ธรรมดาครับ ค่าของคนอยู่ที่เป็นคนของใคร

ถ้าเป็นผม จะติดต่อหัวหน้าเก่า อยู่ไปอยู่ด้วย

จขกท. ผมขอแสดงความคิดเห็นแบบตรงๆนะฮ่ะ "ค่าของคนอยู่ที่คนของใคร"

ผมค่อนข้างเข้าใจสถานการ์ณนี้ดีครับ

บ.ญี่ปุ่น ที่มาเปิดในไทย มักจะมีวาระประจำการของคนญี่ปุ่นที่ถูกส่งมาทำงานในสาขาที่ไทยครับ
วาระอาจจะ 3 ปี บ้าง 4 ปีบ้าง ผลัดกันมาเก็บประสบการ์ณแล้วก็ย้ายไปที่อื่น

ทีนี้ปัญหาของคนไทยที่ทำงานบ.แบบนี้ก็คล้ายๆกับท่าน จขกท ครับ คือ เราเข้าขากับญี่ปุ่นคนนี้แล้ว ตำแหน่งเติบโตดี พอคนนี้ครบวาระย้ายไปที่อื่น เอาญี่ปุ่นอีกคนมา ความเข้าขาไม่เหมือนเดิม การเติบโตใน บ. ก็ชะงักตาม

แต่สิ่งที่ญี่ปุ่นทุกคนชอบคือการเสนอหน้าครับ (ไม่ใช่การเลียแข้งเลียขานะครับ อันนั้นผมก็ว่าเค้าก็ไม่ชอบ)

การเสนอหน้าหมายถึง เราหาโอกาสคุยกับเค้า ถามเรื่องงาน งานที่เราทำเป็นอยู่แล้ว ก็ถามเค้าไปเถอะครับ จะได้รู้ว่าเค้าชอบแบบไหน ถ้าเจอเหตุการ์ณแบบนี้ เค้าจะตัดสินใจยังไง งานชิ้นนี้ คนญี่ปุ่นคนที่แล้วคิดแบบนี้ ทำเท่านี้พอ แต่คนใหม่อาจจะอยากให้คิดเผื่อโน่น นี่ นั้น อะไรก็ว่าไปครับ

เวลาเลิกงานแล้ว ถ้ามีโอกาสก็อยู่กับเค้าต่อหลังเลิกงาน เราอาจจะเลือกอยู่สัปดาห์ละวัน หรือ 2 วัน ถ้าไม่ติดธุระอะไร หาโอกาสคุยเรื่องงาน สลับเรื่องทั่วๆไป

ถ้าเค้าเป็นคนเงียบๆ วันดีคืนดี ซื้อขนม ลูกอมขึ้นมา เอาไปแบ่งเค้ากินก็ได้ครับ

การเข้าไปคุยว่าทำไมถึงไม่ให้งานทำ ทำไมถึงเอางานที่ดูแลอยู่ให้คนอื่นทำ ผมว่ามันตรงเกินไปครับ
คนญี่ปุ่นอาจจะไม่ชอบ

แต่ถ้าเป็นการคุยส่วนตัว เช่น บอกว่างานตรงนี้ผมทำถูกมั้ยครับ มีอะไรต้องปรับปรุงมั้ย หรือเดินไปถามว่าผมอยากทำงานมากขึ้น อยากเก่งมากกว่านี้ มีอะไรให้ผมช่วยทำมั้ยครับ ผมว่ามันจะดู soft กับทั้งเค้า ทั้งเราครับ

หัวหน้ากับเพื่อนร่วมงาน เป็นหนึ่งในไม่กี่อย่างที่เราเลือกไม่ได้เลย
ผมเคยเจอหัวหน้าแบบนี้นะ คือเอางานอีกคนมาให้ผมทำ และเอางานที่ผมทำไปให้อีกคน ทั้งๆ ที่ดูแลกันคนละส่วน กลายเป็นว่าผมต้องต้องทำงานใหม่ และต้องไปสอนงานผมให้อีกคนด้วย แต่งานของอีกคนผมไม่ต้องเรียนเพิ่ม ผมทำได้อยู่แล้ว

คืออะไรอ่ะ จให้เป็น backup กันเหรอ นี่สอนมา 2 ปีแล้ว อีกคนยังไม่เข้าใจงานที่ผมทำเลย

ตอนนี้เค้ากลับญี่ปุ่นไปแล้วนะครับ

แนะนำให้ไปคุยกับหัวหน้าตรงๆตามเม้นบนเลยครับ ถ้ามันชัดเจนว่าเค้าบีบให้ออกจริงๆก็ทนอยู่ต่อจนอย่างน้อยได้โบนัสก่อน ค่อยเริ่มหางานใหม่ ถ้าหางานใหม่ไม่ได้ก็อยู่มันไปเรื่อยๆจนกว่าจะเป็นอีกฝ่ายทนไม่ไหวจ้างท่านออกแทน

ลักษณะนี้ อยู่ยากแล้วล่ะครับ

คนญี่ปุ่นถ้าไม่ถูกใจใครนี่อยู่ยากจริงๆครับ เค้าจะเหมือนดองเลยครับ

ถ้าคุณอยู่ได้ก็อยู่ไป แต่ไม่โตนะ เพราะส่วนมากญี่ปุ่นไม่ค่อยมีนโยบายจ้างออกในกรณีเเบบนี้

เหมือนเล่นเกมส์ให้คุณลาออกเองอะครับ

บริษัทผมก็เคยทำ รับเมเนเจอร์มาซ้อนกันเลย คนเก่าสุดท้ายก็ลาออกไปเอง แต่คนเก่าก็ทำงานแย่ด้วยละ ไม่แปลกใจที่โดน

ผมก็รู้สึกคล้ายๆกันแต่ผมเป็นข้าราชการ อีกคนเป็นลูกจ้างมีชื่อตำแหน่งเป็นผู้ช่วยผม แต่ดันได้รับความไว้วางใจให้ทำงานมากกว่า อาจเพราะเค้ามีประสบการณ์มา4-5ปีก่อนผมมา ส่วนผมจบมาก็มาบรรจุเลยนี่ก็ทำมา2ปีแล้ว จะปรับระดับปีหน้าอยู่แล้วแต่แทบจะไม่มีผลงานอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย ต้องคิดหางานทำเองล้วนๆ คุยแล้วก็บอกให้ผมหาทางพัฒนาองค์กรเอาเอง ที่นั่งก็อยู่หลังคนเดียว ห่างไกลคนอื่นๆ ดูเหมือนที่นั่งเด็กฝึกงานด้วยซ้ำ อึดอัดมาก วันๆแทบไม่ได้พูดคุยกับใครเลย ตกลงใครเป็นข้าราชการ ใครเป็นผู้ช่วยก็ไม่รู้ ไปทำงานแต่ละวันโคตรน่าเบื่อ จนอยากจะโดดไปนั่งร้านกาแฟให้มันสบายใจ ยังไงก็ไล่ผมออกไม่ได้อยู่แล้ว

ตอบได้แค่ว่า จากประสบการณ์ที่ดูหนังญี่ปุ่น เขามักจะพาเพื่อนร่วมงาน ลูกน้อง หัวหน้า มาที่บ้าน ต่อจากนั้นก็...เข้าใจตรงกันนะ

ลองชวนไปดื่มดูครับ ญี่ปุ่นชอบ

แนวๆนี้ต้องอดทน ไม่ก็หาจุดเปลี่ยนครับ ถ้าหาไม่ได้ ให้หาทางเข้าพวกกับคนที่ใหญ่กว่าเค้า
ผมคิดทางออกให้ได้เท่านี้จริงๆครับ ไม่ก็ลองมองๆงานใหม่ไว้ครับ ใครจะรุ้ออกจากนี่เราอาจจะดีกว่าก็ได้

ผมคิดจะออกมาสักพักแล้วครับ เพราะทำที่นี่ค่อนข้างนาน แต่ช่วงนี้งานใหม่หายากมากเลยครับ

เค้าคงจะบีบคุณ

แต่ถ้าช่วงนี้มันหางานยาก เป็นผมจะอดทนไปก่อน

หลับหูหลับตาอยู่ไป ไม่ไล่ก้อไม่ไป เอาเงินเดือนไปเรื่อยๆ

รอจังหวะ หางานใหม่ ค่อยไปครับ

คนเราทำอะไร ก็ได้อันนั้นครับ ถ้าเค้าเอางานเราไปให้คนอื่นทำ ก็ทำงานในส่วนที่ได้รับมอบหมายอยู่แล้วให้ดีแบบเพอร์เฟ็คเลยก็ได้ คนใหม่มันจะทำงานสู้เราได้เหรอ ในปริมาณที่เยอะๆ ถ้ามันทำได้ก็แล้วไป แต่ถ้ามันทำไม่ได้ เตรียมตัวเล่นตัวไว้เลย