คิดถึงบรรยากาศยุคนั้นจริงๆ มีใครทันไปดูตอนนั้นบ้างครับ
(ตัวผมดูไทยลีกปี 2010 บรรยากาศคงคล้ายๆปีนี้)

เครดิต จาก Facebook:สารานุกรมฟุตบอลไทย

ยุคนั้นสนามเทโรเก่าที่มีทุ่งนาข้างๆ บอลกำลังเตะอยู่ มีลุงขับรถอีแต๊กผ่าข้างสนามเฉย แถมบางสนามมีหมามาวิ่งเล่นด้วย

ผมอยู่ในสนามครับรูปแรกเมืองทอง-ชลบุรี (ถ้าดูไม่ผิด) เปิดใช้สแตนด์ football stadium ครบสี่ด้านครั้งแรก ตอนนั้นฮือฮากันมาก

เริ่มดูจริงจังตอนปี 08 ทีมแถวบ้านเตะ บ้ามาก เป็นกองเชียร์ ร้องเพลง ตีกลอง

ปี 09 เข้ากรุงดูชลบุรี เมืองทอง ตื่นเต้นมาก บาส อาทิตย์อย่างโหด

ปี 11 ทีมแถวบ้านขึ้นชั้น เลยได้ดูบ่อยขึ้น เริ่มรู้จักกองเชียร์พี่น้องทีมอื่นๆ ติดต่อกันตลอด

ปี 12 มาทำงานชลบุรี เริ่มห่างๆ จากแฟนบอลทีมเดิม มาคนนั่งชมธรรมดา อินไปตามเกมก็พอ

ตอนนี้อยู่ กทม ไปแต่สนามใกล้สุดก็ มธ ดูแบงค็อก กับตอนชลมาเยือน ไม่กระหายแบบแต่ก่อนแล้ว เน้นสะดวกในการดูมากกว่า

จำปีไม่ได้ ไปดูเมืองทองที่สนาม เจอกับราชบุรี

เมืองทองแพ้ไป 1-2

บรรยากาศสนามบอลที่ไม่มีลู่วิ่งมันสุดจริงๆ

เมื่อก่อนผมกระหายการไปดูที่สนามมากกว่าตอนนี้เยอะเลย เมื่อก่อนไม่พลาดสักแมท บีจีชุดโจ้5หลา พีคสุดๆ
ไปดูนัดแรก เจอท่าเรือ โจ้ฟรีคิกลูก2-1 ชนะไปแบบประทับใจมากๆเกมส์แรก หลังจากนั้นก็ไปเชียร์ s1 ร้องเพลงตีกลอง มองก้นกระต่ายฟินๆ ฮ่าๆ มาตอนนี้ไม่ค่อยกระหายไปดูเท่าไหร่ คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ

บอล ภูมิภาค เชียงรายบ้านผม คนเต็ม

คิดถึงชลบุรีตอนสนามที่หน้าศาล

สนามไม่ใหญ่แต่คนแน่นตลอด ยิ่งตอนได้แชมป์วิ่งเข้าไปดีใจด้วย

ผมชอบบรรยายกาศ BU แข่งสนามไทย-ญีปุ่นมากๆครับ สนุกดี 1000-2000คนตลอดๆ ถ้าบรร มา เมืองทองมา ก็5000-8000

ผมทันพอดีครับ

ตอนนั้นจริงๆไม่ได้สนบอลไทยเลย ดูแต่บอลนอก
แต่มีอยู่วันนึง ไปงานที่ธันเดอร์ โดมพอดี แล้วไปเห็นนักเตะเมืองทองซ้อมกันอยู่ ก็เออหวะ ดูซ้อมกันจริงจัง เข้าท่า ดูเป็นมืออาชีพมากเลย ก็เลยหาวันที่เค้าแข่งจริง แล้วก็ขับรถมาดูครับ (จริงๆบ้านผมอยู่ลาดพร้าว แอบไกลนิดๆ)

พอมานัดแรก บรรยากาศแบบนี้เลยครับ รถแทบไม่มีที่จอด แถมอัฒจรรย์ฝั่งนึงกำลังก่อสร้างหรือต่อเติมอยู่ด้วย
แต่เป็นบรรยากาศที่ประทับใจเอามากๆครับ หลังจากนั้นก็ติดบอลไทยเลย

หลังจากนั้น ไปดูเมืองทองอยู่ 2-3 นัด ก็ไม่ได้อีก เพราะไปทำงานต่างจังหวัด

ถัดมา 3-4 ปี พอมาเรียน ป.โท แล้วมหาลัยอยู่ใกล้สนามไทยญี่ปุ่น ดินแดง เลยเดินไปดูที่สนามเกือบทุกนัดเลยครับ หลังจากนั้นก็เป็นแฟน BU แล้วก็ติดตามไทยลีคมายาวๆ

ยุคนั้น+ตามหลังมาอีกหลายปี สนุกสุดละ

อาจเพราะ passion ฟุตบอลมันมาเต็มด้วย


ผมเชียร์ทีมเล็ก อาจไม่มันเท่าทีมใหญ่ แต่จังหวะช่วงนั้นก็ไปเยือนหลายจังหวัดอยู่
ุถือว่าช่วงนั้นก็ขยันไปพอตัว

มาตอนนี้ไม่ไหวละ ดูสดก็พอ เริ่มแก่

ปีแรกทึ่เชียร์ เชียงรายยูไนเต็ด อยู่ ลีกภูมิภาค
ภายใจ 10 ปี ได้แชมป์ลีก ผมไม่มีอะไรจะภูมิใจกว่านี้อีกแล้วครับ

ปีนี้นัดเมืองทองเจอชลบุรี ทำให้ผมตัดสินใจเชียร์เมืองทอง

เพราะรู้สึกตื่นตาตื่นใจกับบรรยากาศกองเชียร์มาก เห็นแล้วขนลุก

โดยแทบไม่รู้จักนักเตะในทีมเลยด้วยซ้ำ

ผมไปดูราชนาวีระยองที่สนามเลยครับ วันที่ทำลายสถิติผู้ชมเกินหมื่นครั้งแรกของไทยลีค

ราชนาวีระยอง

นี่ผมตามดูแทบทุกนัด อยู่กทม นั่งรถตู้กลับไปดูบอลระยอง ใจรักมาก
คอยถ่ายรูปลงเว็บแฟนคลับสโมสรด้วย
นัดทีมเยือนตามไปแทบตลอด

ทันดูสนามเมืองทอง ที่ยังไม่มีแสตนอีกฝั่ง

สนามเทโร ที่ทางเข้าลำบากมากก็เคยไป

ดูบางกอกกลาสสมัยยังไม่สร้างสนามเอง เล่นสนามอะไรนี่ล่ะจำชื่อไม่ได้ แสตนสูงๆๆ

กับไปดูชลบุรีที่สนามทีโอที นั่งติดขอบสนามเลยเวลานักบอลมาทุ่ม แทบจะแตะหลังนักบอลได้