หนังเรื่องใหม่ล่าสุดจากผู้กำกับคงเดช ใครเห็นว่านำ BNK มาแสดงจะคิดว่า เค้าพยายามจะแมสขึ้น ให้มันดูง่ายขึ้น แต่ไม่เลยพี่แกคงลายเส้นเดิมไว้เต็มที่ เป็นหนังหน่วงๆ ที่ดูยาก ต้องตีความเยอะเรื่องหนึ่ง และผมกล้าพูดว่ามันไม่ใช่หนังที่ทุกคนดูแล้วจะรู้สึกสนุกหรือบันเทิงไปกับมันได้นัก
.
โดยหนังเริ่มเรื่องมาด้วยความอืดและช้าๆ พร้อมพล็อตที่ไม่ค่อยมีที่มาที่ไป ไม่มั่นใจว่าจะไปทิศทางไหน เหมือนตัวละครหลักซู ที่แสดงโดยเจนนิษฐ์ ที่กำลังไม่เข้าใจตัวเอง และพยายามค้นหาตัวเองด้วยการจะพยายามไปเรียนต่อที่ต่างประเทศแทน โดยซูก็จะมีเบลล์ แสดงโดยมิวสิคเพื่อนสนิทที่ติสท์ๆ ที่คิดน้อยแต่ซื่อสัตย์ และพยายามช่วยเหลืออะไรให้ทุกอย่าง
.
แต่ผมยอมรับเลยว่าผมไม่ชอบหนัง และ 2 ตัวละครนี้ในชม.แรกของมันเลย มันช่างเอื่อยๆ เรื่อยๆ ไร้ที่มาที่ไป และรู้สึกทุกอย่างมันไม่สมเหตุสมผล บางทีบทมันก็จะดราม่าก็มาแบบงงๆ แถมผมก็ไม่ซื้ออะไรกับเหตุผลของ 2 ตัวละครเหล่านี้เลย จนกระทั่งหนังเริ่มเผยเนื้อหาและปมเก่าๆของซูขึ้นมา สิ่งที่หนังเคยฉายไว้อย่างไม่มีที่มาที่ไปก็ย้อนกลับมาเป็นรายละเอียดเล็กๆ ที่ช่วยเสริมเหตุผลให้แก่ตัวละคร และขยี้อารมณ์คนดู
.
เหมือนกับว่าตัวละครในหนังเดินเร็วกว่าคนดูไปก้าวหนึ่งเสมอ หนังมักจะไม่ยอมบอกว่าตัวละครนั้นคิดอะไรอยู่ และทำไปทำไม แต่จะพยายามดึงคนดูอยู่ไปกับมันก่อน แล้วค่อยๆ เผยออกมาทีหลังว่าทำไมมันเป็นอย่างนั้นอย่างแนบเนียน และแอบสาแก่ใจ จนท้ายที่สุดผมกลับรู้สึกอินไปกับซูมากๆ อย่างไม่รู้ตัว ซึ่งผมว่ามันสวยงาม แม้จะแลกมากับอารมณ์การดูแบบเนือยๆ เรื่อยๆ ในตอนต้นเรื่องก็ตาม
.
โดยหนังมีหลายฉากที่เล่นอารมณ์กับคนดูได้ฉลาดมาก และตบหน้าคนดูได้อย่างจัง และมีหลายฉากที่ลึกซึ้งต้องเก็บไปขบคิดต่ออีกเยอะ ซึ่งขอยกความดีความชอบให้ผู้กำกับที่ซ่อนดีเทลต่างๆไว้เต็มเรื่องไปหมด และเราน่าจะได้เห็นคนตีความออกมาอย่างหลากหลาย
.
อีกจุดที่ต้องขอชมและอาจจะมากกว่านั้นคือการแสดง หนังเรื่องนี้ได้ปลดคราบ BNK ออกไปหมด หากเรื่องนี้ไม่มีคำว่า BNK48 มันก็จะเป็นหนังที่เต็มไปด้วยนักแสดงมากความสามารถทั้งเรื่อง เมื่อหนังเริ่มฉายไปสักพักเราก็แทบลืมไปแล้วว่านี่คือหนังที่แสดงโดยไอดอล BNK48 ทุกคนเล่นได้ดีมาก ไม่ว่าจะมิวสิคในบทเบลล์ หรือ อรที่น้อยแต่เอาอยู่
.
แต่คนที่ผมยกรางวัลให้ และมันโดดเด่นเลยจริงๆ คือ เจนนิษฐ์ ผมอึ้งมาก นางแสดงได้ยิ่งกว่าดีเกินคาด แม้ผมจะไม่เคยเห็นด้วย และไม่อินกับเหตุผลตัวละครซูสักนิดเดียว เอาจริงๆเป็นตัวละครที่ผมเกลียดมาก แต่ด้วยการแสดงของเจนนิษฐ์ เค้าซื้อให้ผมอยู่ไปกับตัวละครได้อย่างสมบูรณ์แบบจริงๆ หลายๆฉากผมพร้อมจะปล่อยโฮไปกับตัวละคร มันมีฉากหนึ่งที่ผมว่าเป็นฉากแสดงที่ดีที่สุดจากนักแสดงหญิงของหนังไทยในรอบหลายๆ ปี มันน่าขนลุกและทรงพลังอย่างจริงจัง
.
เพราะฉะนั้น Where We Belong มอบอะไรให้แก่คนดูก็คงขึ้นอยู่กับการตีความของแต่ละคน แต่อย่างน้อยที่สุดผมว่ามันได้มอบนักแสดงหญิงมากฝีมือแก่วงการบันเทิงไทย และเธอคนนั้นชื่อ เจนนิษฐ์ โอ่ประเสริฐ
.
B+