เจ ชนาธิปเผยมาตราฐานที่สูงขึ้นเมื่อต้องไปเตะในเจลีก ที่นั่นมีการวางระบบฟุตบอลตั้งแต่ระดับรากฐานซึ่ง เด็กญี่ปุ่นจะถูกฝึกมาในรูปแบบเดียวกันทั้งประเทศ ซึ่งเจ ยอมรับว่า ฟุตบอลที่ญี่ปุ่น กับไทยต่างกันมาก อย่างเช่นการวิ่งที่ต้องมากขึ้นเพื่อตอบสนองการเพรสซิ่งทั้งเกมส์ และเป็นจุดที่ต่างจากการเล่นในไทย

ถ้า "เจ" อยู่เมืองไทย วิ่ง 7 กิโลเมตรต่อ 1 แมตช์ 90 นาที ถือว่าเยอะ เล่นสบายๆ แต่ที่ เจลีก ทำไม่ได้ อย่างน้อยต้องมา 10 กิโลเมตร ขึ้นไป บางเกมเยอะสุดต้องถึง 12 กิโล ซึ่งสถิติเจลีก นักเตะวิ่งเยอะสุดพุ่งไปถึง 14 กิโลเมตร ต่อ 1 เกม สูงมากๆ




https://www.facebook.com/Siamsport/photos/a.136046083106567/4004211389623331

ค่าเฉลี่ยทีมคงราวๆ 110-111 โหดจัด

การเคลื่อนที่ต้องสอนกันตั้งแต่เด็กๆ

ที่ไทยวิ่งน้อยเพราะนักเตะนอนบ่อยหรือเปล่า กรรมการเอะอะเป่าหยุด 555

ลีกที่คุณภาพดี วิ่งเยอะ ทำให้เกมส์เร็วจากการเพรส พอบอลถึงตัวมีเวลาให้ทัชชิ่งน้อย บอลแรกถึงสำคัญ บีบให้นักเตะต้องคิดก่อน1-2จังหวะก่อนบอลมา ในเมื่อต่างคนต่างเร็ว ก็บีบให้ต้องทำลายคู่แข่ง(จังหวะเข้าทำแบบหวังผล)กันด้วยหาช่องโหว่จากพื้นที่ จากจังหวะการเล่น ผลคือจังหวะเข้าทำต้องเร็ว แม่น ถึงหวังผล

บอลไทย วิ่งน้อย เกมส์ช้า เลยมีเวลาให้ม้วนไปมาม้วนจนเค้าลงไปอุดกันหมดแล้ว พอช้าจนเค้ามีเวลาลงไปอุด เกิดการทิ้งพื้นที่ให้ขึ้นเกมส์โล่งเป็นทุ่งแต่ลงไปแพ็คไม่มีพื้นที่ให้เจาะ จะเข้าทำก็เลยบีบให้หาทางใช้ individual เอา เอาตรงนี้ไปเจาะ individual มาจากไหนก็มาจากตัวนอก เล่นกันแบบนี้ และถึงทีมเล็กบาวทีมจะเอาระบบเข้าสู้แต่เด็กไทยไม่ได้ฝึกบอลระบบอย่างถูกต้องตั้งแต่เด็ก ยังไงก็มีช่องมีความผิดพลาด ทีมใหญ่มีเงินก็เอาตัวนอกเข้าเจาะเป็นหลัก

อันนี้คือ 5-10ปีก่อน ตอนนี้ก็ยังเป็นแต่ดีขึ้นมากแล้ว แต่บางทีมก็ยังเล่นแบบนี้อยู่ โดนเฉพาะโค๊ชไทยทั้ง T1-T3

ที่เจมันเจ็บบ่อยก็เพราะวิ่งนี่แหละ นัดนึงได้วิ่งระยะทางติด top3 ของทีมตลอด ส่วน no.1 ก็แน่นอน อาราโนะ
ไม่งั้น2คนนี้ไม่ได้เป็นลูกรักพ่อมิช่าหรอก

บอลไทยผมดูไม่สนุก เพราะนักเตะนอนกันบ่อย กรรมการเป่าฟาวล์ง่ายแต่ใบเหลืองออกยาก

ใช่ครับ เตะปั้ป นอน บางทีนักเตะ ก็ไม่อยากเตะบอลออกแต่ก็ต้องจำใจเตะ กลายเปนว่า พอไปดูเจลีค แล้วมาดูบอลไทยนี่น่าเบื่อไปเลย

เรื่องระยะการวิ่งเจลีกนี้ระดับเดียวกับ ucl เลยนะเนี้ย

นึกถึงช่วงบุรีรัมย์ครองความยิ่งใหญ่ ลุงเนแกย้ำนักย้ำหนาว่าทุกคนในทีมต้องวิ่งให้ได้เกิน10กม. รู้สึกว่าเยอะสุดตอนนั้นจะเป็นจักรพันธ์มั้งได้ประมาณ12 กม.

นักบอลไทยรวมถึงคนไทยที่เตะบอลกันเล่นๆนี่ส่วนมากมีความคิดฝังหัวกันมาว่า ใครวิ่งไล่บอลเยอะๆ ใครวิ่งใช้แรงเข้าว่ามันดูไม่เท่ ต้องทำเก๋ายืนดักบอล ป้องกันด้วยสายตาเอาดิมันดูเก๋าๆคูลๆกว่าเยอะ

ซึ่งนั่นแหละต้องเปลี่ยนวิธีคิดก่อน ทีนี้วิ่งมันก็ดีแต่ต้องวิ่งให้เป็น วิ่งและขยับกันเป็นกลุ่มทั้งทีม ต้องวิ่งแบบมียุทธวิธีไม่งั้นเสียแรงเปล่า แล้วอีกอย่างคือผมเชื่อว่านักบอลรุ่นหลังๆเนี่ยเข้าใจแล้วว่าการวิ่งบีบมันสำคัญ ไม่ค่อยมีพวกทำเก๋าป้องกันด้วยสายตาเท่าไหร่ละ

แต่ปัญหาคือ แรงและความฟิตในการวิ่ง ของนักบอลบ้านเรามันไม่พอที่จะทำได้สม่ำเสมอทั้งเกม คือเอาแค่ในไทยลีคมันก็แรงความฟิตพอๆกันมันเลยสู้กันได้ แต่พอไปเอเชียเท่านั้นแหละรู้เรื่อง เห็นความต่างชัดเจน

เอาง่ายๆแค่บอล Acl ที่ผ่านมา ทีมมารินอสของอุ้มจากเจลีคว่าวิ่งเยอะๆ เจอเกาหลีแมร่งวิ่งเยอะกว่าแถมฟิตกว่าอีกบดจนมารินอสต้องพ่ายไปเพราะแรงหมดก่อนหน้าตาเฉย

ทีนี้นักบอลบ้านเราก็อย่างที่เจมันบอก ยังมีพวกแบบซ้อมเหยาะๆแหยะ ถึงวันเงินออกก็แค่รับตังจ่ายค่าบ้านค่ารถแค่นี้ก็พอใจแล้ว แบบนี้น่าจะเยอะ

แล้วก็นอกจากนี้วินัยในการดูแลตัวเอง กินยังไงให้ฟิต ต้องเสริมอะไร อย่างสมัยเจไปใหม่ๆทีมงานยังบอกว่าเห้ยขาดสารอาหารตรงนี้นะ ไปเน้นทานปลามาเยอะๆ อะไรทำนองนี้ บ้านเราผมเขื่อว่าก็คงมีทีมงานแบบนี้ดูแลแต่นักบอลไทยบางส่วนอ่ะมันทำตามรึเปล่า กินเหล้าสูบบุหรี่ นอนดึก ติดสาว มีแน่ๆ แต่พวกวินัยดีๆดูแลตัวเองดีก็มีเยอะ เพียงแต่บางทีโนวฮาวทางฟุตบอลของเราทำไมมันสร้างคนวิ่งให้เยอะๆไม่ได้เท่าเจลีคแบบที่เราเห็น มันขาดอะไร

ไอรางวัลที่สมาคมให้ทีมที่นักเตะไทยทำประตูได้เยอะสุดอ่ะ ควรเปลี่ยนมาให้ทีมที่นักเตะเคลื่อนที่มากที่สุดดีกว่าเยอะ

ขนาดบางเตะอาชีพบางคนอย่างเดอบรอย บรูโน่ ที่มีทั้งเทคนิคสกิลจ่ายบอลแต่วิ่งไล่บอลโคตรเยอะยังกะผู้เล่นโนเนมลีกวัน

ไม่แปลกใจเลยที่ทีมชาติญี่ปุ่น ฟิตจัดๆ