นัดส่งท้ายฤดูกาล 2002 / 2003 ขุนพลเร้ด อาร์มี่ ของเซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ซึ่งปาดหน้าแซงอร์เซน่อลคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกไปแล้ว ต้องยกพลไปเยือนถิ่นกูดิสัน ปาร์ค ของเอฟเวอร์ตัน โดยก่อนเริ่มเกมแฟนผีหลายคนทำใจไว้ล่วงหน้าแล้ว เพราะนี่อาจเป็นนัดสุดท้ายของเดวิด เบ็คแฮม ในชุดผีแดง หลังจากเกิดกรณีสตั๊ดบินในตำนาน



นาทีที่ 8 เควิน แคมป์เบล โหม่งบอลผ่านมือรอย แคร์โรล ช่วยให้เจ้าถิ่นออกนำไปก่อน แต่แล้วก่อนจบครึ่งแรกโอเล่ กุนนาร์ โซลชาร์ ถูกเดวิด อันสเวิร์ธเสียบบริเวณนอกเขดโทษฝั่งขวา ไมค์ ไรลี่ย์ ไม่รอช้าเป่านกหวีดให้ฟรีคิกแก่ผีแดง



และก็เป็นเดวิด เบ็คแฮม ที่รับหน้าที่สังหารฟรีคิกลูกนี้เช่นเคย ในเกมที่เรียกได้ว่าเป็นแมตช์สั่งลาของเขากับยูไนเต็ด

เหมือนกับบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม เบ็คแฮมตัดสินใจปั่นฟรีคิกเพื่อให้ลูกบอลพุ่งทะยานไปยังเสาไกล และมันก็ได้ผลจริงๆ เมื่อลูกบอลลอยข้ามกำแพงที่มีเวย์น รูนี่ย์ ยืนอยู่ ข้ามไปเสียบสามเหลี่ยมเสาไกล โดยที่ริชาร์ด ไรท์ ทำได้แต่ยืนมองขาตาย กลายเป็นประตูตีเสมอสุดสวยของทีมเยือน และเป็นลูกฟรีคิกที่น่าจดจำอีกลูกหนึ่งของปีกรูปหล่อผู้นี้ ก่อนที่ช่วงท้ายเกมรุด ฟาน นิสเตอรอย จะสังหารจุดโทษช่วยให้ทีมคว้าชัย







หนึ่งประตูของเบ็คแฮมในนัดนั้น หมายถึงประตูสุดท้ายของเขาในฐานะนักเตะแมนยู ผู้ถูกปั้นขึ้นมาภายใต้ชุดคลาส ออฟ 92 อันแสนคลาสสิค

และแล้วหลังจบฤดูกาลนั้นเขาก็ถูกขายออกจากทีมไปตามคาด ก่อนไปสร้างตำนานบทใหม่ในถิ่นซานติอาโก้ เบอร์นาบิว

รักแรกและรักตลอดไป

คิดถึงเสมอ

เห็น Rooney ยังเด็กๆอยู่เลย ตอนนี้เป็นเสี่ยไปล้ะ

ลาจากตำนานบทเก่า (พี่เบค) ... เริ่มต้นตำนานบทใหม่ (CR7)

ขอบคุณที่พี่เบ๊คทำให้เชียร์แมนยูมาจนถึงทุกวันนี้

เบ็คแฮมยิงฟรีคิกได้ดีจริงๆ สมัยนั้นถ้าได้ฟรีคิกนี่แทบจะนับประตูได้เลย.....

ลูกนี้ก็โหดสัสจริงๆแหละ ใครจะคิดว่าจะยิงไปเสาไกล ละแม่นเกิ้น

แต่นัดสุดท้ายนั้นจำได้จริงๆว่า แฮปปี้นะแต่รู้สึกได้ว่าทุกคนก็รู้ว่าเบ็คจะย้ายอ่ะ
กล้องก็จับบ่อยเหลือเกิน ทุกคนก็เข้ามาเล่นกับพี่เบ็ค

อยากให้กลับมาในฐานะกุนซือจัง

เบคแฮมไม่ได้มาสายคุมทีมเลยครับ
ที่ผมสนใจคืออยากให้แกระดมทุนมาเทคโอเวอร์
เป็นเจ้าของสโมสรมากกว่าอย่างตอนนี้แกก็มีกลุ่มทุน
ที่ทำให้เป็นเจ้าของสโมสรในเมเจอร์ลีคอย่าง อินเตอร์ไมอามี่

เข้าใจครับ แค่จินตนาการตอนแกมายืนคึมข้างสนาม คงเท่สุดๆ

รูนีย์ยังเป็นกำแพงให้เอฟเวอร์ตันอยู่เลย