ผมทำงานงานโรงงานอยู่ฝ่ายผลิตครับ ทีนี้มันจะมีผลิตภัณฑ์หลายๆอย่างที่ต้องใช้ตลอด พวกใช้เเล้วหมดไปประมาณนี้

ทีนี้เป็นเรื่องปกติครับที่จะมีเซลล์มาเสนอขายนู่นนั่นนี่ตลอดเวลา ทีนี้ผมในฐานะวิศวกรผลิตมักจะต้องเป็นคนชงเรื่องขึ้นไปครับว่าของอะไรขาด อารมณ์ประมาณชงให้จัด PR เพื่อให้ได้ PO มาในภายหลังครับ

โดยปกติมักจะมีเซลล์ยื่นซอง+ขอเลขบัญชีครับ ไอ้เราก็ไม่ได้ลำบากอะไร ภาระไม่มี ผมก็เเจ้งเซลล์ที่คุยว่าไม่รับนะ ผมตัดสินใจที่ราคา บริการ คุณภาพของสินค้าคุณเป็นหลัก (เเหงสิถ้าไม่ดีจัดซื้อก็เเย้งมาอีก) เเต่เค้าก็ยัดเยียดให้รับเเหละ ผมก็เลยบอกให้น้องๆในเเผนกไปละกันโดยไม่ต้องผ่านผม อยากให้ก็ไปคุยกันเอาเอง (เเต่ถ้าเซลล์ให้มาเป็นของพวกเหล้า ชำร่วยอื่นๆผมรับนะ ก็เอามากินในแผนกนี่เเหละ คอทองเเดงกันทั้งนั้น กินโคตรเปลือง)

ประเด็นคือ เรื่องไปถึงหูบอส วันนี้ผจก.เรียกไปพบครับ นั่งคุยกับเเก (เป็นพี่ที่สนิทกันเเหละ) เเกก็คุยเเบบพี่ๆน้องๆบอกอย่ารับอะไรทั้งนั้น เเละจะเอาซัพของเซลล์คนนั้นออกไปพร้อมเปลี่ยนเจ้าครับ เเต่ผมก็เเย้งพี่เค้าไปครับว่าถ้าพี่มีเจ้าที่ดีกว่า ราคาถูกกว่าพี่เอาเข้ามาได้เลย (คุยกันเเบบสบายๆนะ ไม่ได้ขึ้นเสียงอะไรกัน) เเต่ถ้ายังไม่มีผมก็ยังขอดึงเจ้านี้ไว้ก่อน เพราะโรงงานผมการตั้งเวนเดอร์ใหม่มันค่อนข้างวุ่นวายด้วยครับ ถ้าเปลี่ยนเจ้าเหมือนต้องเพิ่มงานอีก

สรุปคือ พี่เค้าก็ฟังเเหละเลยยังไม่ได้เเอคชันอะไรไป ผมเลยอยากถามเพื่อนๆว่าถ้าเป็นกรณีแบบผมเพื่อนๆจะทำยังไงครับ รับเงิน รับของ หรือไม่รับ ยอมเปลี่ยนเจ้าหรือยังไงดี

ไม่เคยรับ แต่ต้องจ่ายเป็นประจำ
อะไรที่เกี่ยวกับราชการต้องจ่ายหมด จ่ายไปด่าในใจไป และคิดว่าทุกคนที่จ่ายก็ด่าในใจกันทุกคน ผมไม่รู้เหมือนกันว่าพวกนี้โดนด่าทุกวันชีวิตมันจะเจริญได้ยังไง
ผมยื่นแบบก่อสร้างโกดังพันกว่า ตร.ม. มีแบบ มีรายการคำนวณ และคนเซ็นเรียบร้อย ยังต้องจ่าย อบต.หมื่นห้า ถึงจะได้ใบอนุญาตก่อสร้าง ไปยื่นอุตสาหกรรมจังหวัด แค่ยื่นเอกสารเขาก็ขอมาเลย 2 หมื่นแบบไม่กระดากปาก ยังไม่ได้ใบอนุญาตนะครับ แค่รับเรื่องก็ต้องจ่ายแล้ว
ผมขายสินค้าให้สหกรณ์ฯ ราคาประมาณ 2 ล้าน ต้องจ่ายอย่างต่ำ 2 แสนครับ แต่จ่ายเท่านี้ยังมีปัญหา ของดีกว่าและถูกกว่าคู่แข่ง 3 แสน เขาก็ยังจะซื้อคู่แข่งเพราะทางโน้นจ่าย 3 แสน เขาไม่สนใจหรอกว่าของดีหรือไม่ดี เราจึงเห็นว่ามีของเยอะแยะที่พวกนี้ซื้อไปแล้วตั้งโด่เด่ไม่ได้ใช้งาน หรือใช้งานไม่ได้ ยังไม่จบเท่านี้ ถ้าขายได้จะมีกลุ่มราชการที่ดูแลสหกรณ์นั้นมาขออีก 5 หมื่นบ้าง 1 แสนบ้าง

ประเทศไทยเป็นแบบนี้ทุกหย่อมหญ้าจริงๆ ใครๆ ก็บอกว่าพ่อค้าเอาเปรียบ คนเป็นพ่อค้าจริงๆ ถึงจะรู้ว่าลงทั้งทุนและแรงกำไรแค่ 4-5% แต่คนพวกนี้ไม่ทำอะไรเลยรับไป 10% เป็นตัวเลขมาตรฐาน สรุปใครกันแน่ที่เอาเปรียบ

สำหรับผมมองว่าการรับของอะไรแบบนี้ ถึงมันจะเป็นของไม่ได้ราคาแพงอะไร
แต่เหมือนมันเป็นข้อต่อรางของฝั่งที่ให้ของมาได้ เช่น เอ้ย เราเคยให้ของนายไปนะ ไม่เห็นใจกันหน่อยเหรอ คล้ายๆแบบทวงบุญคุณกันหรือปล่าว อันนี้ไม่ชัวว่าเขาคิดกันแบบนี้ไหมนะ ทางที่ดีไม่ต้องรับของอะไร เวลาจะดีลงานหรือยกเลิก มันจะสะดวกใจกว่าไม่ต้องมาติดค้างอะไรต่อกัน


คหสต.

เลิกรับครับ เปลี่ยนเป็นรุกบ้าง

หน่วยงานรัฐแบบนี้เยอะแยะครับ

ผมไม่เคยรับนะ ยกเว้นให้อยู่แล้ว สวัสดีปีใหม่ ของประจำปีบริษัทมาให้

เเต่ของที่ผมรับมันก็เป็นประจำปีนะครับ เซลล์เอามาให้ตอนปลายปี ทางบริษัทเค้าก็ไม่ได้มีนโยบายห้ามรับของด้วย เห็นเค้าเดินให้กันหลายๆแผนกอย่างจัดซื้องี้ สโตร์งี้ ก็รับกันปกติ ผมก็เลยไม่เเน่ใจว่ารับได้มั้ย ปกติเลยรับๆมาครับ

สมัยทำงานก็ไม่เอาทั้งนั้น เอาแค่กระเช้า หรือเหล้าปีใหม่พอ แล้วกินกันทั้งหมด จบง่ายดีไม่เดือดร้อนด้วย

ไม่ต้องรับก็ดีครับ จะได้ไม่รู้สึกติดอะไรเวลาปฏิเสธ หรือบอกเจ้านาย

คือพอรับ แม้จะนิดเดียว เค้าก็พูดได้ว่าเรารับ

สู้ไม่รับเลยยังดีกว่า

เป็นผม ถ้างานหรือของห่วยผมก็ไม่เอา จะใส่ซองมาสักเท่าไหร่
ผมก็ไม่รับทั้งสิ้น ปัญหามันมากกว่าสิ่งที่จะได้แน่นอน

รับเถอะครับ ตอนผมรับก็ประมาณ เพื่อนมาฝาก

เพราะบริษัทฯ ชอบเอาเหล่าสาวๆ มาล่อ น่ารักกันทั้งนั้น

น่ารักไม่พอ คารมณ์ดี เสียงหวานกันทั้งนั้น ถ้าไม่ตั้งสติให้ดีฟังเเล้วมีเคลิ้ม

เรื่องซื้อของนี่ผมไม่ยุ่งเลย ระบุ spec ให้พวกแผนก purchase จัดการอย่างเดียว บริษัทผมมีข้อกำหนดคือให้มี quotation อย่างน้อย 2 เจ้าเปรียบเทียบกัน แต่ผมสังเกตเห็นมีอยู่เจ้านึงปาดหน้าได้งานตลอดแบบเฉียดฉิว 5555 คงมีวงในกับพวก purchase

มีแต่บอสสั่งให้เสนอไปเลยว่าเราอยากได้อะไร เครื่องปริ๊น
หนังสือ ค่าที่จัดสัมมนา ของขวัญปีใหม่ ฯลฯ ใส่มา
ในรายการของแถมให้หมด ไม่ต้องไปคุยหลังไมค์ ส่วนใหญ่
ของที่สั่งมันไม่ได้ต่างกันอยู่ละ ทั้งคุณภาพและราคา

ผมว่าตามผู้ใหญ่ครับ กันหมากัด

ของผมมันคีย์โค้ดสินค้าผ่านซัพที่เป็นเวนเดอร์เพื่อสั่งของได้เลยเนี่ยสิท่าน มันเลยไม่มีขั้นตอนระบุสเปคอะไร เพราะมันเป็นของใช้เดิมๆประจำๆ

อารมณ์ประมาณคีย์ไป จัดซื้อออก PO ได้เลย

ไม่เคยรับ แต่ต้องจ่ายเป็นประจำ
อะไรที่เกี่ยวกับราชการต้องจ่ายหมด จ่ายไปด่าในใจไป และคิดว่าทุกคนที่จ่ายก็ด่าในใจกันทุกคน ผมไม่รู้เหมือนกันว่าพวกนี้โดนด่าทุกวันชีวิตมันจะเจริญได้ยังไง
ผมยื่นแบบก่อสร้างโกดังพันกว่า ตร.ม. มีแบบ มีรายการคำนวณ และคนเซ็นเรียบร้อย ยังต้องจ่าย อบต.หมื่นห้า ถึงจะได้ใบอนุญาตก่อสร้าง ไปยื่นอุตสาหกรรมจังหวัด แค่ยื่นเอกสารเขาก็ขอมาเลย 2 หมื่นแบบไม่กระดากปาก ยังไม่ได้ใบอนุญาตนะครับ แค่รับเรื่องก็ต้องจ่ายแล้ว
ผมขายสินค้าให้สหกรณ์ฯ ราคาประมาณ 2 ล้าน ต้องจ่ายอย่างต่ำ 2 แสนครับ แต่จ่ายเท่านี้ยังมีปัญหา ของดีกว่าและถูกกว่าคู่แข่ง 3 แสน เขาก็ยังจะซื้อคู่แข่งเพราะทางโน้นจ่าย 3 แสน เขาไม่สนใจหรอกว่าของดีหรือไม่ดี เราจึงเห็นว่ามีของเยอะแยะที่พวกนี้ซื้อไปแล้วตั้งโด่เด่ไม่ได้ใช้งาน หรือใช้งานไม่ได้ ยังไม่จบเท่านี้ ถ้าขายได้จะมีกลุ่มราชการที่ดูแลสหกรณ์นั้นมาขออีก 5 หมื่นบ้าง 1 แสนบ้าง

ประเทศไทยเป็นแบบนี้ทุกหย่อมหญ้าจริงๆ ใครๆ ก็บอกว่าพ่อค้าเอาเปรียบ คนเป็นพ่อค้าจริงๆ ถึงจะรู้ว่าลงทั้งทุนและแรงกำไรแค่ 4-5% แต่คนพวกนี้ไม่ทำอะไรเลยรับไป 10% เป็นตัวเลขมาตรฐาน สรุปใครกันแน่ที่เอาเปรียบ