พึ่งมีโอกาสได้ดูซ้ำอีกรอบ ไปเจอประโยคที่ อาเธอร์ เฟลค พูดหลายครั้งทำนองว่า

เค้าไม่ได้ป่วย แต่จริงๆแล้ว นี่แหล่ะตัวตนของเค้า และเค้าเหนื่อยมากที่จะฝืนว่ามันไม่ใช่

ใน รพ ที่ไปเอาประวัติแม่ ก็พูดกับ พนง เอกสารว่า ไปทำเรื่องร้ายๆมาตอนแรกคิดว่าจะรู้สึกแย่ แต่จริงๆแล้วไม่ใช่แบบนั้นเลย

สรุปแล้ว อาเธอร์ กลายเป็นโจ๊กเกอร์เพราะสังคมรอบข้าง

หรือแท้จริงแล้ว เค้าเป็นโจ๊กเกอร์มาแต่แรก แต่ด้วยภาวะรอบข้างท่ามกลางสังคมที่ใช้ชีวิตกันปกติ ทำให้เค้าต้องเก็บซ่อนความเป็นโจ๊กเกอร์เอาไว้ภายในแล้วใช้ชีวิตธรรมดาเหมือนสังคมต่อไปกันแน่หว่า

ส่วนตัวผมคิดว่าเป็นอย่างหลังนะ เพราะแกย้ำหลายรอบมาก แต่เพราะแม่และหมอ บอกว่าเค้าป่วย ซึ่งจริงๆแล้วผมว่าตัวอาเธอร์เองเป็นโจ๊กเกอร์มาแต่แรกแล้วมากกว่า แต่เค้าต้องแสร้งใช้ชีวิตปกติต่อไป

จนมาได้สังหารศพแรก ก็เริ่มรู้จักตัวเองมากขึ้น ผมคิดว่าน่าจะเป็นแบบนี้มากฝ่านะ

สังคมรอบข้าง เป็นหนังที่ดูแล้วสงสารนักแสดงมากที่สุด กลัวแกหลุดจริงๆ

ไม่มีใครเป็นคนดีหรือชั่วตั้งแต่เกิดหรอกครับ

สังคมรอบข้างมากกว่า ที่ทำให้เค้าเป็นแบบนี้
เป็นตัวละครที่โดนกลั่นแกล้ง จนไม่เหลืออะไรเลย

ในมุมมองตัว อาเท่อ เองเป็นคนปกติไง

แต่ในมุมมองสังคม มันไม่ปกติ การฆ่าพิธีกร ฆ่าเพื่อนที่ชอบล้อเลียนเขา

ไปปลดปล่อยในทางอื่นที่ไม่ผิดกฎหมาย มันจะถือว่าเป็นคนปกตินะผมว่า

ไม่มีใครเกิดมาเลวครับ สิ่งที่จะทำให้คนๆนึงกลายเป็นคนเลวได้คือ สถาบันครอบครัวกับสังคมรอบตัว ถ้าสองสิ่งนี้ดีพอยังไงก็แก้ไขได้ครับ

อย่างอาเธอร์ชีวิตเจอมาแต่ละอย่าง แล้วโรคที่เป็นสังคมดันไม่เข้าใจ(ไม่สนใจมากกว่า) ทำให้เก็บความบ้ามาเรื่อยๆ จนซักวันนึงมันก็จะระเบิดออก พอระเบิดออกก็ตามที่เห็นเลย

หนัง Joker ถ้าดูมาก ๆ มีหลุดเหมือนกัน ผมเคยนั่งดู Gotham ติด ๆ กันมาก ๆ ผมยังคิดเลยกูอยากเอาไม้ไปไล่หวดหัวใครซักคน

ก็สภาพสังคมหล่อหลอมมาตั้งแต่เด็กเลยมีโจ็กเกอร์อยู่ในตัวเงียบๆ เพราะก๊อตแฮมมันก็เน่าเฟะมานานแล้ว

แต่ด้วยกฏเกณฑ์ของสังคมทำให้ต้องแสร้งทำตัวเหมือนคนทั่วไปไง ไม่งั้นจะถูกผลักเป็นคนชายขอบของสังคม

แต่พอวันนี้มันมาถึงจุดวิกฤตของชีวิตก็เลยไม่แคร์กฏเกณฑ์บรรณทัดฐานสังคมไรอีกแล้วเลยปลดปล่อยตัวตนออกมา มาเป็นโจ๊กเกอร์

ซึ่งสุดท้ายหนังก็ทำให้เห็นว่าไม่ได้มีแค่เขาคนเดียวที่เป็นในสังคมก๊อตแฮม แสดงให้เห็นถึงความเน่าเฟะของสังคมว่ามันแอบซ่อนมมานานและเยอะแค่ไหน

หนังมันพยายามสะท้อนสภาพสังคมปัจจุบันเราเนี่ยแหละ แค่ของในหนังมันเอ้กสตรีมกว่า แต่เชื่อเหอะมีคนแบบโจ๊กเกอร์จริงๆในสังคมปกติของเรา

ผอดปกติครับ ผิดจนคิดว่าตัวเองปกติ

โจ๊กเกอร์นี่คือ นิยามคำว่า หมาจนตรอก ของแท้ ในความคิดผม เพราะถ้าจนตรอกมันจะสู้ทุกวิธีทางไม่สนถูกผิด

มุมมองผมในหนังคือ มองว่า อาเธอร์แม่งปกติสุดละในเรื่อง หมายถึงเเม่งยอมระเบิดตัวเองออกมาเเสดงความต้องการจริงๆเผยสัญชาติญาณตัวเองออกมา (เเต่ไม่ใช่เรื่องดีนะเเค่ในมุมถ้าไม่เอาศีลธรรมมาวัดเเเล้วเราป็นเค่สิ่งมีชีวิตตัวนึง) ตรงข้ามกับคนอื่นๆที่ข่มสัญชาติญาณความต้องการตัวเองเอาไว้ทนกับกฎของสังคม เช่นว่าโดนทำร้ายทำไมกูต้องยอมวะหรือสังคมเเม่งกดขี่ขนาดนี้กูต้องสู้ิ่วะ ไรงี้

ไม่ค่อยอิน ดูมันง่ายๆไปหน่อย ตำรวจก็กากเกิน โจ๊กเกอร์มันไม่มีเล่เหลี่ยมอะไรเลยนอกจากบ้า

ก็ปกติมั้ง จนถูกแม่​รับมาเลี้ยง

ถูก​พ่อทุบตี แม่เป็นโรค​จิต

ตอนนี้ ทำได้ก็เก่งละ

โจ๊กเกอร์เป็นบ้าครับ

เริ่มจากการเป็นคนควบคุมการหัวเราะไม่ได้ อันนี้ก็ถือว่าสมองไม่ปกติแล้ว

พอตอนหลังมาเจอคนแกล้ง มันก็ยิ่งไปกันใหญ่

คนเลวจะไม่ยอมรับหรือบอกตรง ๆ ว่าตัวเองเลวหรอก เขาจะหาเรื่องกล่าวโทษคนอื่น

ในหนัง อาเธอร์เข้าใจว่าตัวเองเลวและบอกว่าตนเองชั่วร้าย โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าสิ่งที่ดลใจให้เขาเชื่ออย่างนั้นก็มาจากสิ่งแวดล้อมรอบข้างที่กระทำต่อเขาสะสมมานี่แหละ

ผมมองว่าเขาน่าสงสารมากนะ เพราะขนาดเขาโดนกระทำสะสมมานานขนาดนี้ เขาก็ยังไม่ไปโทษคนอื่นเลย กลับกัน เขากลับบอกว่าเป็นเพราะตัวเขาเองที่เลวด้วยซ้ำ

ซึ่งถ้ามองในมุมนี้ เขาน่าจะเป็นคนดีลึก ๆ ในใจนะ ถ้าเขาได้เจอสิ่งแวดล้อมดี ๆ ที่ให้โอกาสเขา ให้ความเมตตากับเขาบ้าง เขาอาจจะเป็นคนดีไม่แพ้แบทแมนเลยก็ได้