ทำไม ค่าตัวนักบอล ถึงไม่มีฟองสบู่แตก เหมือนสินทรัพย์แบบอื่นๆ

พวก ทอง , คอนโด , หุ้น เวลาราคามันขึ้นไปสูงมากๆ ฟองสบู่มันจะแตก แล้วราคาดิ่งลงเหวกันอย่างรวดเร็ว ให้คนเข้าไปซื้อในราคาสูงๆ ต้องขาดทุนกันยับเยิน

แต่ค่าตัวนักบอล มันสูงเวอร์ๆมากๆ แต่มันเฟ้อขึ้นเรื่อยๆ ไม่เห็นว่าจะมีฟองสบู่แตกให้เจ้าของทีมฟุตบอลที่ใช้เงินซื้อความสำเร็จได้เจ็บตัวกันสักทีหนึ่ง

1. นักบอลเป็นสินทรัพย์เสื่อมค่า สินทรัพย์เสื่อมค่าส่วนใหญ่จะไม่ค่อยเป็นฟองสบู่ เพราะมันไม่เหมือนพวกสินทรัพย์เพิ่มค่าที่คนเค้าคิดว่าเดี๋ยวถึงเวลามันก็ขึ้น แต่สินทรัพย์เสื่อมค่า คนที่จ่ายไปเค้าจะต้องคำนวนมาหมดแล้วว่าเค้าจะคุ้มกับที่จ่ายไป ลองเปรียบเทียบรถกับบ้าน รถไม่เคยเกิดฟองสบู่ เพราะมันเป็นสินทรัพย์คนละแบบกัน นักบอลถึงแม้มูลค่าอาจจะเพิ่มได้ แต่สุดท้าย 15-20 ปี ยังไงมูลค่าก็เป็น 0 คนซื้อเค้าต้องคำนวนตรงนี้อยู่แล้ว

2. ตลาดนักบอลเป็นตลาดเฉพาะกลุ่มมากๆ ไม่ใช่ตลาด mass ตลาดนักบอลจะถูกซื้อขายเฉพาะสโมสรใหญ่ๆ ซึ่งมีกำลังเงินและ"นักวิเคราะห์"อยู่แล้ว ไม่ใช่คนหมู่มากที่มีโอกาสเฮโลตามข่าวหรือตลาดและทำให้เกิดฟองสบู่

3. บอลมันมีกฏ financial fair play คุมไว้อยู่ ซึ่งที่เห็นมูลค่านักเตะมันเฟ้อ แปลว่าตลาดบอลมันโต ค่าลิขสิทธิ์มันโต สโมสรมีกำลังเงินมากขึ้นมาซื้อนักเตะราคาสูงขึ้น

เพราะคนซื้อมากกว่าสินค้า

นักบอลเทพจริงๆในตำแหน่งนั้นมันมีจำนวนน้อย ซื้อมาอาจมีความเสี่ยงกากแต่ยากที่จะเกิดขึ้น เพราะพวกนี้ส่งคนติดตามฟอร์มคนที่จะซื้อเป็นเวลานานทั้งนั้น นอกจากซวยไม่เคยเจ็บย้ายมาเจ็บยาว

ง่ายๆก็อย่างเอ็มปัปเป้ เด็กวัยรุ่นราคา200ล้าน เคสที่ดีว่าถ้าเจ๋งจริงแพงยังไงก็คุ้ม

สมมติซื้อมา142ล้านแบบคูตี้ แต่เล่นไม่ได้ดังคาดหวัง เร่ขายใครก็ไม่มีใครเอา ให้ยืมไปใช้เขาก็ไม่ซื้อขาด สมมติสุดท้ายกลับมาอยู่บาร์ซ่ากินค่าเหนื่อยไปเรื่อยๆจนหมดสํญญา อย่างนี้เรียกฟองสบู่แตกไหมครับ หรืออีกกรณีก็ฮาเมสของมาดริด(แต่ฮาเมสซื้อมายังไม่แพงมากเท่าไหร่)

ดีลใหญ่ๆมันทำให้รู้ว่าสโมสรฟุตบอลสามารถจ่ายเงินในระดับนี้ได้จริงๆ (แบบสบายๆ) จึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องไปขายราคาที่ถูกลงครับ

เพราะคนซื้อยังมีกำลังซื้อครับ ง่ายๆเลย

ทุกวันนี้ ทีมฟุตบอลมีแต่ทำเงินมากขึ้นเรื่อยๆ

จนฟุตบอลมันมีคนเลิกดูนั่นแหละครับ บาร์ซ่า มาดริด คนในสนามเหลือไม่เกิน 2 หมื่น

ถึงวันนั้นแหละ ราคามันจะลดลง

แต่ดูแล้วไม่น่าเป็นไปได้

มันคือกีฬาด้วยนะ คอนโดไม่มีเงินก็ไม่ซื้อ. กีฬาไม่มีเงิน ยังไงก็เชียร์. แฟนบอลมาก คนดูมาก รายได้มาก

ค่าสปอน ลิขสิทธ์ บลาๆๆ ทีมใหญ่ๆไม่ล้มง่ายๆหรอก. รวมถึงพวก บาส อเมริกันฟุตบอลด้วย

พวก เจ้าของทีมรวยๆที่ใช้เงินตัวเองซื้อ ขาดทุนคิดว่าเขาเจ็บหรอ สิ่วๆอะสิ

เพราะคนซื้อมีตังจ่าย ดูลีดเป็นตัวอย่างซื้อเสร็จแล้วทีมแตกเพราะบริหารไม่ดี ผลงานไม่มีก็ทีมแตก

เพราะมันไม่ใช่ฟองสบู่ไงครับ การซื้อของแต่ละทีมเค้าซื้อไปและไปหาผลกำไรมาทดแทนได้ แต่พอคิดว่าเป็นฟองสบู่ได้ถ้าเมื่อไหร่ที่มีการปั่นราคาไปสูงแล้วสโมสรหาเงินมาจ่ายไม่ได้แล้วล้มเป็นทอดทั้งแบงค์และสโมสร

ยุคซีดาน 48 ล้าน การันตี บัลลงดอร์ 80 โรนัลโด้

เดี๋ยวนี้ 142 ล้านคูตี้ เดมเบเล่ กรีซมัสน์ อีกคน ยังไม่การันตีเลย หรือโค้ช มือไม่ถึง

ทำไมถึงมองว่าฟองสบูมันไม่แตกล่ะ มันแตกแล้วนี่ ลองย้อนกลับไปดูสิ

1. เริ่มเห็นการผ่อนจ่ายแล้ว
2. เริ่มมีนักเตะเลือกที่จะไม่ต่อสัญญากับต้นสังกัดเพื่อรอย้ายทีมฟรีๆ แล้ว
3. เอเย่นต์เริ่มทำงาน พยายามดีลสัญญาเด็กดาวรุ่งเป็นเวลาสั้นๆ กับทีมเล็กๆ เพราะรู้ว่าเด็กตัวเองจะได้ย้ายไปรับเงินก้อนโตกับสโมสรใหม่ แลกกับการยอมให้ต้นสังกัดติดค่าเบี้ยหัวแตก(ค่าฉีกสัญญา)เอาไว้ เผื่อมีพวกหน้ามืด หิวความสำเร็จในเร็ววันยอมควักกระเป๋าจ่าย ทุกฝ่ายแฮปปี้ แต่ถ้าเด็กเก่งพอประมาณก็รอย้ายฟรีเอา

ไม่มีใครจ่ายค่าตัวเด็กเกรดราคา 5-20m ในราคา 70m+ ได้ตลอดไปหรอกนะ

1. นักบอลเป็นสินทรัพย์เสื่อมค่า สินทรัพย์เสื่อมค่าส่วนใหญ่จะไม่ค่อยเป็นฟองสบู่ เพราะมันไม่เหมือนพวกสินทรัพย์เพิ่มค่าที่คนเค้าคิดว่าเดี๋ยวถึงเวลามันก็ขึ้น แต่สินทรัพย์เสื่อมค่า คนที่จ่ายไปเค้าจะต้องคำนวนมาหมดแล้วว่าเค้าจะคุ้มกับที่จ่ายไป ลองเปรียบเทียบรถกับบ้าน รถไม่เคยเกิดฟองสบู่ เพราะมันเป็นสินทรัพย์คนละแบบกัน นักบอลถึงแม้มูลค่าอาจจะเพิ่มได้ แต่สุดท้าย 15-20 ปี ยังไงมูลค่าก็เป็น 0 คนซื้อเค้าต้องคำนวนตรงนี้อยู่แล้ว

2. ตลาดนักบอลเป็นตลาดเฉพาะกลุ่มมากๆ ไม่ใช่ตลาด mass ตลาดนักบอลจะถูกซื้อขายเฉพาะสโมสรใหญ่ๆ ซึ่งมีกำลังเงินและ"นักวิเคราะห์"อยู่แล้ว ไม่ใช่คนหมู่มากที่มีโอกาสเฮโลตามข่าวหรือตลาดและทำให้เกิดฟองสบู่

3. บอลมันมีกฏ financial fair play คุมไว้อยู่ ซึ่งที่เห็นมูลค่านักเตะมันเฟ้อ แปลว่าตลาดบอลมันโต ค่าลิขสิทธิ์มันโต สโมสรมีกำลังเงินมากขึ้นมาซื้อนักเตะราคาสูงขึ้น

ฟองสบู่มีส่วนมาจากการเก็งกำไรนะครับ ราคาสินค้าสูงขึ้นจนคนหลายคนไปซื้อ ซื้อขายๆหลายต่อ ปั่นราคาจนสูงมากๆ จนหลายคนเชื่อว่าจะไม่สูงไปกว่านี้แล้ว หยุดซื้อ ฟองสบู่ก็แตก

ตลาดนักเตะมีซักกี่สโมสร ที่ไม่เน้นผลงาน เน้นเก็งกำไร พวกสโมสรที่เน้นเก็งกำไรมันมีไม่เยอะ จำนวนการซื้อเก็งกำไรไม่ได้มีเยอะ แล้วการซื้อขายก็ทำได้แค่ตอนตลาดเปิด มันไม่ต่อเนื่อง

ตลาดนักเตะเลยทำให้เกิดฟองสบู่ไม่ได้ ทำให้ราคามันเฟ้อไปมากกว่า

อย่าเพิ่งสรุปว่ามันไม่แตกครับ ธรรมชาติของเรื่องพวกนี้มันคล้ายๆกันแหละ ทำไมพวกแชร์มันถึงยังเปิดได้เป็นปีๆกว่าเรื่องจะแดง ทำไมในหนังเรื่อง Big Short ตัวเอกถึงต้องรอตั้ง 2-3 ปีกว่าไอ้ที่ Short ไว้จะได้กำไร ทำไมระบบธนาคารถึงอยู่ได้ ทั้งๆที่ถ้าคนทุกคนไปถอนเงินพร้อมกัน ระบบจะล้มทันที

ปัจจัยอย่างนึงที่สำคัญของเรื่องพวกนี้คือความเชื่อมั่นในระบบครับ (1 ในปัจจัยสำคัญ แต่ไม่ใช่ทั้งหมดนะ) ตราบใดคนยังเชื่อว่าระบบจะไปต่อได้ ระบบก็จะยังไปต่อครับ เมื่อไหร่คนหยุดเชื่อมั่นนั้นแหละ ถึงจะได้เห็นของจริง

กลับมาคำถามของเจ้าของกระทู้ สาเหตุที่ทำให้ค่าตัวนักเตะพุ่งขึ้นเรื่อยๆ อันดับแรกคือรายได้ของแต่ละสโมสรที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาครับ แต่ไม่ใช่ว่าเพิ่มเท่ากันหมดนะ เฉพาะพวกทีมใหญ่ๆนั้นแหละ สปอนเซอร์เข้ามาเยอะมาก เงินส่วนแบ่งจากลิขสิทธิ์การถ่ายทอดสด แต่ค่าตั๋วนี้นิ่งมานานละ เป็นรายได้ที่แทบจะไม่โตเลย

ตอนนี้เราเริ่มเห็นสัญญาณแรกคือ ลิขสิทธิ์พรีเมียร์ในรอบที่ผ่านมา คนเริ่มบิดสู้ราคาเพิ่มไม่ไหวแล้ว แต่พวกสปอนเซอร์ยังไหวอยู่ ดูอย่างดีลของลิเวอร์ก็ได้ หรือแม้แต่แชมเปี้ยนลีกก็ยังรายได้เพิ่มนะ ส่วนแบ่งให้พวกสโมสรใหญ่ๆยังมาอยู่ ที่สำคัญคือถ้าท่านสังเกตกันช่วงหลังๆสปอนเซอร์ที่เป็นเว็บพนันเข้ามามีบทบาทเยอะมาก

ข้อสำคัญอีกข้อคือกฎการเงินของยูฟ่า จริงๆกฎข้อนี้มีทั้งผลดีและผลเสีย แต่ในแง่ดีคืออย่างน้อยกฎนี้ยังมาในช่วงที่ตลาดยังเป็นขาขึ้นอยู่ รายได้ยังเข้ามาอยู่ ทำให้ตลาดไม่เสียหายมาก

แต่ในอีกด้านที่สำคัญ คือสโมสรหลายๆสโมสรที่เห็นกำไรๆกันนั้น เป็นกำไรจากการขายนักเตะนะครับ คือไอ้ที่บอกว่าทำได้ตามกฎนั้น จริงๆถ้าตัดกำไรจากการซื้อขายนักเตะออก แทบจะผิดกฎกันทุกทีมเลย (จริงๆไอ้กฎนี้ยิ่งจูงใจให้แต่ละทีมโก่งราคานักเตะด้วยซ้ำ) แปลว่าถ้าเมื่อไหร่ก็ตามที่สโมสรเริ่มจะไม่สามารถขายนักเตะให้ได้กำไรได้ อันนั้นแหละเริ่มซวยแน่นอน เพราะคุณจะต้องยอมขายถูกลง เจ้าอื่นเห็นว่าค่าตัวเริ่มลงก็ต้องขายให้ถูกด้วย อารมณ์เหมือนเวลาราคาหุ้นแล้วมันนิ่งๆมานาน พอบทจะร่วงก็แดงยาวอะครับ เป็นสิ่งที่เกิดทุกครั้งในทุกฟองสบู่ ไม่ว่าจะเป็นหุ้น นาฬิกา เหรียญอะไรก็ตาม คือช่วงที่คนเริ่มกลัวว่าสิ่งที่อยู่ในมือจะมีมูลค่าลดลง ยิ่งพวกนักบอลไม่มีใครยอมลดค่าเหนื่อยแน่นอน ถือเป็น fix cost แต่การเงินของสโมสรถ้าดูแลไม่ดี 2-3 ปี ถึงขั้นล้มได้เลย

ตอนนี้มันไม่ล้มเพราะแต่ละทีมยังไม่มีแรงจูงใจในการเป็นคนเผ่นคนแรกเท่านั้นแหละ อีกอย่างพวกเจ้าของทีมใหญ่ๆหลังๆมานี้เป็นพวกมหาเศรษฐีด้วย ก็น่าจะล้มยากหน่อย ซึ่งส่วนตัวผมก็คิดว่าคงนานเลยแหละ

ขอ edit เพิ่มอีกหน่อย หลายๆท่านบอกในธุรกิจฟุตบอลไม่มีการเก็งกำไร อันนี้ผมมองต่างมุมนะ นักเตะอายุไม่เกิน 23-24 สมัยนี้แพงมาก ผมว่าอันนี้แรงจูงใจสำคัญเลยคือการซื้อมาก่อน ผลงานไม่ต้องรับประกันมาก เพราะยังขายต่อได้ราคาดี แต่ถ้าไปซื้อตอนดังกว่านี้แล้วราคาอาจยิ่งเว่อร์ไปอีก ภาวะแบบนี้ถ้าในเชิงการเงินมันก็คือขั้นตอนการเกิดเงินเฟ้อที่นำไปสู่การเกิดฟองสบู่แหละครับ เพราะหลายๆสโมสรกลัวว่าเงินในมือตัวเองจะด้อยค่าลง เช่น 50 ล้านในปีนี้ได้ตัว B+ พอปีหน้าก็ซื้อนักเตะได้แค่เกรด B แล้ว เพราะมันไม่มีคนรู้ชัดๆหรอกว่าเงินจากนอกระบบ (สปอนเซอร์ เจ้าของรวยๆ จะเข้ามาอีกแค่ไหนยังไง)

เพราะมันยังมีผู้ซื้อจริงๆอยู่ ซึ่งเค้ากล้าจ่าย..

ถ้าน้ำไม่ผสมสบู่ มันก็ไม่มีฟอง