ่มโดย Dirk ที่เหมือนคนที่พลิกโฉมของคนที่เล่นวงใน สามารถออกมาเล่นนอกได้ ส่วนคนอื่นๆ ก็เป็นพวก Hybrid ที่สามารถเล่นได้หลายตำแหน่ง ไม่ว่าจะผม , Antawn , Paul ซึ่งในเกมส์รับพวกเราก็สามารถกันคนที่อยู่คนละตำแหน่งได้ และผมก็อยากให้จดจำไว้ว่า Draft Class ปี 1998 และก็ถือว่าเป็นการดราฟที่น่าจดจำตลอดกาลเหมือนกัน



9. Larry Hughes
Position – Point Guard , St. Louis
( อันดับดราฟจริง ลำดับที่ 8 โดยทีม Philadephia 76ers )

ผมเคยเล่นกับยอดผู้เล่นมาหลายคน แต่สำหรับ Larry Hughes แล้ว ผมว่าเค้าเป็นนักบาสที่ฉลาดที่สุดแล้วละ เค้าเล่นเกมส์บุกก็ได้ เกมส์รับก็ดีซึ่งครบเครื่องมากๆ
เมื่อตอนที่เค้ายังหนุ่มๆ Larry นั้นมีสมถภาพทางร่างกายที่สุดยอดคนหนึ่ง ตอนอยู่กับ Iverson เค้าทำให้ Sixers ในตอนนั้นน่ากลัวอย่างที่สุด ไม่ว่าเค้าจะไปที่ไหนเค้าก็สามารถเติบเต็มและทำให้ทีมดีขึ้นได้



8. Al Harrington
Position - Forward , St. Patrick High School
( อันดับดราฟจริง ลำดับที่ 25 โดยทีม Indiana Pacers )

อันดับ 8 นี้ผมขอเลือกตัวเอง
ถ้ามองจากการดราฟในปีนั้น ผมอาจจะได้อยู่ในอันดับที่ 1-2 ก็ได้ ถ้าผมไม่บาดเจ็บไปเสียก่อน อย่างน้อยผมต้องอยู่ในลำดับ Top 10 ผมเล่น NBA มา 16 ปี มีหลายปีที่ผมทำผลงานได้ยอดเยี่ยม ผมมันเป็นพวกเปลี่ยนเกมส์ได้ ถ้าผมได้เล่นในสมัยนี้ ผมอาจจะได้ค่าเหนื่อย 150 ล้านแล้วก็ได้ เพราะลีคสมัยนี้ ผู้เล่นที่สูง 6 ฟุต 8 นิ้ว หรือ 6 ฟุต 9 นั้นจำเป็นที่จะต้องเล่น Guard หรือ Forward ก็ได้ บางครั้งผมยังยืนเซ็นเตอร์ได้เลย เกมส์ในสมัยนี้เป็นเกมส์ที่เปิดกว้างและยังเล่นกันเร็วมาก ซึ่งถ้าผมเล่นอยู่ในสมัยนี้ผมต้องเกิดได้มากกว่านี้อย่างแน่นอน …



7. Mike Bibby ,

Position – Point Guard , Arizona
( อันดับดราฟจริง ลำดับที่ 2 โดยทีม Vancouver Grizzlies )

ผมมีเรื่องสนุกๆ เกี่ยวกับ Mike Bibby จะเล่าให้ฟัง …
ในตอนนั้นผมไปที่โรงเรียน St.Patrick กับ Shaheen Halloway ซึ่งในขณะนั้น Shaheen กับ Mike เป็นผู้เล่นในระดับมัธยมที่ดีที่สุดอันดับ 1 และ 2 ใน Class 96 ส่วนผมอยู่ใน Class 98 ซึ่งนั้นก็ทำให้ Shaheen ไม่ชอบ Mike Bibby เอามากๆ เพราะเป็นคู่แข่งกัน พอถึงเวลาแข่ง Shaheen ก็เล่นหนักใส่เลย เค้าจะบอกตลอดว่า “กูเบื่อที่จะมีคนพูดว่า Mike เก่งกว่ากรู”
มีอยู่การแข่งขันครั้งหนึ่งที่เราเกือบจะได้เจอกัน แต่เราอยู่กันคนละสายจึงไม่ได้เจอกัน เรากินอาหารอยู่ในโรงอาหารเดียวกัน พอเห็น Mike เท่านั้นแหละ เพื่อน Shaheen ก็ด่า บ่นอยู่นั้นแหละ จนไม่ได้กิน 555 แถมยังมาชวนผมให้ไม่ชอบ Mike อีก…
Mike Bibby ถูกดราฟเข้ามาเป็นอันดับที่ 2 ซึ่งผมว่าเค้าก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวัง ทำผลงานได้ดีทีเดียว เวลานึกถึง Mike ต้องเป็นลูกจั๊มช็อตที่แม่นยำ และลูกหลอกกินฟาล์วของเค้าละ



6. Rashard Lewis

Position – Small Forward , Alief Elsik High School
( อันดับดราฟจริง ลำดับที่ 32 โดยทีม Seattle SuperSonics )

ย้อนความกลับไปสมัยนั้น ผมและ Rashard Lewis ยังอยู่ High School ในตอนนั้นตัว Top ระดับไฮสกูค จะได้รับการชักชวนจาก สมาคมบาสเกตบอลสหรัฐอเมริกา หรือจากบรรดา Nike และ Adidas ให้เข้าร่วมแคมป์เพื่อประชันฝีมือกัน ณ ขณะนั้นผมกับ Lewis กำลังช่วงชิงกันเป็นนักบาสที่เก่งที่สุดในระดับ High School กันอยู่ ผมได้ MVP ของ Nike Camp ส่วน Lewis ได้ MVP ของ Adidas Camp ทำให้เราทั้งสองถูกจับตามองจากบรรดาสื่อมวลชนทั้งหลาย
สไตร์การเล่นของ Lewis นั้นเป็นสไตร์ที่ผมชอบมาก การเล่ยของเค้าช่างสมูทเอามากๆ เปรียบได้กับ Kawhi Leonard ในสมัยนี้ได้เลย เค้าเล่นได้ทั้งนอกและใน ยิงสามก็เยี่ยมให้เล่นลูกโพสก็ยอด
หลังจากที่โดนดราฟเข้ามาในรอบที่ 2 บรรดาสื่อมวลชนต่างมองข้ามเค้าไป แต่เค้าก็พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นแล้วว่า ทุกคนคิดผิด



5. Jason Williams ,
Position – Point Guard , Florida
( อันดับดราฟจริง ลำดับที่ 7 โดยทีม Sacramento Kings )

ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้รู้จักกับ Jason Williams เป็นการส่วนตัวนัก แต่สำหรับผมแล้ว ผมเชื่อว่าผู้เล่น NBA ทุกคนต้องชอบดูการเล่นของเค้าอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะเป็นพรสวรรค์หรือความน่าตื่นตาตื่นใจ ที่ตัว Williams ได้แสดงออกมานั้นช่างงดงามเสียนี่กระไร Jason Williams เหมือนกับนักเวทมนต์ทางด้านบาสเกตบอลยังไงยังงั้น สิ่งที่ผมชอบมากในตัวเค้าก็คือ ตอนที่ตัว Jason อยู่กับ Miami Heats ซึ่งเป็นที่ที่เค้าไม่มี EGO เลย แตกต่างจากทุกที่ที่เค้าเคยอยู่มา และปีนั้น Heats ก็เป็นแชมป์ NBA โดยเค้าจะลุกจากม้านั่งสำรอง แล้วก็ปล่อยของช่วยทีมจนบรรลุเป้าหมายในการเป็นแชมป์ได้สำเร็จ



4. Antawn Jamison,
Position – Power Forward , North Carolina
( อันดับดราฟจริง ลำดับที่ 4 โดยทีม Toronto Raptors )

Antawn Jamison ก็เหมือนกับ Paul Pierce ตรงที่เป็นพวก herky-jerky player ซึ่งนั้นก็คือความสามารถเฉพาะตัวสูง มีการเข้าทำแต้มได้อย่างหลากหลายรูปแบบ ไม่ว่าคุณจะจับเค้ายังไง เค้าก็จะหาวิธีทำแต้มได้อยู่ดี เค้านั้นเป็นพวก Scoring Machine โดยแท้ Antawn นั้นเป็นผู้เล่นที่ผมเกลียดมากๆ เวลาผมประกบเค้า ผมคลาดสายตาไปแว็บเดียว เค้าไปแล้ว หลุดไปแล้ว ฉะนั้นเวลาจับเค้าต้องให้ความสนใจเค้าอย่างเต็มที่มิฉะนั้นจะน้ำตาตกได้อย่างง่ายดาย แต่ถึงเราจะจับเค้าได้แล้ว เค้าก็จะหาวิธีที่เค้าได้เปรียบเล่นงานเราอยู่ดี



3. Vince Carters .
Position – Small Forward , North Carolina
( อันดับดราฟจริง ลำดับที่ 5 โดยทีม Golden State Wariors )

หลังจากที่ NBA Lockout จบลง ทีมของผม Indiana Pacers เปิดบ้านรับการมาเยือนของ Toronto Raptors เกมส์นั้น Vince Carters Windmill ดั้งใส่เรา และมันทำให้ผมได้เรียนรู้ว่า เมื่อทีมคู่ต่อสู้ดั้งใส่เรา อย่าลุกขึ้นทำท่า Crazy ตกตะลึงอะไรทำนอนนั้น 555
เพราะหลังจาก Vince ดั้งเสร็จผมร้อง OOOOOOH S***!” ลุกขึ้นแล้วพูดว่า “แม่งสุดยอดเลย”
แต่เพื่อนร่วมทีมของผม Dale Davis ดึงผมลงนั่งเก้าอี้ แล้วพูดว่า “เมิงนั่งลงได้แล้วสราด”
ผมบอกได้เลยว่าไม่มีใครที่มีสภาพร่างกายที่ยอดเยี่ยมเหมือนเค้าแล้ว เหมือน Vince จะได้รับพรจากพระเจ้าให้มีสมถภาพทางร่างกายแบบนั้น ในความคิดของผมเค้านั้นเป็นผู้เล่นที่ดั๊งได้สวยงาม ดุดัน แฝงไปด้วยพลัง ที่ดีที่สุดตลอดกาล บางคนอาจจะบอกว่า Dominique Wilkins นั้น Explosive เหนือกว่า Vince Carters แต่ผมไม่เชื่อหรอก เพราะ Vince นั้นอยู่เหนือกว่าอีกระดับ



2. Paul Pierce,
Position – Small Forward , Kansas
( อันดับดราฟจริง ลำดับที่ 10 โดยทีม Boston Celtics )

สมัยที่เรายังแข่งขันกันตอนหนุ่มๆ ด้วยความสัตย์จริง ผมแม่งโคตรเบื่อเลยเวลาเจอ Paul Pierce กับ Antoine Walker สองคนนี้พูดห่าอะไรก็ไม่รู้ทั้งเกมส์เลย บางทีผมก็ขอร้องพระเจ้าให้ทั้งสองคนนี้หุบปากเสียที 555+
แต่ผมก็ยอมรับในตัว Paul Pierce เค้านั้นเป็นบาสพรสวรรค์โดยแท้ สมแล้วที่ทุกคนยกให้เค้าเป็นตำนาน การเล่นของ Paul นั้น So weird มากๆ ผมกับ Paul Pierce นั้นเจอกันบ่อยมากๆ เพราะเราอยู่สายตะวันออกด้วยกัน เวลาผมจับเค้าบางทีผมก็บอกกับตัวเองว่า คราวนี้เราทำได้ดีแล้ว ผมจับเค้าติดหนึบเลย ไม่ให้ตัว Paul ได้เล่นถนัดในแบบที่เค้าชอบ แต่พอสักพักสิ่งที่ผมคิดหาเป็นเช่นนั้นไม่ เค้าก็ยังสามารถหาวิธีมาเล่นงานผมจนได้ เรียกเอาฟาล์วลงได้บ่อยๆ บางครั้งผมเลยอยากจะบ้าตาย แต่อย่างไรก็ตามผมก็เรียนรู้และรักเสมอเมื่อต้องมาประกบ Paul Pierce
ในตอนนี้เราทั้งสองก็เป็นเพื่อนที่สนิทกัน ไปเที่ยวด้วยกัน ทานอาหารค่ำด้วยกันบ้าง ซึ่งถ้าสมัยก่อนเวลาถามผมว่าจะเป็นเพื่อนสนิทกับ Paul Pierce ได้หรือไม่ “ผมคงตอบกลับไปว่า ไสหัวเมิงออกไปซะ 555”



1. Dirk Nowitki ,
Position – Power Forward , Germany
( อันดับดราฟจริง ลำดับที่ 9 โดยทีม Milwaukee Bucks )

ผมให้ Dirk อยู่อันดับหนึ่ง !!!
ก่อนที่จะถึงวันดราฟ ผมเคยเจอกับ Dirk มาก่อน เท่าที่ผมจำได้มันเป็น World Game ที่ผมได้เจอกับทีมชาติเยอรมนี พอเล่นไปสักพัก ผมก็ถามเพื่อนของผมว่า “ไอ้หมอนี่เป็นใครวะ” เล่นกับบอลได้ดีมากๆ ยิงได้ทุกจุดของสนาม ผมไม่เคยเห็นผู้เล่นชาวยุโรปที่เล่นได้แบบนี้มาก่อน
จนพวกผมตั้งฉายาให้เค้าว่า “Nasty Dirk” หรือว่า Dirk ผู้น่ารังเกลียด 555+
การเข้าสู่ NBA ของ Dirk ทำให้ตำแหน่ง Power Forward นั้นเปลี่ยนโฉมไปเลย เพราะสมัยก่อนพวกที่เล่นในจะไม่นิยมออกมายิง 3 แต้มกัน แต่ Dirk ถอยออกมายิง ไม่เพียงเท่านั้น เวลา Dirk ชูต อย่าได้หวังจะบล็อกเพราะตัวเค้าสูงตั้ง 7 ฟุต แถมเฟดอีกต่างหาก จะป้องกันได้อย่างไร ??

Credit - Al Harrington
แปลและเรียบเรียงโดย Sport Talker TH https://web.facebook.com/Sports-Talker-TH-318238271948072
ฝากกดติดตามและกดไลท์กดแชร์ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

ชอบๆ ขอบคุณครับ

พูดถึงป๋าเดิร์กละ เป็นคนที่ทำให้ผมสิ้นหวังที่สุดละ จะประกบแกยังไงให้ยิงยากที่สุดอะ

เฟดอเวย์เข่าลอย + เรนโบว์ช็อตเข้าไปอีก ห่างไปก็ยิงลง ชิดไปก็ฟาวล์เจอลูกโทษแบบออโต้อีก

Al Harrington ทำให้นึกถึงวอริเออร์ยุคไม่รุ่งเรือง เล่น Small ball ทีมเดียวในลีคเลยมั้ง แล้วตัวแกเล่นเซนเตอร์ สังเกตง่ายากเพราะหัวย่น

J-Will ที่ 1 ในใจตลอดกาล ตอนโดนเทรดออกจากคิงส์นี่เสียใจพอๆ กับตอนฟาวเลอร์โดนขายไปลีดส์เลย

ป๋าวินซ์นี่คือคนที่ทำให้ทีมบาสยุคที่ผมคนแย่งกันใส่เบอร์ 15

ตอนแรกเราก็งงว่า ทำไมแย่งเบอร์นี้วะ

เหมือนแถวโรงเรียนผมเลยฮะ ปกติ 4-15 เบอร์ 15 นี่แทบจะท้ายๆละที่จิ้ม ป๋าดัง 15 แม่งต้องจับฉลากแย่งกัน

ผมอินมังงะ จิ้ม 4 ไม่เคยมีใครขอแย่ง

ผมโคตรรัก Paul Pierce

เล่น Isolation ไม่ต้องยาก ง่ายๆ แต่ได้แต้ม ฝีปากเอาเรื่องอีกตังหาก

ส่วนป๋า Dirk นี่คงรักกันทุกคน ฟอร์มตบ heat นี่สุดจริงๆ

ผมก็ใส่เบอร์ 4 ตอนเป็นนักบาสโรงเรียน เพราะเป็นเพื่อนสนิทกับไอคนที่เก่งที่สุดแล้วมันจะให้ผมเลือกเบอร์ก่อนคนแรกตลอด ตอนนั้นอิน อาคางิ แต่ผมเป็นสำรองของสำรองอีกทีนึงนะ

Double P นี่สุดจิงท่านเล่นง่ายได้แต้ม กินฟาว ครบเครื่อง
ส่วนเดิร์ค Lebron บอกว่าวิธีป้องกันเดิร์คคือรอให้ป๋าเดิร์คยิงไม่ลงเอง