ใช้ชีวิตที่ตัวเองอยากใช้คับ อย่ายึดติดกับใครคนใดคนหนึ่ง อายุเท่าไหร่แล้วคับถ้าอายุน้อยๆ10+ - 20+ มักจะคิดแบบนี้ พอมีการมีงานทำมีรายได้ ก็จะคิดว่าขอใครซักคนที่ไม่ต้องดีที่สุดแต่อยู่ด้วยแล้วมีความสุข ถ้าคนที่ท่านคบอยู่ปัจจุบันแล้วท่านทุกข์แบบนี้มันก็ไม่ใช่แล้วคับ

อ้อผมนึกว่ารักแบบวัยรุ่น อะไรที่อยู่แล้วทุกข์ก็ออกมาครับ

ขอให้ท่านเลือกทางที่ตัวเองคิดว่าดี เดี๋ยวก็ผ่านไปครับ

ผมถือคติ ใครทิ้งเราไป เราจะไม่ยอมเสียดายคนๆนั้น
คนๆนั้นสิมันต้องเสียดายคนดีๆอย่างเรา

อยากบอกครับว่า ผู้ชายหรือผู้หญิงแทบทุกคนเป็นงี้หมดครับ
พอตอนเลิกกับใคร เขาก็คิดว่านั่นคือรักสุดท้ายทั้งนั้น

เพราะความผูกพันธ์ ความลุ่มหลง ความไคร่ ฯลฯ ทุกสรรพสิ่งมันผูดมัดให้คิดแบบนั้น
ในยามที่เรากำลังจะเสียหรือได้เสียสิ่งเหล่านั้นไปแล้ว

แต่สิ่งที่จะมาเยียวยาคือความเคยชิน และเวลา เท่านั้น วันนี้ไม่ผิดว่านี่คือรักสุดท้าย
แต่ในวันข้างหน้า มันไม่มีทางเป็นแบบนั้นหรอกครับ อันนี้เป็นทฤษำีที่ผมมโนขึ้นมาเองนะ

ตราบใดที่มนุษย์ยังไม่หมดซึ่งราคะ ตัณหา โลภ โกรธ หลง
มันจะมุดและหาเหยือให้จับไปเรื่อยตามแต่ละพื้นฐานของจิตใจ

เมื่อใดที่ร่างกายยังมีความเหงียนอยู่ มันจะเรียกร้องหาปฏิสัมพันธ์กับเพศที่เราต้องการ
และสร้างสิ่งที่เรียกว่าความรัก ความหลง ครั้งใหม่ขึ้นมา

ผมขอขอบคุณทุกท่านที่แนะแนวทางนะครับ ผมได้ทางออกของผมแล้ว อันที่จริงผมก็คิดเสมอมาว่าความรักคือการให้ แต่มาครั้งนี้ผมกลับลืมคำนี้ไปได้ และตอนนี้ผมยอมรับมันได้แล้วครับ เขาไม่ได้รักผมแต่เขารักคนอื่นก็ย่อมยินดีกับเขาด้วย อย่างน้อยๆผมได้เห็นคนที่ผมรักเขามีความสุขมันก็ดีแล้วครับ