ผมกับแฟนเก่า(ผญ)เราเจอกันที่ญี่ปุ่นเรียนห้องเดียวกันคบกันได้ประมาณ ปีกว่าๆเกือบ2ปี
ตลอดเวลาที่คบกันมาเรามีความสุขมากมี ทะเลาะกันบ้างเหมื่อนคู่ทั้วๆไป แต่หลังจากผม
กลับมาจากญึ่ปุ่นอะไรหลายๆอย่างก็เริ่มเปลื่ยนไป (ผญ ทำงานอยู่ที่ญี่ปุ่นต่อ) 2-3 เดือน
แรกยังปกติมีคุยมีโทรหากันบ้างเมื่อว่าง แต่หลังๆเค้าเริ่มคุยกับผมน้อยลงไม่ค่อยโทรหา
(อันนี้พอเข้าใจเพราะญี่ปุ่นการทำงานเครียดมาก) ผมพยายามที่จะไม่คิดอะไรพยายาม
เข้าใจเค้าให้มากๆ แต่ก็ทำไม่ได้จนผมต้องถามเค้าว่า มีคนใหม่รึป่าว แล้วเค้าก็ยืนยันกับ
ผมว่าไม่ได้มีใครแน่นอน แต่แค่หมดรักผมผมพยายามยื้อต่อไปเรื่อยๆเพื่อให้เค้าได้คบกับผม
ต่อแต่ก็ไปต่อไม่ไหวเค้าบอกเลิกผม
ผมกับแฟนเก่าเลิกกันมาแล้วประมาณ ปีกว่าๆเกือบ2ปี ตลอดเวลาที่ผมเลิกกับเค้าผมไม่
สามารถลืมเค้าได้เลยแม้แต่วันเดียว และทุกครั้งที่คิดถึงเค้าอารมณ์ก็จะดิ่งตลอด
ผมพยายามหาอะไรทำกิจกรรมต่างๆก็ไม่ได้ช่วยอะไร จนวันนี้ความรู้สึกผมมันล้นเอ่อออกมา
ผมตัดสินใจที่จะโทรหาเค้าและรับฟังทุกอย่างว่ามันเกิดอะไรขึ้นที่ผ่านๆมาทำไมถึงหมด
รักผม เค้าบอกผมว่า ก่อนที่ผมจะคบกับเค้า เค้าเคยมีคนที่เค้ารักอยู่แล้ว แล้วลืมไม่ได้
ด้วยแต่เพราะอาจจะเป็นความใกล้ชิดกับผมตอนสมัยเรียนมันเลยกลายเป็นว่าเราได้คบกัน
เที่ยวเล่นไปไหนด้วยกันทั้งหมดมันคือความรักที่เค้ามีให้ผมจริงๆ ณ ตอนนั้น แต่พอผม
กลับไทยเหมื่อนเค้าจะรู้สึกตัวว่าจริงๆแล้วเค้ารัก ผช อีกคนที่เค้ารักมาตลอดและไม่
สามารถลืมได้ มันเลยกลายเป็นว่าเค้าค่อยๆรู้สึกตัวทีละนิดว่าจริงๆเค้ารักใครและค่อยๆ
หมดรักกับผมทีละนิดจนไม่เหลือ (ผช ที่แฟนเก่าผมรักไม่เคยเจอกันมาแล้ว 10 กว่าปี
ไม่มีวิธีที่จะติดต่อ ผช คนนั้นได้สักวิธี แต่แฟนเก่าผมก็เลือกที่จะรอ สวดมนต์ภาวนาให้
ได้เจอ)และนี้คือเหตุผลที่เค้าไม่สามารถไปต่อกับผมได้ ผมฟังแล้วได้แต่อึ้งพูดอะไรไม่
ออกเพราะโอกาสที่ผมจะได้กลับไปคบกับเค้าต่อคือ 0% หลังจากนี้ผมก็ไม่รู้ว่าจะต้องใช้
เวลาเท่าไรเพื่อที่จะตัดใจจากเค้าได้
ปล.เค้ายึดมั่นกับเรื่องนี้มาก ถ้าไม่เจอ ผช คนนั้นเค้าก็คิดว่าจะไม่แต่งงานอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ
: 0 ใบ
: 0 ใบ
My Locker