ม ปลาย สนุกเพราะเรื่อยๆไม่ต้องอะไรมาก

มหาลัย สู้กับตัวเองว่ามึงจะเรียนจบพร้อมเพื่อนมั้ย

วัยทำงาน มันส์สุดอยากได้อะไร หาเอาเอง พอมีช่องทาง มันก็จะรู้วิธีหาเงินของตัวเอง

มหาลัย

มหาลัยครับ เพราะผมตอนมอปลายค่อนข้างเกเรตามเพื่อน ชอบตามเพื่อน แล้วเพื่อนส่วนใหญ่ก็เป็นสายบู้ทั้งนั้นเลย

ม.ปลาย ครับเพลิน เครียดแค่จะมีที่เรียนตอนมหาลัยหรือปล่าว สุดท้ายเข้าเอกชน

ม.ต้นครับ ทุกวันนี้ยังครบแกงค์

เพื่อนต้อง ม.ปลาย แต่การใช้ชีวิต ต้องมหาลัย เละเทะสุดละ

สนิทเพื่อนม.ต้น สุดๆ เพราะคอเดียวกันเกือบทั้งห้อง

ทั้งเล่นเกมส์ เตะบอล การ์ดยูกิ เล่นดนตรี

พอม.ปลาย มหาลัย มันคนละแนว มีแต่เพื่อนสายกินเหล้า สูบยา

ผมเลยไม่สนิทกับใครนอกจากแก๊งค์ผู้หญิง ซึ่งเป็น ผญ สายแมนๆ ด้วย

พอทำงานนี่ 50-50 ไม่สนิทมาก แต่ก็ไม่ได้ห่างขนาดนั้น

สรุป ม.ต้น ช่วงที่ดีที่สุด

ม.ปลาย

เรากลับชอบวัยทำงาน ถึงแม้ จะมีหน้าที่ๆเราต้องไปทำงานทุกวัน

แต่ชีวิตมันมีความสุข เราได้มีเงินใช้ ท่องเที่ยว ซื้อของอยากได้

ได้ดูแลพ่อแม่พี่น้อง มีครอบครัว.....และตอนนี้มีความสุขมากๆเลยครับ

คนละแบบอะ
ม.ปลาย เพื่อนเยอะ สนุกสุด
ตอนทำงาน รู้สึกได้ใช้ชีวิตของตัวเอง สบายใจสุด

ม.ปลายจะใช้ชีวิตสบายสุด

แต่ถ้ามหาลัย ชีวิตโคตรมีอิสระไปไหนมาไหนก็ได้ เครียดแค่ช่วงสอบ

ม.ปลาย

เรียนแบบไม่คิดไรมาก
ตกเย็นเล่นบาส
วันหยุดเล่นกับเพื่อน
ติดแค่ไม่ค่อยมีตังค์ใช้

วัยทำงาน
พ่อแม่สบายขึ้น ไม่ต้องขอเงินท่าน ตอบแทนบ้างอาจจะไม่เต็มที่ กินปี้ขี้เที่ยวด้วยเงินตัวเอง ซื้ออะไรที่อยากได้ บริหารเกมชีวิตตัวเอง

ม.ต้น สำหรับคือช่วงที่สนุกกับการเป็นนักฟุตบอล

ช่วงที่ไม่ต้องกังวลอะไร ทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด

ปวช.ช่วงเป๋ เข่าแตก อดเตะบอล กลายมาติดเกม

โดดเรียน จีบสาวไปทั่ว

ปวส.ช่วงพลิกปัญหาครอบครัว ทำงานส่งเสียตัวเองเรียน

มีแฟนจริงจัง ต้องเป็นที่พึ่งของครอบครัว

มหาลัย ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่า กิน เที่ยว หาเงินใช้ ส่งเสียตัวเอง ช่วงปีสองชีวิตแม่งบัดซบแฟนเลิก ทำตัวระยำสุดๆ
กระเสือกกระสนจนจบ

ชีวิตทำงาน เหนื่อยแสนเหนื่อย ต้องเป็นที่พึ่งให้ครอบครัว

ลูกน้อง แบกภาระทุกอย่าง ต้องคิดถึงครอบเครัวสมอ

ประถมเล่นทั้งวัน ม.ปลายต้องเตรียมเข้ามหาลัย พอมหาลัยก็ต้องคิดเรื่องทำงาน พอทำงานก็ปัญหาเยอะ สรุปประถมดีสุด