ถ้าไปช่วงนี้ ก็ต้องไปกางเต้นท์ร่วมกับผู้คนมากมายน่ะครับ
อาจจะไม่ได้รับความเป็นส่วนตัวหน่อย
บวกกับช่วงทางขึ้นลงเส้นแม่ริม โป่งแยง ม่อนแจ่มเป็นทางแคบ รถติดกันหลายกิโล

พูดถึงธรรมชาติ ย้อนหลังกลับไปหลายปี
คนไปดูไร่ของม้ง ดูแปลงปลูกกะหล่ำ ดูดอกไม้
ซึ่งปัจจุบันก็หายากจริงๆ
คนบนดอยก็ผันตัวมาทำ Homestay
วิถีชีวิตแบบเดิมหาได้ยากแล้ว

มองในมุมของชาวเขา
มันก็คือการสร้างรายได้ที่ดีกว่าการเพาะปลูก

มองในมุมคนแสวงหาธรรมชาติแบบแท้จริง
ก็มองว่ามันปลอม มันเน้นไปที่เงินๆ ทองๆ มากกว่ารักษาวิถีชีวิตแบบเดิมไว้

ผมมีอีกสถานที่แนะนำซึ่งไม่ไกลจากม่อนแจ่มมาก
แต่ยังไม่นิยมเท่าไรนัก คือ สะเมิงเหนือครับ
ที่นั่นคนยังใช้ชีวิตเรียบง่ายอยู่ แม้จะใช้เทือกเขาเดียวกับม่อนแจ่ม
แต่วิถีชีวิตความเป็นอยู่ยังต่างกันมาก

จุดกางเต้นท์อีกจุดที่แนะนำคือ อ่างเก็บน้ำห้วยตอง
แต่ผมแนะนำให้ไปกับเพื่อนนะครับ ไม่แนะนำให้ไปกันเดี่ยวๆ
เพราะมันเปลี่ยว (แต่สถานที่โปร่งโล่งสบายนะครับ)

ไปเจอที่ใหม่ก็กระซิบบอกกันใน วงแคบๆ นะครับ
คนรู้เยอะ ก็จะแห่กันไป ความสวยงาม เสน่ห์ของมันก็จะหมดลง

มีความสุขกับการท่องเที่ยวครับ  

เคยไปหละครั้งนึง โคตรไม่มีอะไร จากนั้นก้ไม่คิดจะไปอีกเลย ถถถ