เมื่อคืนว่างๆ​หลังเตะบอลเสร็จ​ ผมได้ชวนคนที่รู้จักคนนึงไปซื้อชานม​ไข่มุก​ พอกินเสร็จ​ หลังจากเดินๆดูของแถวนั้น​ พอดีแถวนั้นไม่มีถังขยะ ตอนกลับผมฝากให้มันถือแก้วของผมด้วย เพราะผมเป็นคนขับมอไซ​เขาเป็นคนซ้อน​ มันบอกว่า​ เอ้า​ กุต้องถือแก้วให้ด้วยหรอ​ ไมไม่ถือเองวะ​ ผมก็บอกว่า​ จะเก็บไว้กินพอดีไข่มุก​มันยังเหลือ​ไง​ แต่แก้วของมัน​เองมันทิ้งไว้ตรงที่จอดรถมอไซร์​ตรงนั้นแหละบนถนน ผมเตือนไปว่า​ ทำแบบนั้นมันเห็นแก่ตัว​ มันบอกกลับว่า​ มันเป็นคนเห็นแก่ตัว​​ ผมอึ้งเลย​ มีแบบนี้ด้วย

อย่างน้อยเค้าก็ยังรู้ตัว

แต่เจือกไม่ปรับปรุง

สังคมถึงน่าอยู่ขนาดนี้ไง

แล้วแต่คนนะแหละ อะไรไม่ดีแค่เราไม่ทำตามก็ลดความไม่ดีได้หนึ่งคนแระ ผมคิดอย่างนี้นะ

คิดไงไม่รู้ แต่ถ้าเป็นผม จะปล่อยให้อยู่กับแก้วชานม

คนที่น่ากลัวคือ คนที่รู้ว่าตัวเองทำผิด แต่ก็ยังทำโดยไม่รู้สึกอะไร

แหม มีพูดตัวพูดเค้ากันด้วย

สนิทไหม ถ้าไม่สนิท ก็อย่าไปเพิ่มความสนิท..

พวกนี้ไร้จิตสำนึกไปแล้วครับ พยายามจะช่วยเพิ่มไปก็ไร้ประโยชน์

บัวใต้ตมของแท้ รู้ข้อเสียของตัวเองแต่ไม่คิดที่จะแก้ไขปรับปรุงให้มันดีขึ้น

ก็เหมือนเวลาคนเราพูดว่า ผมเป็นคนเทาๆอ่ะครับ

พวกไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา

คิดแบบเดียวกับเวลาเห็นแมลงสาบครับ

"ไม่มีประโยชน์"

ปล่อยให้เดินกลับ

บอกไป เห็นแก่ตัวเหมือนกัน

ผมคนหนึ่งเลย ที่ไม่ทิ้งขยะเรี่ยราด
เพราะคิดเสมอว่า ถ้าเราทิ้งตรงนี้
มันต้องลำบากคนอื่นมาตามเก็บ
ยิ่งถ้าไม่มีใครมาเก็บ มันก็เป็นขยะสายตา
ลำบากคนสัญจรไปมา

แต่พอมองดูคนรอบข้าง มันไม่เป็นแบบนั้น
ผมเชื่อว่าวินัยเรื่องนี้ของคนไทยมันต่ำมาก
ผมให้ถึง 80% ที่นิสัยกินไหนทิ้งนั่น ไม่สนใจใคร
เวลามีงานอีเว้นเลยเห็นบ่อย ภาพขยะเกลื่อน

ขนาดนี้เลยหรอ ยอมรับตัวเองซะด้วย