ถ้าผมเป็นแรสผมก็จะลง

เพราะดูการ์ตูนกีฬาเยอะไป



หนักเลยแสลมดังค์ ตอนที่ซากุรางิเจ็บหลัง อาจารย์บอกให้เปลี่ยนออก แต่ไม่ยอม อารมณ์คงประมาณนั้น

ผมไม่เห็นด้วยอะ มองมุมหนึ่งตามที่ตัวละครบอก ถ้าไม่ส่งนักเตะลง มันเป็นการขังจิตวิญญาณของเค้า แต่อีกมุมหนึ่ง มันเหมือนเค้าไม่ได้มองการณ์ไกล เค้าเอาแค่ตอบสนองจิตวิญญาณในตอนนี้ แล้วต่อจากนี้ละ ฟุตบอลมันไม่ได้เล่นกันแค่ปี 2 ปี เค้าเล่นกันเป็น 10 ปี วันนี้ไม่ได้ลง ไม่ได้หมายความว่าวันหน้าจะลงไม่ได้

ผมกลับมองว่ามืออาชีพควรจะรู้ว่าตัวเองควรทำอะไรในตอนไหนมากกว่า ควรอดทนตอนไหน แล้วควรบงเล่นตอนไหน มืออาชีพไม่ใช่แค่ใช้ใจตัดสินอย่างเดียว มันควรใช้เหตุผลควบคู่ไปด้วย

เรื่องนี้ผมก็อ่านนะ ตามที่ ทัตสึมิบอก เพราะทัตสึมิ รู้ว่าผลสุดท้ายแล้วจะเป็นยังไง เพราะตอนทัตสึมิยังเล่นฟุตบอลอยู่ก็ฝืนตัวเองแบบโยชิดะ จนต้องเลิกเล่นฟุตบอลก่อนวัยอันควร

อันนี้มันเป็นการพูดคุยระหว่างคนที่มีมุมบอกต่างกันอ่ะคับ

มุมมองที่แล้วแต่ตัวนักเตะสิ นักเตะบอกว่าไหว กับมุมมองที่ กัก็เคยเป็นแบบนี้ไง ถึงมาเตือนไว้ก่อน

ผมมองคำว่ามืออาชีพแตกต่างกันนะ

คำว่ามืออาชีพมันคือความรับผิดชอบต่อเป้าหมาย
แรชเป็นนักกีฬาของแมนยู เค้าขายเวลา ขายความสามารถ ให้กับผี มีมูลค่า มีต้นทุนในการปั้น

ดังนั้นการที่แรชจะทำอะไรแล้วก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อทีมในระยะยาว ผมว่าเป็นความเอาแต่ใจมากกว่าความเป็นมืออาชีพ

ถ้าคำว่าศักดิ์ศรีมันจะทำให้ส่งผลเสีย ผมว่ามืออาชีพไม่ทำกัน