ธรรมดามันควรจะเป็นสโมสร 2 สโมสรตกลงกัน ถึงเปิดทางให้สโมสรที่จะซื้อ เข้าไปคุยรายละเอียดกับนักเตะได้
แต่ก็มีข่าวอยู่เรื่อยๆ เช่น อูอาร์ที่ไม่กี่วันก่อนตกลงรายละเอียดกันได้แล้ว รอให้อาร์เซน่อลตกลงค่าตัวกับลียง
และข่าวอื่นๆทั้งข่าวเต้าหรือจากนักข่าวขั้นเทพ เช่น โรมาโน่เองก็เสนอข่าวแนวนี้
เพราะบางทีก็เห็นมีการต่อว่า ลงโทษ ฯลฯ กับสโมสรที่ทำเช่นนี้ อย่างลิเวอร์พูลกับฟาน ไดจ์หรือเพราะทีมอื่นจับไม่ได้คาเขาครับ เลยไม่โดน

ผมคิดว่าออกมาได้สองประเด็นครับ

ติดต่อข้อตกลงเอเย่นนักเตะก่อนจริงๆ
ทีมขายก็ไม่รู้จะฟ้องไปทำไมให้เสียเวลา เพราะอาจจะหลักฐานไม่แน่น หรือไม่ทำอะไรให้ทีมต้นสังกัดต้องกระทบหรือหงุดหงิดอะไร รอยื่นราคามาก็พอ

หรือประเด็นที่สอง คงขออนุญาตต้นสังกัดก่อนจริงๆว่าสนใจตัวนี้ แต่ขอพูดคุยรายละเอียดตัวเลขหรือความต้องการของนักเตะก่อน ถ้ามีความเป็นไปได้ จะยื่นข้อเสนอมาที่ทีมต้นสังกัดอย่างเป็นทางการอีกที

ปล. ผมเดาล้วนๆนะครับ
ช่วยๆวิเคราะห์เฉยๆ ไม่ไช่ fact

ตามหลักการต้องแบบที่คุณบอกครับ คือสโมสรดีลกันได้แล้วจึงไปคุยกับนักเตะ ซึ่งก็เป็นแบบที่เราเห็นกันในข่าวทางการครับ จะเป็น AgreedสโมสรAตอนรับข้อเสนอสโมสรB 2-3วันต่อมาเมื่อตรวจร่างกันเสร็จก็จะ Official นาย ก ตกลงเซ็นสัญญา อันนี้คือเบื่องหน้าที่ออกจากสโมสร

แต่มันขัดกับความเป็นจริงน่ะครับ คือคุณจะจ่ายเงินเป็นพันๆล้านบาทเพื่อซื้อใครสักคนโดยที่ก็ไม่รู้ว่าไอคนนั้นมันจะอยากมาเล่นกับคุณไหม ทัศนคติ ความต้องการมันต่อทีมต่อแท็คติกเป็นยังไง มันแบบนี้ไม่ได้หรอก เพราะฉะนั้นทุกสโมสรจะรู้กันครับว่านักเตะจะดีลผ่านเอเย่นต์เองเมื่อมีสโมสรภายนอกติดต่อมา หรือบางทีอาจเป็นโค้ชมากล่อมมาคุยกับนักเตะเพื่อชักชวนเองเลย เมื่อนักเตะโอเครแล้วการดีลระหว่างสโมสรจึงเกิดขึ้น

อันนี้ผมสังเกตเองนะ ข่าวพวกยูไนเต็ดเวลา48ชมน่ะ ผมคิดว่าคือสโมสรดีลกับนักเตะได้ และกำลังจะดีลกับสโมสรต้นสังกัดต่อ ซึ่งถ้ามันสำเร็จ ภายในสองวันนักเตนคนนี้จะเป็นผู้เล่นยูไนเต็ด ซึ่งส่วนใหญ่ไม่เพราะยูไนเต็ดโดนโก่ง 555

กรณีฟานไดร์จลิเวอร์พูลเล่นเกินเบอร์ไปหน่อยครับ คือไปผิดมารยาทที่ระหว่างสโมสรเค้าทำเป็นธรรมเนียมกันในเรื่องนี้ คือเอาเรื่องที่คุยกับนักเตะเสร็จเรียบร้อยแล้วไปปล่อยข่าวในเอคโค่ ซึ่งข่าวจะเป็นแนวๆลิเวอร์พูลดีลฟานไดร์จได้แล้ว ตัวนักเตะไม่สนใจจะไปซิตี้ ที่ลิเวอร์พูลทำแบบนี้เพราะจะกดค่าตัวฟานไดร์จเพราะตอนนั้นงบมีแค่50ล้านแต่เซ้าเรียก70 เซ้าเลยต้องการให้สโมสรอื่นเข้ามาแข่งขันเพื่อกดดันให้ลิเวอร์พูลจ่าย พอลิเวอร์พูลเล่นน่าเกลียดแบบนี้เซ้าท์เลยย้อนว่าจะฟ้อง ลิเวอร์พูลเห็นว่าสู้ไม่ได้เพราะตัวเองนี่แหละไปปล่อยข่าวซึ่งย่อมมีมูลสืบย้อนกลับมา เลยถอยจากดีลนี้ครับ

ความเห็นส่วนตัวคิดว่า น่าจะเป็นได้ทั้งติดต่อและเจรจาค่าตัวกับสโมสรก่อน และอีกแบบน่าจะเป็นประเด็นที่2 ของเม๊นบนนะครับ
.
คือ ติดต่อสโมสรก่อน ว่าสนใจนักเตะ แต่ขอคุยกับนักเตะก่อนว่าสนใจมั๊ย รายละเอียดสัญญาเป็นยังไง แล้วค่อยมาเจรจากับสโมสรอีกที
.
เพราะสมัยก่อนเคยมีกรณี สโมสรตกลงกันได้หมดแล้ว แต่นักเตะไม่อยากย้ายขึ้นมาซะ สโมสรทั้ง 2 ฝ่ายก็เตรียมตัวไปซื้อ หรือขายนักเตะที่มีผลกระทบกับดิลไปแล้ว เช่น ซื้อนักเตะที่จะมาแทนตัวที่จะขาย หรือขายนักเตะที่จะซื้อมาแทนที่ไปแล้ว ทำให้เกิดอาการ "เก้อ" ได้ครับ
.
ยิ่งจำนวนเงิน การจ่ายระหว่างสโมสรเยอะกว่าการตกลงค่าเหนื่อยนักเตะ ยิ่งทำให้เสียหายหนัก ถ้านักเตะตัดสินใจไม่ย้ายภายหลัง

ตามครรลองทั่วไป โดยปกติทีมอยากซื้อก็จะแสดงเจตจำนงไปยังสโมสรของนักเตะก่อนแหละครับ

ถ้าเขาพร้อมขายก็ปล่อยให้คุยกับนักเตะ ส่วนเรื่องค่าตัวก็ไว้เจรจากันในลำดับถัดไป

ในส่วนของ Personal Term อันนี้ต้องคุยกับเอเย่นต์ ก็ครอบคลุมทั้งหมด เช่น ค่าจ้าง ระยะเวลาของสัญญา ส่วนแบ่งจากค่าตัว โบนัสภักดี ฯลฯ

จริงๆมันเป็นความผิด ที่เป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วอ่ะฮะ (พูดง่ายๆว่าผิดแต่ควรทำฮะ)

คือไอ้พวกข่าวที่บอกว่าตกลงกับนักเตะ,เอเยนต์ได้แล้ว อันนั้นส่วนใหญ่(ทั้งหมดนั่นล่ะ) ไม่ใช่ข่าว official อ่ะฮะ

เป็นข่าวจากวงใน(ถ้าไม่นับเรื่องนั่งเทียน) เพราะมันออกมาจากปากเอเยนต์หรือนักเตะโดยตรงไม่ได้ฮะ มันจะผิดกฏทันที

แต่ถามว่าทำไมไม่มีใครเอาเรื่อง?? ก็เพราะวันนี้สโมสรเราอาจจะเป็นผู้เสียเปรียบ(นักเตะในทีมแอบไปคุยกับสโมสรอื่น)จริง

แต่วันหน้าเราก็เป็นฝ่ายได้เปรียบอ่ะฮะ เพราะเราเองก็ต้องไปเจรจากับนักเตะคนอื่นๆเช่นกัน

ที่ไม่ทำตาม route ตามกฏเป๊ะๆ เพราะมันโคตรเสียเวลาอ่ะฮะ..เราต่อรองค่าตัวกับสโมสรตั้งนาน เงื่อนไขโน่นนี่ละเอียดยุบยับ

สุดท้ายต่อรองเรียบร้อย agreed เงื่อนไขผ่อนจ่าย, ส่วนของ add-on ตกลงกันทุกอย่างเสร็จสรรพ..(ไม่รู้กินเวลาไปกี่วัน)

ไปคุยนักเตะ นักบอก.."อ๋อ ผมไม่อยากย้ายอ่ะ" ตึ่งโป๊ะ!!..โคตรเสียเวลาทั้ง 2 ฝั่งอ่ะฮะ..ทางที่ดีคือไปคุยกันให้เรียบร้อยก่อน

แต่กรณีที่ทำแล้วโดนฟ้องนั่นก็มี..คือสโมสรต้นสังกัดไม่อยากขายจริงๆ เท่าไหร่ก็ไม่ปล่อย แต่ดันแอบไปคุยให้เค้าจับได้

หรืออย่างเคส VVD อันนี้ออกน่าเกลียดหน่อยๆคือไปคุยเพื่อให้นักเตะบีบสโมสรอีกที ทำให้คนคุยได้เปรียบเรื่องการเจรจาค่าตัว

ซึ่งถ้าสโมสรต้นสังกัดมีหลักฐานว่าคุยกันจริง แล้วเอาไปฟ้องร้อง ยังงัยก็โดนเล่นงานฮะ (ทั้งปรับเงิน ทั้งแบนซื้อขาย ฯลฯ)

ตามหลัก คุยกับสโมสร>ดีลลุล่วง > คุยกับเอเยนต์(นักเตะ)

อีกแบบที่ไม่เป็นข่าวแต่ก็มีหลุดเรื่อยๆ คุยกับเอเยนต์ > นักเตะ(เอเยนต์)ขึ้นบัญชีขอย้าย

สมัยนี้ต้องมีการคุยกันนอกรอบอยู่แล้วครับ แต่เรื่องค่าตัวก็เป็นทางสโมสรเป็นฝ่ายตัดสินใจ

ยกตัวอย่างกรณีของ หลุย ฟิโก้ ตอนอยู่บาร์เซโลน่าที่เอเยนต์ส่วนตัวไปพนันนอกรอบแล้วแพ้พนันให้กับเปเรซ จึงไม่มีทางเลือกต้องย้ายไปมาดริด

แล้วยังมีอีกหลายๆเคส ที่มีการพูดคุยกับเอเยนต์ส่วน สโมสรจะปล่อยนักเตะไหมนั้นก็อีกเรื่อง

ตามขั้นตอนที่ว่ามา ก็ตามนั้น

แต่จากที่ถาม ก็น่าจะเป็นในลักษณะที่ว่า ทีมโอเคที่จะขาย .. เอาแค่ตรงนี้ก่อน
โอเคที่จะขายคือ ยอมที่จะให้มีการเจรจาต่อรอง คือพร้อมที่จะขาย ต่อเมื่อได้ราคาที่โอเคกันทั้งสองฝ่าย
(ซึ่งในระหว่างนี้จะยังไม่มีข้อสรุป ว่าจะจบการขายที่เงินเท่าไหร่)


แล้วในระหว่างนั้น ทีมที่จะซื้อก็เจรจาค่าเหนื่อยส่วนตัวกับนักเตะเลยจะได้ไม่เสียเวลา
เพราะทีมเค้ายอมให้เปิดดีลแล้ว แค่มันยังไม่ลุล่วงว่าจะปิดดีลกันที่ค่าตัวเท่าไหร่


แต่อย่างสมมติก็องเต้งี้ ถ้าเชลซีไม่ได้จะขายอยู่แล้ว
อันนี้ทีมที่จะซื้อไม่มีสิทธิไปคุยหรือตกลงอะไรกันก่อนกับนักเตะได้นะ

เป็นเรื่องที่ผมก็สงสัยมานาน มันควรจะผิด แต่ดันเห็นเป็นถูกกันหมด

ต่อไปธรรมเนียมมันก็คงเป็นแบบนี้แทนแหละมั้ง