ผมถามไปตั้งเยอะว่าสรุปว่า ผู้บริหาร มธ. เดือดร้อนยังไง เห็นมีแต่คำตอบเลี่ยงว่าถ้าไม่เดือดร้อนก็ไม่มีแถลงการณ์ แล้วสรุปเดือดร้อนยังไง

แล้วที่บอกว่าหลบหลังผู้บริหารอะ ถ้าเกิดการปราศรัยผิดกฏหมายจริง ใครจะโดนหมายเรียกหรือหมายจับระหว่าง

1. ผู้ปราศรัย
2. ผู้บริหาร

ผมถามไปกี่รอบแล้ว มีใครตอบคำถามตรงๆ ได้มั้งยัง เห็นมีแต่เลี่ยงแถไปประเด็นนู้นประเด็นนี้

ตอนแรกผมขี้เกียจอธิบายนะ เพราะมันนอกประเด็นผม แต่การจะ "แก้ไข" รัฐธรรมนูญ มันไม่ได้เริ่มจากการล่ารายชื่อประชาชน การล่ารายชื่อประชาชนทำในการเสนอ "ข้อกฏหมายเพิ่มเติม" ตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการเข้าชื่อเสนอกฏหมาย

ถ้าจะ "แก้ไข" รัฐธรรมนูญ ต้องกระทำผ่านสภา โดยเสนอญัตตเข้าชื่อ สส. จำนวนหนึ่ง (จำจำนวนไม่ได้) และมาตราที่จะแก้ไขต้องไม่เกี่ยวกับระบอบการปกครองและอำนาจของพระมหากษัตริย์

เพราะฉะนั้นไอ้ข้อเสนอที่คุณเสนอมามันไม่ได้ถูกต้องตามอำนาจรัฐธรรมนูญ ซึ่งจริงๆ ก็น่าจะเข้าใจเพราะว่าถ้าแค่ล่ารายชื่อ 50,000 ชื่อ แล้วมาเสนอแก้ไขรัฐธรรมนูญที่ผ่านประชามติของคน 60 ล้านคนมันสมเหตุสมผลไหม

เพราะงั้นมันถึงต้องทำผ่านกระบวนการทางรัฐสภา ที่เป็นตัวแทนเสียงของคนทั้งประเทศ แต่มันมี สส. หน้าไหนกล้าเสนอไหม

ดังนั้นสิ่งที่อาจารย์ปวิน และ สสจ. พยายามเรียกร้องให้ทำมาตลอดคือการวิพากษ์วิจารณ์สถาบันพระมหากษัตริย์อย่างตรงไปตรงมาด้วยความเคารพ บนพื้นที่สาธารณะ เพื่อที่จะเริ่มต้นจากภาคประชาชน

ถามว่าผมกล้าขนาดให้ใส่เสื้อ "เราหมดศรัทธาในสถาบันฯ" แบบพี่คนนั้นไหม ผมไม่กล้า แต่ผมก็ไม่ได้เรียกร้องสิ่งนั้นจากคนอื่น สิ่งที่ผมเรียกร้องไม่ต่างจากที่ปวินและ สสจ. เสนอ คือเราต้องกล้าที่จะยืนยันว่าประชาชนมีสิทธิ์ที่จะวิพากษ์วิจารณ์สถาบันอย่างเคารพได้ ซึ่งผมยืนยัน นอนยัน อยู่ตลอด ผมวิพากษ์วิจารณ์อย่างตรงไปตรงมาเหมือนที่ทำอยู่ตอนนี้ ไปดูประวัติการตอบ ผมแทบไม่เคยเล่นมุขสองแง่สองง่าม ผมวิจารณ์โดยสุจริต แม้จะเลี่ยงการเอ่ยถึงตรงเพื่อเพราะเกรงใจ WM ซึ่งไม่ต่างอะไรกับที่ผมทำในพื้นที่สาธารณะทั้งในโซเชียลมิเดียและชีวิตจริง สิ่งที่ผมพูดไม่ได้ต่างอะไรมากกับสิ่งที่ อาจารย์ธงชัยพูด อาจารย์ศิวลักษณ์พูด อาจารย์นิธิพูด ซึ่งทุกคนก็พูดตามปกติในสังคมไทย

ซึ่งตอนนี้มันเกิดขึ้นแล้วด้วยความกล้าหาญของเด็กรุ่นนี้ อยู่ที่ว่า สส. จะรับลูกไปในสภาต่อหรือไม่

ผมยกที่ผม edit มาอีกรอบ เผื่อคุณไม่เห็น
จากมุมมองผม อธิการบดี มธ. ไม่เห็นจะเดือดร้อนจนถึงขนาดห้ามนักศึกษาจัดกิจกรรมต่อ แต่ทำไมพวกคุณดูเดือดร้อนยิ่งกว่าตัวอธิการบดีเองอีก

คล้ายกับปัญหาของกฏหมาย 112 คนที่โดนที่วิพากษ์วิจารณ์กลับไม่ใช่คนที่ใช้กฏหมายนี้ แต่คนที่ใช้กฏหมายนี้กลับเป็นคนที่ไม่ได้ถูกวิจารณ์ ทำไมคนที่เป็นเดือนเป็นร้อนจากการวิจารณ์สถาบันพระมหากษัตริย์ไม่ใช่พระมหากษัตริย์ แต่กลับเป็นคนที่พยายามโหนสถาบันลงมาโจมตีผู้คิดต่างทางการเมือง

พวกคุณเป็นห่วง อธิการบดี มธ. จริงๆ หรือแค่กำลังพยายามโหนอธิการบดี มธ. มาเพื่อสร้างความชอบธรรมในการปิดปากนักศึกษาไม่ให้พูดถึงเรื่องสถาบันฯ โดยตรง

อยากจะอธิบายในประเด็นนี้ไหม?