อ่านกระทู้ของท่าน RicardoKaka แล้วอยากลองเขียนกระทู้บ้าง โดยสำหรับภาพรวมของการรบ ลองอ่านที่กระทู้ของท่าน Kaka ละกันครับ http://www.soccersuck.com/boards/topic/1165643

ก่อนเริ่ม ผมขอพูดอีกทีว่าใครยังไม่ได้อ่าน อ่านเถอะครับ J.R.R Tolkien เขายกย่องกันว่าเป็นผู้บุกเบิก นิยายแฟนตาซีสมัยใหม่เลยทีเดียว


ยุทธภูมิทุ่งเพเลนนอร์ คือ ความพยายามของเซารอนในการตีหักเอาเมืองป้อมปราการมินัสทิริธ ซึ่งเป็นศูนย์กลางการปกครองของราชอาณาจักรกอนดอร์ หรือในอีกมุมหนึ่ง คือ ปราการด่านสุดท้ายที่ป้องกันมนุษย์จากอำนาจของเซารอน

ดังนั้นเซารอน จึงเตรียมการมาเป็นอย่างดีในการศึกครั้งนี้ โดยอุปสรรคแรกของการตีมินัสทิริธ คือ ออสกิเลียธ เมืองหลวงเก่าของ
กอนดอร์ที่ถูกทิ้งร้าง และเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญ เพราะเป็นที่ที่สามารถส่งกองทัพข้ามแม่น้ำอันดูอินได้ โดยไม่ต้องใช้เรือจำนวนมาก ทำให้กอนดอร์ใช้ชัยภูมิคอขวดตรงนี้ต้านทานการรุกรานมาได้อย่างยาวนาน

แต่ครั้งนี้ เซารอนสั่งให้กองทัพผสมต่อแพและเรือจำนวนมาก ฝ่าห่าธนูของหน่วยป้องกันเข้ามาได้ ทำให้หน่วยป้องกันของกอนดอร์ต้องล่าถอยไปยังปราการรัมมาส (ในหนังไม่มีให้ดู)


ในหนังเราอาจจะเห็นไม่ชัด เรื่อง ฟาราเมียร์ เพราะบทน้อยเหลือเกิน แต่ว่าฟาราเมียร์ค่อนข้างมีปม เพราะตัวเขานิสัยคล้ายแม่ ในขณะที่พี่ชาย คือ โบโรเมียร์จะนิสัยคล้ายพ่อ คือ เดเนธอร์ ทำให้มีปมมาตลอดว่าพ่อรักพี่ชายมากกว่า

เมื่อฟาราเมียร์เจอเรือบรรจุศพของโบโรเมียร์จึงยิ่งทำให้ความห่างเหินระหว่างพ่อลูกคู่นี้ยิ่งห่างกันมากขึ้น จึงเกิดเป็นฉากนี้ ที่เดเนธอร์ สั่งให้ฟาราเมียร์ไปตีเอาออสกิเลียธคืน ซึ่งสำหรับฟาราเมียร์มันคือคำสั่งให้ไปตาย แต่เขาก็ยินดีปฏิบัติ


การบุกตีออสกิเลียธ ประสบกับความล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง ฟาราเมียร์ต้องธนูพิษและถูกลมหายใจพิษของนาซกูลบาดเจ็บสาหัส ในขณะระวังหลังให้หน่วยทหารล่าถอย

เซารอนรู้ว่ากอนดอร์ต้องระดมสรรพกำลังทั้งหมดมาปกป้องมิรัสทิริธ ลำดับถัดไปเซารอน จึงแบ่งกำลังบางส่วน คือ พวกคอแซร์แห่ง
อุมบาร์ให้ล่องเรือไปโจมตีหัวเมืองทางใต้ เพื่อให้ไม่สามารถส่งกำลังมาช่วยกอนดอร์ได้เต็มที่ และแบ่งกำลังบางส่วนไปวางแนวป้องกันที่ทิศเหนือ เพื่อสกัดทัพโรฮัน

เมื่อทุกอย่างเข้าที่ ราชันขมังเวทย์แห่งอังมาร์ แม่ทัพใหญ่ในครั้งนี้ จึงสั่งเคลื่อนทัพใหญ่เข้าประชิดกำแพงเมืองมินัสทิริธ

ตรงนี้มีไฮไลท์ที่ในหนังข้ามไปแบบเร็ว ๆ คือ ประตูเมืองของมินัสทิริธนั้นสร้างโดยคนแคระในยุคบรรพกาล สัตราวุธทั่วไปจึงไม่สามารถทำลายประตูได้ แต่ด้วยอาคมอาถรรพ์ของราชันขมังเวทย์ ร่วมกับกรอนด์ก็ทำลายประตูลงได้สำเร็จ


ในขณะที่มินัสทิริธกำลังจมลงในทะเลเพลิง ยุคสมัยของมนุษย์กำลังจะจบลง แต่แล้วเสียงแตรศึกโรเฮียร์ริมก็ดังมาจากทิศเหนือ

เธโอเดน โอรสแห่งเธงเกล นำทัพม้าโรเฮียร์ริม เดินทัพหามรุ่งหามค่ำ โดยได้กานบุรีกานผู้นำชนเผ่าลึกลับนำทางผ่านช่องทางลับมาโผล่ที่ชายป่าทางเหนือของมินัสทิริธ จึงรอดผ่านหน่วยเฝ้าระวังของเซารอนมาได้ แต่ภาพที่ปรากฎตรงหน้าคือ นครมินัสทิริธในทะเลเพลิง


ในโมงยามแห่งความสิ้นหวัง แต่แล้วลมก็พัดจากทางใต้พาเมฆกระจายออก แสงแดดยามรุ่งอรุณก็ส่องต้องราชธวัชประจำพระองค์ ม้าขาวโจนทยานบนทุ่งหญ้าเขียว เธโอเดนนำทัพโรเฮียร์ริมบุกประจันบาญจนปีกขวาของทัพเซารอนแตกพ่าย


เธโอเดนบุกสังหารแม่ทัพใหญ่ของชนแดนใต้อย่างเหี้ยมหาญ แต่แล้วราชันขมังเวทย์ก็มาเผชิญหน้ากับพระองค์ด้วยตนเอง ทำให้พระองค์สวรรคตในที่รบ ส่วนราชันขมังเวทย์ก็ถูกเอโอวีนและเมอร์รี่โค่นลงในขณะที่จะให้แร้งอสูรทำลายพระศพ (หลังโค่นราชันขมังเวทย์ เอโอวีนกับเมอร์รี่ ถูกไข้กาฬเล่นงานเจียนอยู่เจียนตาย ในหนังตัดส่วนนี้ออกไปใส่ใน Extended edition)

เมื่อราชันขมังเวทย์ไม่อยู่บัญชาการรบ ทัพผสมของเซารอนจึงตกอยู่ในความวุ่นวายจนถูกฝ่ายกอนดอร์ตีโต้กลับออกมา ส่วนเอโอแมร์หลังจากจัดการกับพระศพของเธโอเดน ก็รวมหน่วยทัพเพื่อตีฝ่าไปหาทัพกอนดอร์ที่กำลังรบพุ่งอยู่กับทัพกลางของทัพเซารอน

แต่แม้ทัพหน้าจะล่มสลาย แต่ทัพผสมของเซารอนยังมีกำลังพลอีกมหาศาล โดยทัพหลังเริ่มส่งกำลังหนุนเข้ามาขวางไม่ให้ทัพโรฮันและกอนดอร์รวมกันได้ โดยส่งมูมากิลออกมากดดันทัพม้าของโรฮัน


ในขณะที่ทัพโรฮันและกอนดอร์ กำลังโดนกระหนาบโดยทัพหลังของเซารอน ระฆังสัญญาณถอยทัพของมินัสทิริธก็ดังขึ้น ทัพเรือของ
อุมบาร์กำลังจะเทียบท่า เมืองแดนใต้ได้ไม่สามารถต้านทานข้าศึกไว้ได้

ทัพของกอนดอร์ที่กำลังตีฝ่ามาหาทัพของโรฮันจึงหยุดชะงักลง เอโอแมร์ไม่ได้ยินระฆังสัญญาณ แต่ก็อยู่ใกล้ท่าเรือพอจะเห็นใบเรือสีดำเรียงรายกันมาตามลำน้ำ จึงบัญชาทัพโรฮันทั้งหมด ตั้งกระบวนหอกล้อมป้องกันเนินเขาเอาไว้ ก่อนจะเชิญธงราชธวัชของพระมาตุลาไว้ที่ศูนย์กลางกองทัพ เพื่อเตรียมสู้ตายเป็นครั้งสุดท้าย

แต่แล้วธงดวงดาวทั้งเจ็ด (ราชธวัช ประจำตัวของอารากอร์นหลังขึ้นครองราชย์) ก็ปรากฏเหนือกองเรืออุมบาร์ อารากอร์นนำพรานดูเนได และกองกำลังจากทางใต้มาช่วยตีกระหนาบทัพเซารอนจากด้านหลังจนแตกพ่ายไปในที่สุด

เป็นอันจบสมรภูมิที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคที่ 3 ของมิดเดิ้ลเอิร์ธ

ในหนัง จุดอ่อนคือผีที่มาช่วยจริงๆ มันโกงไป ถ้าเก่งขนาดนั่น ยึด มอร์ดอร์ได้สบาย ในนิยายแค่มาเป็นตัวหลอกอ๊อค แล้วทหารอาศัยจังหวะฟัน

***ขออภัยผมจำผิดน่ะครับเรื่องออร์ค****

ในนิยาย ใช้หลอนพวกอุมบาร์จมทิ้งเรือหนีครับ แล้วอารากอร์นก็ยึดเรือล่องแม่น้ำขึ้นมา

ผีนี่ฆ่าใครไม่ได้ด้วยซ้ำ ถ้าผมจำไม่ผิด ทำได้แค่หลอกให้กลัว

สมัยก่อนชอบทั้ง อารากอน และเลโกลัส

เท่โคตรร สมัยเด็กๆ ต้องแย่งกันเป็น 2 ตัวนี้แหละ

แต่อารากอน พุงนำไปไกลแล้ว ขอเลือกเลโกลัสก่อนลละกัน

ไม่ได้หลอกออร์คครับ หลอกพวกคนเถื่อนอย่างจขม.ตอบ แต่เอาจริงนะผมว่าไปตีมอร์ดอร์ก็ไม่ได้อยู่ดีแหละ สู้อำนาจเซารอนไม่ไหวหรอก อันนี้ถ้าจอมขมังเวทย์ไม่ตายซะก่อนก็อาจจะยากกว่านี้(ผมจำถูกมั๊ยว่าในหนังจอมขมังเวทย์ตายก่อนอารากอร์นมา

ผมไม่เคยอ่านหนังสือเลย อยากทราบว่ามันมีายละเอียดที่ต่างจากหนังเยอะมั้ยครับ มีพวกเควสในหนังสือเพิ่มมั้ยครับ

ตามโหวตผมชอบ แกนดาร์ฟ ครับ ดูมีพัฒนาการดี มี evo อัพ class ตัวเองได้ด้วย

หนังสือฉบับแปลไทยนี่แปลโอเคใช่ไหมครับ คือผมอ่าน เดอะ ฮอบบิท ฉลับแปลไทย(จำไม่ได้ว่าใครแปล)แล้วไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ เกรงว่าถ้าซื้อมาอ่านแล้วจะผิดหวัง

ผมซื้อฉบับอัมรินทร์เป็น 10 ปีแล้วครับ ภาษาจะออกโบราณหน่อย เข้ากับธีมของเรื่อง แต่อ่านแล้วชอบสำนวนนะครับ จะไม่มีเอล์ฟแบบที่เราเรียกนะ สมัยก่อนเรียกว่า พรายเจ้า

ขอบคุณสำหรับบทความและกระทู้ครับ เพราะเป็นเรื่องอะไรที่ผมพอจะมาพูดได้บ้าง ฮ่าๆ ตอนเด็กๆอ่านคำบรรยายแต่ละอย่างในหนังสือก็เหนื่อยเหมือนกัน ผมจำได้ว่าอ่านนานมากเพื่อเก็บคำต่างๆกับรายละเอียดเพื่อนึกภาพ ต้องขอบคุณหนังเลยที่ทำให้เด็กอย่างผมสมัยนั้นอ่านหนังสือเรื่องนี้ขนลุกซู่ เพราะพอจะนึกภาพออก สงสัยต้องไปอ่านอีกรอบ

อยากให้จขกท.เขียนถึงศึกของภาค2 ที่ฝ่ายเธโอเดนหนีไปตั้งรับในป้อมที่หน้าผาดูครับ เพราะในหนังกับหนังสือดูต่างกันพอสมควร ผมเองก็ลืมๆไปละ

ต่างไม่มาก แต่ส่วนเติมเต็มเยอะครับ หยังตัดออกเยอะ ไม่งั้นก็เป็นแบบ Extended Edition อะครับ 12 ชั่วโมง

ส่วนที่ต่างที่สุดน่าจะเป็นตอนจบที่ตัดบทความวินาศในไชร์ออกไปเลย

ดูคะแนนโหวตแล้ว มาเขียนกระทู้อวยโบโรเมียร์ดีกว่าครับ

ผมว่าเยอะนะ ภึงภาพรวมจะดูเหมือนคล้ายแต่จริงๆในหนังสือมีอะไรอีกเยอะ ตัวละครก็เยอะกว่า อ่านแล้วมันจะสมจริงกว่าในหนังเยอะ เอาแค่ภาคแรกโฟรโดใช้เวลาทบทวนเป็นสิบปีในหนังสือกว่าจะเริ่มออกเดินทาง ในขณะที่ในหนังแค่ไม่กี่เดือน อยากให้คุณได้อ่านแล้วรู้จักกับทอม บอมบาดิล ซึ่งไม่มีในหนัง หรือความรู้สึกนึกคิดของตัวละครต่างๆว่ามันมีมิติขนาดไหน เพราะในหนังมันคงใส่มาไม่หมด

** อาจจะคิดต่างกับจขกท นิดนึง

สำนวนแบบนี้น่าสนใจ ขอบคุณครับ

อยากอ่านของยุทธภูมิที่ Mount Doom บ้างอ่ะครับ

ในหนังภาคแรกมาแค่ฉากสั้นๆแต่ดูยิ่งใหญ่มาก

ทหารทั้งของฝ่ายเอลฟ์-มนุษย์ และเซารอนดูเยอะกว่ายุคหลังมากเลย