เรื่องคนไทยไม่สนับสนุนของไทยรี้ผมไม่แน่ใจว่าคุณมองแบรนระดับไหนนะ

ถ้าแบรนทั่วๆไปคนไทยหลายคนมองว่างาน Made in Thailand ดีกว่า Made in China นะครับ

ส่วนถ้าแบรนดีขึ้นมาหน่อย ถ้าเสื้อผ้าก็ระดับ 1000-2000 บาทต่อชิ้น แบรนไทยก็ยังติดตลาดอยู่นะครับเช่น Erawon หรือ Dapper คือถ้าของมันดีปั้นแบรนมาดีมันขายได้อยู่ละครับ อย่างกระเป๋าก็มี Albedo ตั้งราคาแพงกว่าแบรนนอกหลายแบรนอีกนะครับ

แต่ถ้าแบรนระดับ Elite ต้องยอมรับว่าสิ่งที่เขาขายไม่ใช่แค่สินค้า แต่รวมถึงภาพลักษณ์ด้วย ซึ่งสิ่งพวกนี้เขาลงทุนไปมหาศาลนะครับ ไม่ใช่เป็นสิ่งที่ได้มาฟรีๆ

แต่ก็ต้องไม่ลืมนะครับ ว่านายทุนเจ้าใหญ่ๆ
มันก็ต้องมาจ้างงาน ก็สร้างรายได้ให้คนทำงานต่ออยู่ดี

ผมว่าแนวคิด EEC มันดีอยู่แล้วครับ

เพียงแต่ว่าระบบการจัดการจะดำเนินการตามแผนได้ไหม อันนี้ต้องรอดู

เรื่องสนับสนุนแบนด์นี่พูดยากนะ

ขอยกตัวอย่างที่น่าจะเห็นชัด

ผมเป็นคนนึงที่อยากสนับสนุนสินค้า GrandSport FBT Pan ไรพวกนี้นะ หรือ แบรนด์ไทยอื่นๆสายกีฬา

แต่เอาง่ายๆ พวกเสื้อ-กางเกงก๊อป ADIDAS NIKE UNDER ไม่ต้องนับเวลาเอาแบรนด์มาติดให้ดูดีนะ แต่เอาเนื้อผ้า กับราคา 100-200 บาท แล้วไปเทียบกับของ GS-FBT ดู

เนื้อผ้าคนละเรื่องเลย แล้ว GS-FBT แพงกว่าด้วย ยังไม่นับลวดลายที่บางทีคิดว่า ออกแบบมาได้ไงวะอีก


บางทีอยากสนับสนุนนะ แต่คุณภาพ+การออกแบบ+ราคา มันไม่ไหวจริงๆ

มันต้องชาตินิยม ซื้อของไทยใช้ของไทย แต่ของไทยนี่ถูกมองเป็นตัวเลือกท้ายๆเลย

จริงของท่านครับ มันจะต่างออกไป ถ้าเค้าเน้นใช้เครื่องจักร หรือ ระบบ มากกว่าจำนวนคน

ผมไม่ค่อยเชื่อนะว่าเสื้อผ้า หรือแม้แต่รองเท้า ของปลอมจะคุณภาพดีกว่า แบรนด์ไทยของแท้

ส่วนเรื่องออกแบบ ดีไซน์เมืองนอกมันดีกว่าอยู่แล้วแหละ คนไทยออกแบบไม่เก่งเท่า

แต่ว่าบางอย่างมันก็มีเรื่องบ้าแบรนด์ด้วย สินค้าบางตัวดีไซน์งั้นๆ แต่พอแปะตราไนกี้ปุ๊ป คนไทยร้องว๊าวกันใหญ่

แล้วแต่อ่ะท่าน รองเท้ากับกระเป๋าผมไม่ยกมานะ เพราะมันชัดมาก ว่าของแท้ดีกว่ามากเลย

แต่เสื้อ-กางเกง ผ้าแบบที่ของก๊อปมันใช้กัน เทียบเรทราคาใกล้เคียงถ้าเทียบกับเสื้อกีฬาแบรนด์ไทย ผมว่ามันดีกว่านะ แต่ก็แล้วแต่คนอ่ะ แล้วแต่มุมมองครับ

สินค้าบางอย่างของจีนคุณภาพดีกว่า สวยกว่า ในราคาที่ถูกกว่าหรือพอๆกับสินค้าของไทยด้วยครับ

ต้นทุนการผลิตจีนถูกกว่าเยอะครับ ในส่วนงานผมจะเปรียบเทียบได้โดยตรงกับจีน แรงงานค่าแรงจีนพอๆกับเราหรืออาจจะสูงกว่า แต่ที่เค้าชนะคือความขยัน ของเราเดี๋ยวหยุด เดี๋ยวพัก แเดี๋ยวสูบบุหรี่ งานศพงานบวชงานแต่ง ของจีนนี่ไม่มีนะ ผมไปดูมาเอง ทำตลอดเต็มเวลาไม่มีอู้ เวลาพัก1ชม รีบกินข้าว การใช้งานวัตถุดิบก็คุ้มค่ากว่า เช่น วัตถุดิบ1หน่วย ไทยนำมาผลิตสินค้าได้ 1 หน่วย แต่จีนอาจจะทำได้มากกว่า เนื่องจากความใส่ใจความละเอียด
นี่ผมพูดในภาพรวมแรงงานทั่วไปนะ แรงงานไทยไม่ใช่ไม่เก่ง เรื่องงานฝีมือนี่เรายังเก่งแต่นี่นแหละบางครั้งเล่นตัว
ของจีนถ้าคุณไม่ทำไม่ขยัน เดี๋ยวคนอื่นมาทำแทน เดี๋ยวเครื่องจักรมาทำแทน

เคยฟัง live ของบังซอล พูดได้น่าสนใจเรื่องนึง
คือ เขาเล่นคอม บางทีอยากซื้อสว่าน หรือไขควงไฟฟ้ามาใช้
แต่คือในตอนนั้น มีแค่ ญี่ปุ่นกับเมดา ราคาตัวละ3-5พันบาท
เขาไม่ใช่ช่างมืออาชีพ เอามาใช้อาจจะเดือนละ1-2ครั้ง
แค่อยากมีติดบ้านว้ เจอสว่านของจีนราคา500บาท
ทำไมจะไม่ซื้อละ

ผมว่าไม่เกี่ยวนะ ไม่ได้ว่าใครเป็นรายบุคคล กับ แลกเปลี่ยนมุมมองแบบนี้ผมชอบ

ที่ยกตัวอย่างมาก็ถูกครับ แต่ที่ผมหมายไม่ใช่แค่ร้านอาหาร ผมหมายถึงร้านค้าอย่างอื่นด้วย

ผมว่าอยู่ที่พฤติกรรมการจับจ่ายใช้สอยของคนไทยด้วย อย่างเสื้อผ้า เครื่องใช้ไฟฟ้า คนไทยก็นิยมซื้อจากห้างหรือไม่ก็เมกกะสโตร์พวกโลตัส บิ๊กซี กันหมด

อยากซื้อเฟอร์นิเจอร์เข้าบ้าน ก็ไปอิเกีย อินเด็กซ์ เอสบี ร้านเฟอร์นิเจอร์ห้องแถวก็ขายไม่ออก

จริงของท่าน ผมว่าแบรนด์ไทยที่ถือว่ามาได้ดีเลยคือ WARRIX นี่หละ สนับสนุนกันต่อไป

บางทีอะไรๆ ก็ดูย้อนแย้งเหมือนกนแฮะ

กูรูปรับตัว

แล้วเด็กที่อนาคตได้รับผลกระทบจากเศรษฐกิจ

ที่ถูกวางแผนมาผิดแล้วผิดอีก จะรับผิดชอบยังไงถ้าเขาควรจะได้ชีวิตที่ดีกว่านี้

ต้องออกจากโรงเรียนมาร่วมแข่งขันเลยหรือไม่ มีคำตอบที่ดีๆจากเรื่องแบบนี้ไหม