[RE: [BNK48 x IDOL Live] 08/04/19 สุ่ม solo concert / ควันหลงงานจับมือ]
รีวิว จับมือรอบพิเศษ 13 ใบ น้องหลีก (ยาวหน่อยนะ)
จ: ติดมาเต็มเลยยย (หมายถึงสติ๊กเกอร์)
หลีก: หนูก็ว่าอยู่ทำไมเสื้อหนูลายใหม่หรือเปล่าเนี่ย (ใส่ชุดวันเกิดน้องไป)
จ: เมื่อตอนบ่ายที่มาต่อแถวเป่ายิงฉุบ ก็ว่าตัวเองลืมอะไรไปน้า อ่อ ลืมติดสติ๊กเกอร์มานี่เอง
หลีก: อ่อ
จ: ไปดูหนังมาแล้วนะ สนุกมากเลย แสดงดีมากๆ เลย
หลีก: ขอบคุณค่าาาา
จ: ฉาก CG ตอนท้ายเรื่องถ่ายยากไหม?
หลีก: จริงๆคือมันถ่ายทรมานอะ มันถ่ายดึกจากอีกวันถึงอีกวัน
จ: อ่อ แต่ฉาก CG ท้ายเรื่อง แสดงสีหน้า อารมณ์ได้ดีมากๆเลยนะ
หลีก: ขอบคุณค่าาา
จ: นี่เพิ่งไปฮ่องกงมา ขอพรมาให้หนูด้วย ขอให้สุขภาพแข็งแรง
หลีก: อ้อยยย ขอบคุณค่า นี่ก็กำไรเจ้าแม่กวนอิมเหมือนกัน? (กำไรที่น้องใส่เหมือนกัน)
จ: อ่อ ที่ฮ่องกงเหมือนกันหรอ?
หลีก: ไม่ๆ อันนี้ จากวัดเล่งงงงง (พยายามนึกลากเสียงยาว น่ารักก) เล่งเน่ยยี่ ที่ราชบุรี จริงๆ ฮ่องกงหนูเคยไปสมัยยังเป็นเบบี๋ ก็เลยจำอะไรไม่ได้
จ: นี่ก็เคยไปมิวนิคมาด้วย
หลีก: นี่หนูอยากไปมากเลย คนบ้าอะไรเมืองชื่อตัวเองยังไม่เคยไปเลย
จ: หรอ มันสวยมากเลยนะ เหมือนกับคนที่อยู่ข้างหน้าพี่เลย
หลีก: ยิ้ม ขอบคุณค่าาา
จ: ก็ อะไรต่อดีน้าาา (ชมน้องเองเกือบเกมเอง)
จ: นี่ยังรู้สึกว่าตัวเองโรบอทอยู่ไหม?
หลีก: โรบอทหรอ จริงๆหนูว่าก็อยู่ที่คนมอง คนมองภายนอกอาจจะคิดว่า หนูโรบอทอยู่ก็ได้ แต่คนที่เข้ามาจับมือหนูก็จะคิดไปอีกแบบ
จ: ไม่หรอก ถ้าได้มาจับมือกับหนูจริงๆ แบบว่าถ้าหนูเปิดใจกับใครซักคน ก็จะพูดมาก พูดเยอะ
หลีก: ช่ายยย
จ: แบบในไลฟ์บางไลฟ์
หลีก: คือแบบว่า คนที่เข้ามาจับมือหนู เค้าไม่รู้จะคุยอะไรกับหนู แล้วหนูก็ไม่รู้จะคุยอะไรเหมือนกัน แต่ถ้ามันเกิดอย่างนี้ๆ (หมายถึงที่ผมชวนน้องคุย) เห็นป่ะ หนูก็พูดเยอะมากๆเลย
จ: พี่ว่า มันก็แค่ต้องมีเรื่องมาคุยกับหนูเยอะๆ
หลีก: ช่ายยย
จ: อย่าลืมดู #ท้องฟ้าของพม นะ พี่ถ่ายท้องฟ้าให้ดูทุกวันเลย
สต๊าฟ: หมดเวลาค่ะ
หลีก: ขอบคุณนะค่า
จ: โอเค งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้มาจับมือใหม่ (กำลังจะปล่อยมือ แปะมือไฮไฟว้ลาละ น้องก็พูดขึ้นมา)
หลีก: หนูอยากถ่ายมากเลย แต่พอมองขึ้นไปบนท้องฟ้าก็มีแต่เสาไฟฟ้า มันไม่สวยอะ
จ: บ๊ายบาย เจอกันพรุ่งนี้
หลีก: เจอกันค่ะ (ยิ้มแย้มแฮปปี้)
สรุปฟินมาก เป็น 13 ใบที่ไม่รู้สึกเสียดายตังเลยอะ น้องพูดเยอะมากๆ บทสนทนานี้โคตรอบอุ่นเลยนะสำหรับผม มันทำให้ผมสัมผัสตัวตนที่แท้จริงของน้องว่า จริงๆแล้ว น้องก็มีมุมแบบเด็กผู้หญิงตัวน้อยๆคนนึงเหมือนกัน
ต่อให้หน้ากล้องหรือบนเวที น้องอาจจะจริงจังดูเป็นผู้ใหญ่ เหมือนผมทำลายกำแพงบางอย่างของน้องได้แล้ว แถมการที่น้องมีเรื่องพูดกับเราตอนท้ายทั้งๆที่หมดเวลาไปแล้ว มันยิ่งอยากทำให้คุยกับน้องมากกว่าเดิมอีกก
อยากให้ถึงพฤษภาละเนี่ยยยยย