สวัสดีจ้าเพื่อนๆกลับมาพบกับกระทู้เล่าเรื่องเพลงเมทัลกันอีกครั้ง ช่วงนี้จะเน้นฮาดร็อคกันมากกว่าแนวอื่นก่อนนะจ๊ะ วันนี้มาถึงยอดวงฮาดร็อคจากเมืองเบียเยอรมัน ที่ดังไปไกลทั่วโลกถึงอเมริกา ใช่แล้วจ้า แมงป่องผยองเดช Scorpions นั่นเอง อัลบั้มโปรดอีกอัลบั้มของพวกเขาที่ผมชอบในยุค 80 คือ Blackout ออกปี 1982 ครั้งหนึ่งพวกเขาเคยถูกวิจานย์ว่า ดังเพราะขายเพลงช้าอย่างเดียว ใช่นั่นคือจุดขายของพวกเขาที่มีเพลงซอฟร็อคระดับโลกมากมายหลายเพลงเลยที่แฟนๆชอบและจดจําได้ แต่พวกเขาไม่ได้มีดีแค่เพลงช้าอย่างเดียว อัลบั้มชุดนี้เกิดจุดเปลี่ยนขึ้นในวง ตั้งแต่ 2 อัลบั้มที่แล้วในชุด Lovedrive 1979 ได้มีมือกีต้าร์คนใหม่เข้ามาแทน อูริท จอห์นรอท มือกีต้าร์คนเก่าที่ออกไปที่เคยร่วมงานกันมาตั้งแต่ยุค 70 แล้วได้ แมทเธียส แจ๊บ
เข้ามาร่วมวง แจ๊บได้นําความหนักแน่นทางภาคกีต้าร์เข้ามาด้วย ไลน์กีต้าร์ของเขาต่างจากรอทที่ออกไปทาง ไซคีเดลิค โพรเกรฟซีฟซึ่งอัลบั้มของวงยุค 70 เป็นตัวบอกได้ดี แต่พอล่วงมาเข้ายุค 80 ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เหมือนเป็นยุคใหม่ของทางวงไปเลย ฟังเพลงเปรียบเหมือนกินข้าว กินข้าวอย่างเดียวก็ว่าอิ่มแล้ว แต่ถ้าเรารู้ประวัติรายละเอียดต่างๆด้วยจะเหมือนมีกับข้าวจานเด็ดช่วยเพิ่มรสชาติในการฟังด้วยจ้า เป็นอีกวงที่เคยมาเปิดการแสดงที่ไทย และรายการแฟนพันธุ์แท้เคยเอาเรื่องของพวกเขามาถามออกรายการด้วยจ้า

รายชื่อสมาชิกภายในวง
Klaus Meine vocals
Rudolf Schenker rhythm, acoustic, lead guitars
Matthias Jabs lead, rhythm, acoustic guitars
Herman Rarebell drums
Francis Buchholz bass

https://heavyharmonies.com/cgi-bin/glamcd.cgi?BandNum=157&CDName=Blackout



When The Smoke Is Going Down บัลลาดเพลงเด็ดของอัลบั้มนี้และเนื้อหาดีๆที่เพลงนี้แฝงไว้สอนใจเราด้วยจ้า

เพลงนี้ก็เหมือนเพลงปรัชญาของชาวเมทัลทั้งหลายที่สะท้อนชีวิตของการไข้คว้าครั้งแล้วครั้งเล่าแต่กลับไม่ได้มาในสิ่งใดกลับจางหายไปเหมือนหมอกควันที่จางหายไป พูดง่ายๆหาเงินมาได้นึกว่าจะมีความสุขที่แท้จริง แต่พอได้มากลับไม่มีความสุขที่แท้จริงเพราะได้มาเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอยังอยากได้อยากมีไม่มีที่สิ้นสุด เพราะความสุขแท้จริงอยู่ที่ความพอในจิตใจ และไม่มีใครทำให้ได้ต้องทำได้ด้วยตัวเองเท่านั้น
*** ที่มา กูลเกิ้ล

เพลงโปรดเพลงหนึ่งของแมงป่องผยองเดชของผมเลยคร้าบบจารย์

เพลงเหมือนไม่มีอะไรมาก แต่ไลน์ดนตรี ไลน์ร้อง มันปีนเกาะกันไปได้อย่างสวยงาม เรียบง่ายแต่ลึกล้ำ

ส่วนน้า วงตี๋คะนองพองขน ก่อตั้งตอน ม.4

ผมฟังเพราะพ่อผมเลยครับ จำได้dvdแผ่นแรกของบ้านไม่ใช่หนัง แต่เป็น"live in Lisboa 2001" คอนเสิร์ตนั้นตราตรึงที่สุดแล้วสำหรับผม

คิดถึง เฮฟวี่ ฮาร์ทฮ๊อต เลย

สายลมแห่งความเปลี่ยนแปลง / ยังคงรักเธอเสมอ

โครตชอบเลย 2 เพลงนี้..

ฟังครั้งแรกคอนฯอคูติก้า

เพราะว่าตอนนั้นอ้อนขอกีตาร์เทย์เลอร์จากลุง ลุงบอกว่าเอา DVD นี้ไปดู แล้วเลือกมาเพลงเล่นให้ลุงฟัง ลุงถูกใจจะให้

ตอนนั้นเลือก always somewhere สุดท้ายก็ได้ของลุงมา แต่คืนให้ลูกลุงหลังจากนั้นปีนึงเพราะเกรงใจ ของแพง 555

รู้จักวงนี้ตั้งแต่ ป.1 ป.2 พ่อหิ้วแผ่นScorpions Acoustica Live in Lisboa 2001 มาจากไหนก็ไม่รู้ เปิดทุกวัน ชอบมากเลยครับ